Η ανορθογραφία στο σύνθημα «ΔΗΚΕΟΣΙΝΗ», με το οποίο τα στελέχη, τα ΜΜΕ και ο μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ κατέκλυσαν τα σοσιαλ μίντια - μετά τον τραγικό θάνατο του 16χρονου Ρομά που εβλήθη από αστυνομικό - πέρα από τον συμβολισμό και την εργαλειοποίηση του, σχετίζεται με το πως η αξιωματική αντιπολίτευση αντιλαμβάνεται την ουσία.
Γράφουν τη «ΔΗΚΕΟΣΙΝΗ» όπως πιστεύουν ότι πρέπει να λειτουργεί. Κατά πως τους βολεύει και αλά κάρτ.
Κορυφαίος πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ και άλλοτε αδελφοποιτός του Αλέξη Τσίπρα, μπορεί να δικάζεται στο Ειδικό Δικαστήριο αλλά, αγνοώντας επιδεικτικά τους φυσικούς δικαστές του, δεν εμφανίζεται στην αίθουσα.
Εκδότης που ανήκει στον κλειστό κύκλο της Κουμουνδούρου, εμφανίζεται παρέα με το τον δικηγόρο που «μοιράζεται» με τον κ.Τσίπρα, στο εισαγγελικό γραφείο για να υποδείξουν σε εισαγγελείς πως να κάνουν την έρευνα για τις υποκλοπές. Και όλα αυτά αφού προηγουμένως ο ίδιος εκδότης έχει γράψει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι οι εισαγγελείς, είναι ενεργούμενα και πιόνια της κυβέρνησης!
Τεχνηέντως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο δημόσιο λόγο του ταυτίζει τις κοινωνικές ανισότητες, την ακρίβεια, την αδικία, με τη Δικαιοσύνη.
Ως πρώην πρωθυπουργός πρέπει όμως να μας πει ποιο είδος δικαιοσύνης προκρίνει πχ για την τιμωρία, του θανάτου του 16χρονου Ρομά στη Θεσσαλονίκη;
Τη «ΔΗΚΕΟΣΙΝΗ», που υπαγορεύει το αίσθημα αδικίας, κοινωνικής ανισότητας και αποκλεισμού, που αναμφίβολα υπάρχει στους συνοικισμούς των Τσιγγάνων και το οποίο συνδαυλίζει η Κουμουνδούρου με επεισόδια και πορείες;
Τα λαϊκά δικαστήρια, οι ετυμηγορίες του πεζοδρομίου, οι «ανακρίσεις» και οι «καταδίκες» στο διαδίκτυο, ο εκφοβισμός και οι υποδείξεις σε δικαστές, η προσπάθεια επιβολής στη δικανική κρίση ενός, αμφιλεγόμενου, κοινού περί δικαίου αισθήματος, με συγκεντρώσεις και «γιούργια» σε δικαστικές αίθουσες, έχουν χρησιμοποιηθεί κατά κόρον από τη ριζοσπαστική αριστερά τους.
Το διάστημα αυτό σε μια δικαστική αίθουσα, εκδικάζεται ένα τρομερό έγκλημα. Το έγκλημα στο Μάτι. Δεκάδες άνθρωποι, συγγενείς νεκρών, θύματα που παραμορφώθηκαν σωματικά και ψυχικά για πάντα, διεκδικούν τον καταλογισμό ευθυνών και την απόδοση δικαιοσύνης. Οι σπαρακτικές καταθέσεις τους, οι μαρτυρίες τους, οι φωτογραφίες των αγαπημένων νεκρών στις καρέκλες του δικαστηρίου, η ατομική και συλλογική οδύνη τους, ανατέμνει εκείνη την τραγωδία που στιγμάτισε την κοινωνία.
Η αχρειότητα της πολιτικής διαχείρισης από το κόμμα και τα πρόσωπα που είχαν την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας, παραμένει αναλλοίωτη. Σκέφτομαι ότι ίσως και να άξιζε να υποστούν οι πρωταγωνιστές εκείνης της αδιανόητης σκηνοθεσίας, τα επίχειρά της ως μια πράξη« ΔΗΚΕΟΣΙΝΗΣ».
Με τις μεθόδους και τον πολιτικό κυνισμό της αριστεράς.
Σε κάθε κολώνα της ΔΕΗ και στάση να μπει ένα πανό με ορθά γραμμένη τη λέξη «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ» και τις φωτογραφίες των 102 νεκρών της φονικής πυρκαγιάς και του απάνθρωπου πολιτικού εμπαιγμού τους.
