Οι περισσότεροι πολίτες διαπιστώνουν ότι αυτές τις μέρες, λίγες έμειναν μέχρι τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, γίνονται παντού «έργα». Τις πολλές τελευταίες μέρες ζούμε καταστροφές που ξεπερνούν οτιδήποτε μπορούσε κανείς να προβλέψει και να φανταστεί. Οι μετεωρολόγοι, Έλληνες και Ευρωπαίοι, είναι οι ίδιοι τόσο έκπληκτοι που κανείς, μέχρις στιγμής, δεν επιχείρησε να τα ρίξει στην κυβέρνηση. Είναι αλήθεια πως ακόμη κι αν κατοικούσαμε στο καλύτερα οργανωμένο κράτος και πάλι θα ζούσαμε με πολύ δυσκολία τις τραγικές επιπτώσεις των απανωτών καταστροφών. Πλην όμως παρόμοιες καταστροφές, σε συνδυασμό με τις έκτακτες συνθήκες, ξεγυμνώνουν, για μιαν ακόμη φορά το κράτος.
Το έγραφα και πριν λίγες ημέρες εδώ ότι το κράτος δουλεύει εναντίον του κράτους. Γιατί, το κράτος ήταν και στον καταπέλτη του πλοίου που δολοφόνησε εν ψυχρώ έναν άνθρωπο. Είναι και στις λάσπες που αφήνει πίσω του ο Daniel. Είναι και στα αποκαΐδια της Δαδιάς. Είναι στους πάμπολλους νεκρούς στην άσφαλτο. Η παρουσία αυτού του κράτους είναι που πρέπει να μας κάνει, όσο είναι ακόμη καιρός, να ξανασκεφτούμε το κράτος που έχουμε και το κράτος που χρειαζόμαστε, όχι το κράτος που θα θέλαμε.
Το απαράδεκτο είναι πόσο πολύ μάς απογοητεύει αυτό το κράτος. Πόσο μάς τρομοκρατεί η ανικανότητά του. Πόσο μάς θυμώνει η αδιαφορία του προς τους ίδιους τους κανόνες που θεσπίζει. Πόσο απελπισμένοι είναι αλήθεια ή νοιώθουν οι πολίτες. Ειδικά όσοι χρειάζονται τη βοήθειά του και δεν την βρίσκουν ιδίως μάλιστα τις ώρες που την έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Ειδικότερα όσοι πληρώνουν από το υστέρημά τους, με ατελείωτες ώρες δουλειάς, αυτό το απερίγραπτα απών κράτος.
Η συζήτηση είναι μεγάλη και την έχουμε κάνει κι άλλες φορές. Δεν αρκεί να κλαίμε πάνω στα συντρίμμια του κράτους, λέγοντας «τι άλλο θα μας βρει Θεέ μου». Όποια κι αν είναι τα αντικειμενικά δεδομένα των καταστροφών, ο λαός θα έχει σύντομα την «ευκαιρία» να στείλει μήνυμα 112 στην κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός έχει χρόνο μέχρι την Κυριακή, από το εθνικό βήμα της Θεσσαλονίκης, να υποσχεθεί ότι θα σκύψει ο ίδιος, προσωπικά, πάνω από το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο καθημερινός άνθρωπος που βλέπει το κράτος να γίνεται εχθρός του πολίτη. Μόνον αυτός έχει την εμπιστοσύνη των πολιτών, ότι διαθέτει τις ικανότητες να τα βάλει με το θεριό που εκτρέφουμε τόσες δεκαετίες.
