Είναι χρήσιμο να συγκεντρώσουμε λίγο τις σκόρπιες σκέψεις, εντυπώσεις και συναισθήματα των τελευταίων ημερών, επιβαρυμένοι όπως σωστά είμαστε με τα συναισθήματα συμπαράστασης, για τις καταστροφές στον Κάμπο. Θα το επιχειρήσω, με μέτρο και, ελπίζω, κοινή λογική.
Διαπίστωση: Οι καταιγίδες που διαδέχθηκαν η μια την άλλη μετάφεραν από τον ουρανό στη γη ποσότητες υδάτων που κανείς δεν περίμενε, κανείς δεν είχε προβλέψει. Η Μετεωρολογική Υπηρεσία έκρουσε τον κίνδυνο, αλλά δεν πρόβλεψε το μέγεθός του. Λογικό, αφού κανείς δεν μπορούσε να το κάνει, ούτε διαθέτει, όπως το εξηγούν εξέχοντα στελέχη της, τα κατάλληλα εργαλεία.
Σκέψη: Από τα πρώτα κονδύλια πρέπει να είναι αυτά που θα επιτρέψουν στους μετεωρολόγους μας να κάνουν καλύτερα την πολύτιμη δουλειά τους. Ακόμη, η ΕΜΥ πρέπει να γίνει υπηρεσία της Πολιτικής Προστασίας, ανεξάρτητη από το σκέλος που θα συνεχίσει να υπηρετεί την Άμυνα. Η δημόσια ενημέρωση για επικίνδυνα φαινόμενα πρέπει να μεταδίδεται με αποτελεσματικότερο τρόπο από το ήδη σωτήριο 112. Πρέπει δηλαδή να έχουν ευθύνη οι Δήμοι και άλλοι δημόσιοι φορείς, ώστε η ενημέρωση να συνδυάζεται με οδηγίες και προβλεπόμενες βοήθειες εγκατάλειψης, να δίνεται δηλαδή εντολή συγκεκριμένης μετακίνησης. Κάτι παρόμοιο με τις οδηγίες για τον σεισμό.
Διαπίστωση: Το νερό που πέφτει πρέπει να φτάσει στη θάλασσα ή σε μια λίμνη ή σε αποθήκες υδάτων ή, το δυσκολότερο, να το απορροφήσει το έδαφος. Όταν το υψόμετρο γύρω από τη Λάρισα είναι στα 68-76 μέτρα και ο Πηνειός στα ίδια σημεία είναι επίσης στα 68 μέτρα είναι αυτονόητο ότι θα πλημμυρίσουν κατοικημένες και βιομηχανικές ζώνες και οδικοί άξονες.
Σκέψη: Τα νέα αντιπλημμυρικά, που δεν είναι αυτά που συζητούσαμε ακόμη και μετά τον Ιανό, πρέπει να γίνουν με νέες προδιαγραφές ώστε να προστατεύουν κατά προτεραιότητα τα παραπάνω. Οι μικρότεροι οικισμοί πρέπει να εγκαταλείπονται εγκαίρως, με σχέδιο και χωρίς περιστροφές.
Διαπίστωση: Οι γεωργικές και ζωοτροφικές εγκαταστάσεις δεν έχουν επαρκή (πρακτικώς καμία) προστασία έναντι των φυσικών καταστροφών με αποτέλεσμα τη βάναυση θανάτωση χιλιάδων ζωντανών με ανθρώπινη υπαιτιότητα.
Σκέψη: Η χρηματοδότηση των νέων εγκαταστάσεων πρέπει να γίνει με νέες, περισσότερο ασφαλείς, προδιαγραφές. Οι αποζημιώσεις που -πολύ ορθώς- θα πληρωθούν σε βάθος χρόνου, πρέπει να εξαρτηθούν (α) από την δεσμευτική παραμονή και ανάκτηση του χαμένου ζωικού και μηχανικού κεφαλαίου και (β) από την εκπλήρωση νέων, προφανώς αυστηρότερων, προδιαγραφών ασφαλείας.
Διαπίστωση: Ο μεγάλος, θα τολμούσα να πω «στρατηγικός», άξονας Νότου-Βορρά, δηλαδή η Εθνική Οδός 1 (ΕΟ1) έκλεισε και παραμένει ακόμη κλειστός, αφού ένα μάλλον μικρό τμήμα του έχει κτιστεί στο ίδιο σχεδόν ύψος με τα ποτάμια της περιοχής ενώ δεν έχει προβλεφθεί καμία αντιπλημμυρική προστασία του. Το ίδιο ισχύει, πρακτικά, αν και είναι λίγο ψηλότερη, για την πολύ παλαιότερη σιδηροδρομική γραμμή.
Σκέψη: Να προστατευθεί με ειδικά έργα ανάπλασης του δικτύου της συγκεκριμένης περιοχής, η παρούσα διέλευση ή, εναλλακτικά, να κατασκευαστεί μικρότερη ίσως αλλά ασφαλής παράλληλη οδός σε συνδυασμό με τον σιδηρόδρομο.
Θα μπορούσα να συνεχίσω, κάπως έτσι, και με άλλες παθογένειες που ήδη φάνηκαν και θα φανούν περισσότερο όταν θα βγούμε από την αρχική αυτή φάση της καταστροφής. Μπορείτε να κάνετε την ίδια άσκηση. Πρέπει να σκεφτούμε πρακτικά.
Μήπως και λυθεί η απορία, που την έχω όσα χρόνια παρακολουθώ τα κοινά μας πράγματα, γιατί είναι τόσο δύσκολο να χτίσουμε ένα κράτος αντάξιο των προσπαθειών και της εργατικότητας των καλυτέρων πολιτών αντί ενός κράτους υποταγμένο στη μιζέρια των μικρονοϊκών αντιπαλοτήτων.
