Μια από τις συνήθεις συστάσεις που κάνουν οι υπερασπιστές και όψιμοι θαυμαστές – όχι κατ΄ ανάγκη ψηφοφόροι – του Αλέξη Τσίπρα είναι, ότι πλέον μετά από τόσα χρόνια πρέπει να αμνηστευτεί πολιτικά και για το δημοψήφισμα του ’15 και να πάψει εκείνη η επιλογή, να αποτελεί το σύμβολο μιας περιόδου επικίνδυνου βολονταρισμού, άγνοιας, τυφλού αντιευρωπαϊσμού και της ψευδαίσθησης ενός δήθεν αριστερού Δαυίδ που συνθλίβει τον συντηρητικό Γολιάθ.
Η αναδρομή στην στιγμή που η κυβέρνηση των Τσίπρα- Καμμένου έριξε στον αέρα το ζάρι της εξόδου από την ευρωζώνη και το στενό πυρήνα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσής, έχει νόημα μόνο για έναν λόγο. Να παραμείνουμε υποψιασμένοι για το που θα βρισκόμασταν σήμερα και σε ποια κατάσταση θα ήταν η χώρα, αντιμέτωπη με τις giga κρίσεις – από την πανδημία, τον πόλεμο και την ενεργειακή φτώχεια μέχρι την ακραία επιθετικότητα της Τουρκίας – εκτός της περιμέτρου ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αν είχαμε αποπλεύσει από το ευρωπαϊκό λιμάνι αναζητώντας σαν τον Οδυσσέα άλλα λιμάνια - όπως ποιητικά είχε αναφέρει κάποτε ο πρώην πρωθυπουργός – ακόμη κι αν στη συνέχεια διαθέταμε τις ιδανικότερες κυβερνήσεις, αυτές δεν θα στέκονταν ούτε μέρα, ελλείψει χρήματος για την κάλυψη των giga αναγκών που έχουν γεννηθεί μέσα στις κρίσεις.
Ένα τεράστιο ποσό, ύψους 11,5 δις, έχει ήδη εισρεύσει στα ταμεία της χώρας από το ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης, που δημιουργήθηκε για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της πανδημίας.
Κεφάλαια σημαντικά όχι μόνο για επενδύσεις αλλά και για τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία. Τα δισεκατομμύρια αυτά βελτιώνουν με αθέατο, στους πολλούς, τρόπο, κομμάτια της καθημερινότητας των πολιτών.
Εκσυγχρονίζουν κοινωνικές υποδομές και δομές. Στηρίζουν μη έχοντες, ανθρώπους ΑμεΑ να ενταχθούν κοινωνικά και εργασιακά, μαθητές και εκπαιδευτικούς να αποκτήσουν υπολογιστές, τάμπλετ και διαδραστικούς πίνακες τα σχολεία, κοινωνικούς λειτουργούς τα νηπιαγωγεία.
Πόσοι άραγε από εμάς γνωρίζουν ότι μέχρι και οι αντιπυρικές ζώνες και οι δασικοί δρόμοι που διανοίχθηκαν φέτος για την προστασία των δασών από τις φωτιές πληρώθηκαν με κονδύλια από το Ταμείο;
Κάθε χρόνο με τα χρήματα από τον ελληνικό κρατικό κορβανά φτιάχναμε 195 χιλιόμετρα αντιπυρικών ζωνών και περίπου 2.650 χιλιόμετρα δασικούς δρόμους. Φέτος φτιάχτηκαν 2.000 χιλιόμετρα και 12.600 χιλιόμετρα αντίστοιχα! Δικαίως ο Θοδωρής Σκυλακάκης αισθάνεται περήφανος, για τις επιδόσεις του κυβερνητικού σχεδίου προς την κατανομή και τις εκταμιεύσεις και προβάλει αυτά τα, μικρά και άμεσης κοινωνικής απόδοσης, έργα που υλοποιούνται με θηριώδεις επιδοτήσεις από τα ευρωπαϊκά ταμεία. Χωρίς μεταμέλεια άφεση αμαρτιών δεν υπάρχει.
