Κάθε ανοδικός κύκλος που σέβεται τον εαυτό του κλείνει με πυροτεχνήματα. Στο Ελληνικό Χρηματιστήριο οι προηγούμενοι δύο ανοδικοί κύκλοι (1999, 2007) ολοκληρώθηκαν λίγο μετά τις ανακοινώσεις εμβληματικών εξαγορών από το πάνω ράφι των κεφαλαιοποιήσεων.
Η αύξηση των κεφαλαιοποιήσεων, η προσδοκία για δημιουργία υψηλότερης αξίας περνάει μέσα και από την απόκτηση ή τη συνένωση εταιριών. Οι επιχειρηματικές συμφωνίες είναι για τα Χρηματιστήρια ότι η αδρεναλίνη σε έναν αθλητή που ετοιμάζεται να υπερβεί τα όρια του: προσδιορίζουν μια αξία με πιο ευκρινή τρόπο αφού συνήθως απευθύνονται στο 100% των μετόχων και δημιουργούν -συνήθως- έναν μεγαλύτερο, ανταγωνιστικότερο και αποτελεσματικότερο οργανισμό. Δημιουργούν δημοσιότητα έξω από τα τοπικά όρια της αγοράς και λειτουργούν ως καταλύτες για να έρθουν και άλλοι στο παιχνίδι.
Τα προηγούμενα δύο χρόνια μπορεί να έχουμε δει deals στη μικρή και μεσαία κεφαλαιοποίηση ωστόσο στη μεγάλη κεφαλαιοποίηση η δραστηριότητα μπορεί να χαρακτηριστεί περιορισμένη και αρκετά συγκεκριμένη ως προς τον κλάδο. Εν προκειμένω οι δύο σημαντικότερες κινήσεις που καταγράφονται είναι η εξαγορά της Άνεμος από την Motor Oil και η εξαγορά της Enel Romania από τη ΔΕΗ. Πέραν τούτου άλλες κινήσεις που είχαν καταγραφεί είχαν ένα χαρακτήρα αναγκαστικό.
Το 1999 εκτός από την άκρατη φημολογία που επικρατούσε ακόμα και για εταιρίες - σφραγίδες που είχαν μια θέση στο ταμπλό είχε βάλει στο επίκεντρο ενός τέτοιου ενδιαφέροντος σχεδόν το σύνολο των εισηγμένων.
Στις πιο σημαντικές κινήσεις που είχαν καταγραφεί εκείνη τη χρονιά ήταν η αναδιάταξη του τραπεζικού κλάδου με τις εξαγορές της Ιονικής από την Alpha Bank, της Εμπορικής τράπεζας από την Credit Agricole, της Γενικής Τράπεζας από την Societe, των εξαγορών της Χίος bank, ETBA και Μακεδονίας Θράκης από την Τρ. Πειραιώς και της εξαγοράς της Τράπεζας Αθηνών από την Eurobank.
Την ίδια χρονιά είχε αποκτηθεί ο έλεγχος της ΜΕΤΚΑ από τη Μυτιληναίος, της ΕΣΧΑ από την AA Συμμετοχών, της Δούδος από την Κλωνατέξ, της Λάμψα από τον όμιλο Λασκαρίδη και πολλά άλλα μικρότερης αξίας deals.
Στην άνοδο που κορυφώθηκε το 2007 υπήρξαν πολλές και σημαντικές επιχειρηματικές συμφωνίες: Η Cosmote εξαγόρασε την αλυσίδα λιανικής Γερμανός για 1,3 δισ. ευρώ (2006) η Εθνική Τράπεζα εξαγόρασε την Finansbank για 2,3 δις ευρώ (2006) ενώ η MIG το 2007 προχώρησε στις εξαγορές της Vivartia, Επιχειρήσεις Αττικής, Λαϊκή Τράπεζα, Εγνατία Τράπεζα, Singularlogic αξίας πολλών δισεκατομμυρίων.
Οι ανοδικές αγορές είναι πάντα πιο φιλικές στην ολοκλήρωση τέτοιων εγχειρημάτων λόγω της αισιόδοξης φύσης τους που έχει αντανάκλαση και στην εξασφάλιση της σχετικής χρηματοδότησης. Σε ένα περιβάλλον που τα επιτόκια θα αρχίσουν να μειώνονται, οι ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις ή οι οικονομικοί επενδυτές που έχουν πρόσβαση σε δανειακά κεφάλαια θα έχουν ένα επιπλέον λόγο να εξετάσουν τέτοιες κινήσεις. Σε ό,τι αφορά τους πωλητές η ευκολότερη αύξηση του τιμήματος μπορεί να κάμψει τις οποίες αναστολές ή αντιρρήσεις.
Επομένως, αν θεωρήσουμε ότι ακόμα δεν έχουν γίνει πολλά πράγματα στο μέτωπο των επιχειρηματικών συμφωνιών σε σχέση με το κοντινό παρελθόν ο ανοδικός κύκλος έχει ακόμα δρόμο μπροστά του. Και για να θεωρήσουμε ότι η άνοδος παίζει τα ρέστα της πρέπει το μέγεθος των συμφωνιών να είναι ανάλογο ή να υπερβεί αυτό του 2007. Δεν είναι και λίγο.
