Εδώ και 16 χρόνια οι οπαδοί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επιμένουν να μην θέλουν την οικογένεια Γκλέιζερ στον σύλλογο. Μέχρι χθες το είχαν εκφραστεί ποικιλοτρόπως: διαμαρτυρίες στο γήπεδο, πορείες στην πόλη, πανό, συνθήματα... Εφτιαξαν και μια ομάδα για να διατηρήσουν τις αξίες του αγαπημένου τους συλλόγου. Μια μερίδα τους θα στήριζε ακόμη και έναν ιδιοκτήτη από τη Σαουδική Αραβία ξεχνώντας μονομιάς πως κορόιδευαν για χρόνια τη Μάντσεστερ Σίτι, αρκεί να «ξεφορτωνόντουσαν» τους Αμερικανούς ιδιοκτήτες. Την Κυριακή, όμως, η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο. Περίπου 300 εισέβαλαν στο «Ολντ Τράφορντ» λίγη ώρα πριν την έναρξη του ντέρμπι των «κόκκινων διαβόλων» με την Λίβερπουλ. Εφτασαν μέχρι τη φυσούνα των αποδυτηρίων. Για λόγους ασφάλειας το ματς αναβλήθηκε, ενώ συνέτρεχε και κίνδυνος μόλυνσης με κορονοϊό αφού πλησίασαν σε μέρη όπου θα περνούσαν οι παίκτες. Δεν υπήρχε χρόνος για απολύμανση. Εικόνες που δεν βλέπουμε συχνά στην Premier League.
Η κορύφωση της διαμάχης οπαδών – Γκλέιζερ ήταν η συμμετοχή της ομάδας στην ευρωπαϊκή Super League. Το μίσος τους, όμως, είναι βαθύ και ρέει στις φλέβες τους χρόνια τώρα. Οι αρχές περίμεναν πως δεν θα συνέβαιναν τέτοιας έκτασης επεισόδια, παρόλο που είχαν ενισχυθεί τα μέτρα αστυνόμευσης καθώς η συγκέντρωση ήταν σίγουρο πως θα συνέβαινε για κάποιο καιρό. Δεν είχε σημειωθεί κάτι αξιοσημείωτο κιόλας την περασμένη Πέμπτη πριν τη νίκη της Γιουνάιτεντ με 6-2 επί της Ρόμα στον πρώτο ημιτελικό του Europa League. Εκτιμούσαν πως η κατάσταση είχε αποκλιμακωθεί τις προηγούμενες ημέρες.
Αφενός με τα λόγια του προπονητή, Ολε Γκούναρ Σόλσκιερ, πριν το ντέρμπι («είναι πολύ καλό να ακούγονται όλες οι απόψεις, αλλά το σημαντικό είναι να μην ξεφεύγουν οι καταστάσεις, να παραμένουν οι διαμαρτυρίες ειρηνικές») και αφετέρου επειδή οι οπαδοί ξέσπασαν σε τηλεδιασκέψεις με παράγοντες της ομάδας, η τελευταία από αυτές ήταν με τον Εντ Γούντγουορντ, τον εκτελεστικό αντιπρόεδρο που σε λίγους μήνες θ' αφήσει τη θέση του. Ωρες πριν το ματς, όμως, το κλίμα άλλαξε. Περισσότεροι από χίλιοι πήγαν στο «Ολντ Τράφορντ» και παραπάνω από 200 στο ξενοδοχείο Λόουρι όπου διέμενε η αποστολή της ομάδας προτού μεταβεί στο γήπεδο για το ματς. Δεν θέλουν να ζουν άλλο με την οικογένεια Γκλέιζερ και επιθυμούσαν να το διατρανώσουν με κάθε τρόπο – ακόμη και με «ντου» στο γήπεδο και μάχες σώμα με σώμα με την αστυνομία.
Είναι η 4η μαζική πορεία διαμαρτυρίας οπαδών μετά την ίδρυση της Super League – είχαν προηγηθεί εκείνες των οπαδών της Τσέλσι, της Τότεναμ και της Αρσεναλ. Σαφώς και τώρα ο φόβος των αρχών και της Premier League είναι μήπως επεκταθούν τα επεισόδια και σε άλλους συλλόγους με οπαδούς που δεν θέλουν τους ιδιοκτήτες. Ναι μεν, η κοινή γνώμη είναι εναντίον τους και μετά τη βίαιη εισβολή στο «Ολντ Τράφορντ» έχασαν τα δίκια τους και «πνίγηκαν» τα αιτήματά τους, αλλά δεν θέλει και πολύ για να πάρει διαστάσεις το «φαινόμενο».
