Απελθέτω απ’ εμού, το ποτήριον τούτο
Όταν σ’ ένα κόμμα εμφανίζονται μια ντουζίνα υποψήφιοι αρχηγοί, τότε το κόμμα περνά βαθιά κρίση. Έχει πάψει να έχει κεντρικό αφήγημα και προοπτική εξουσίας, δεν διαθέτει μια κυρίαρχη ζωογόνα αντίθεση στο εσωτερικό του με αντίστοιχους σοβαρούς εκφραστές που δίνει στο σύστημα ώθηση προς τα πάνω, αλλά αντιθέτως έχει μετατραπεί σε χαλαρό άθροισμα μικρών φεουδαρχών που αλληλοσφάζονται για μικρές και ανούσιες εξουσίες. Νόμιζα ότι μέχρι πρότινος, ο Σύριζα ήταν σ’ αυτή την κατάσταση.