Στις συναντήσεις του με τους υπόλοιπους παράγοντες της ποδοσφαιρικής βιομηχανίας, ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, Φλορεντίνο Πέρεθ, συνηθίζει να χρησιμοποιεί ένα παράδειγμα: ΑΠΟΕΛ – Τσέλσι 6-0. Τί εννοεί μ' αυτό; Πως στις σχεδόν τρεις δεκαετίες Champions League, η «βασίλισσα» έχει αντιμετωπίσει τον κυπριακό σύλλογο σε έξι ματς και δεν έχει παίξει με τους «μπλε» του Λονδίνου. Τώρα, στο δρόμο της στους «16» του Champions League βρίσκεται η Αταλάντα.
Απόψε διεξάγεται το πρώτο τους παιχνίδι στο «Gewiss Stadium» στο Μπέργκαμο (22:00, COSMOTE TV SPORT 2). Η ιταλική ομάδα με σκληρή δουλειά, μεθοδικότητα και τύχη, έφτασε σ' αυτό το σημείο. Οχι ακριβώς αυτό που θέλει ο Πέρεθ που πιέζει για ολοένα και μια πιο κλειστή διοργάνωση, εφόσον τα πλάνα του για την ευρωπαϊκή Super League φαίνεται να καταρρέουν.
Ο Πέρεθ είναι συνηθισμένος ν' απειλεί την UEFA. Το έκανε ακόμη και στην περίοδο που η ομάδα του κατέκτησε τρία συνεχόμενα Champions League. Κάποιοι στη ποδοσφαιρική βιομηχανία αρέσκονται να τα συνδέουν αυτά μαζί, συν το να... βλέπουν διαιτητική εύνοια σ' αυτές τις πορείες και το γεγονός πως ο Σέρχιο Ράμος σ' έναν από τους τελικούς χρησιμοποίησε απαγορευμένο σκεύασμα που – ναι μεν δεν θα του έδινε αθλητικό πλεονέκτημα, αλλά δεν τιμωρήθηκε κιόλας – και να δημιουργούν θεωρίες συνωμοσίας, αλλά αυτό δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα.
Η Ρεάλ Μαδρίτης θεωρεί πως η συμμετοχή στο Champions League της ανήκει δικαιωματικά και δεν θα έπρεπε να παλεύει γι' αυτή χρόνος μπαίνει χρόνος βγαίνει. Ο Πέρεθ είναι της λογικής πως ο θεσμός είναι αυτός που είναι γιατί κλαμπ όπως το δικό του ανεβάζουν τα νούμερα της τηλεθέασης και το έχουν μετατρέψει στο μεγαλύτερο ετήσιο αθλητικό event στον πλανήτη. Η προσπάθειά του, δε, να φτιάξει την ευρωπαϊκή Super League, οδήγησε την UEFA σε ακόμη μια οπισθοχώρηση: στο νέο Champions League από την σεζόν 2024-25 που οι ομάδες από 32 θα γίνουν 36, υπάρχουν σκέψεις τουλάχιστον δύο θέσεις να πηγαίνουν σε συλλόγους που δεν πήραν το εισιτήριο με το «σπαθί» τους στο γήπεδο, αλλά επειδή τα είχαν πάει καλά στη διοργάνωση κατά το παρελθόν.
Αυτό σημαίνει πως σε περίπτωση που περάσει το μέτρο – προς το παρόν υπάρχουν αντιδράσεις από διάφορες «μικρές» ομάδες και «μεγάλες» λίγκες – ομάδες σαν την Αταλάντα δεν θα έχουν τη δυνατότητα όπως η Ρεάλ Μαδρίτης να κάνουν λάθη. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, η ιταλική ομάδα να τερματίσει 5η στην Serie A και 6η να είναι η Γιουβέντους και αντί να μείνουν και οι δύο εκτός Champions League, η Γιούβε να είναι η μια που θα πάρει το εισιτήριο λόγω του παρελθόντος της.
Μια από τις ισχυρές φωνές εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης είναι ο πρόεδρος της γερμανικής λίγκας, Κρίστιαν Σάιφερτ: «η σκληρή αλήθεια είναι πως κάποια από αυτά τα... αποκαλούμενα σούπερ – κλαμπ (σ.σ. εννοεί τη Ρεάλ Μαδρίτης και τη Μπαρτσελόνα) είναι στην πραγματικότητα μηχανές που καίνε χρήμα. Δεν ήταν ικανές σε μια δεκαετία τεράστιας ανάπτυξης, να υιοθετήσουν ένα βιώσιμο μοντέλο. Αν ήμουν επενδυτής θα αναρωτιόμουν αν είναι κατάλληλοι για συνεργάτες», είπε στο φόρουμ Business of Football των Financial Times την περασμένη εβδομάδα.
Το ποδόσφαιρο έχει ανάγκη από ομάδες που «χτίζονται» οργανικά και με πετυχημένες επενδύσεις μέσα σ' ένα ρυθμισμένο περιβάλλον όπως η Αταλάντα. Ενισχύουν τον πλουραλισμό και την αξιοκρατία του αθλητισμού. Η Ρεάλ Μαδρίτης από την άλλη έχει χρέη που ξεπερνούν τα 900 εκατομμύρια ευρώ, ενώ πρόσφατα σε μια θολή συμφωνία που απασχολεί και τις ισπανικές αρχές πούλησε μέρος των εμπορικών δικαιωμάτων της ώστε να πάρει ρευστό για να μπορεί να κινηθεί και παράλληλα προσπαθεί να πείσει τους παίκτες της για νέα μείωση μισθών.