Η Γιουνάιτεντ, όμως, είναι μια ξεχωριστή περίπτωση, σε σύγκριση με τις υπόλοιπες. Για παράδειγμα στην Λίβερπουλ, το Fenway Sports Group έχει κάνει πολλά καλά τα τελευταία χρόνια – μαζί με τα όποια λάθη τους. Εφτιαξαν προπονητικό κέντρο, σουλούπωσαν το «Ανφιλντ», προσέλαβαν τον Γιούργκεν Κλοπ και δημιούργησαν μια ομάδα που πήρε πρωτάθλημα, Champions League και Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Στην Τσέλσι, δεν θα τα έβαζαν με τον Ρόμαν Αμπράμοβιτς. Ιδίως τώρα με την ομάδα να «βλέπει» τελικό στο Champions League. Εκείνος τοποθέτησε την ομάδα στο χάρτη του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Στην Αρσεναλ και στην Τότεναμ είναι πιο... επίφοβα τα πράγματα, με τις ομάδες να ακολουθούν πολιτικές που δεν αποδίδουν εντός αγωνιστικού χώρου.
Στη Γιουνάιτεντ, πλέον, η σχέση έχει φτάσει στο σημείο απ' όπου δεν υπάρχει επιστροφή και η παραμονή των Γκλέιζερ θα είναι ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα, παρά λύση. Για τους οπαδούς της ούτε η υπόσχεση στο αγωνιστικό σκέλος είναι καθησυχαστικός παράγοντας, αν και μετά από χρόνια οι «κόκκινοι διάβολοι» δείχνουν να βρίσκονται στο σωστό μονοπάτι. Προ των πυλών ενός ευρωπαϊκού τελικού, δεύτεροι στη βαθμολογία, δύο – τρεις παίκτες μακριά από το να έχουν ένα πραγματικά εξαιρετικό ρόστερ ικανό να προκαλέσει τη Μάντσεστερ Σίτι και την Λίβερπουλ για τον τίτλο της Premier League. Η μπάλα δεν τους αποπροσανατολίζει απ' αυτό που θέλουν.
Με την κουβέντα για το «γερμανικό μοντέλο» του 50+1%, δηλαδή την ιδέα μιας ομάδας στα χέρια των οπαδών να έχει «φουντώσει» στην Αγγλία, εκείνοι της Γιουνάιτεντ βλέπουν ολοένα και περισσότερο το παράδειγμα της Μπάγερν Μονάχου. Το να φύγουν οι Γκλέιζερ από την άλλη δεν είναι εύκολο, παρόλο που ακούγονται σενάρια πώλησης. Η απόκτηση του συλλόγου ίσως είναι η καλύτερη επιχειρηματική κίνηση που έκαναν ποτέ. Εδωσαν λίγα δικά τους χρήματα, «φόρτωσαν» στο κλαμπ τα δάνεια και μέχρι πριν την πανδημία έπαιρναν σημαντικά ποσά. Τον Φεβρουάριο του 2020 οι μέτοχοι, με τους Γκλέιζερ να παίρνουν τη μερίδα του λέοντος, μοιράστηκαν 13,1 εκατομμύρια ευρώ. Σύμφωνα με το Forbes η αξία του κλαμπ είναι περί τα 3,5 δισεκατομμύρια.
Μετά το Βατερλό της Super League, οι Γκλέιζερ είπαν πως θέλουν να δημιουργήσουν ξανά τους δεσμούς εμπιστοσύνης με τους οπαδούς. Πώς, όμως, αφού δεν υπήρχαν σε καμία στιγμή της παρουσίας τους στον σύλλογο; Οσο κουμάντο έκανε ο Σερ Αλεξ Φέργκιουσον, η συμβίωση ήταν υποφερτή. Εφυγε εκείνος και η ομάδα δεν έχει πάρει το πρωτάθλημα από το 2013. Την ίδια στιγμή στη γαλάζια μεριά του Μάντσεστερ, ο Πεπ Γκουαρδιόλα λέει πως έχουν βάλει τη σαμπάνια στον πάγο και περιμένουν τη μαθηματική επιβεβαίωση της κατάκτησης της 3ης Premier League σε τέσσερα χρόνια.
Στα μάτια των οπαδών το μόνο που ενδιαφέρει τους Γκλέιζερ είναι τα χρήματα κι όχι το τί κάνει η ομάδα στον αγωνιστικό χώρο ή αν η Σίτι και η Λίβερπουλ κάνουν πιο πετυχημένες μεταγραφές ή λειτουργούν καλύτερα ή αν η Λειψία την πετάει εκτός απ' τους ομίλους του Champions League. Χρησιμοποιούν τη διαρροή μιας πρόσφατης εσωτερικής μελέτης για να ενισχύσουν το επιχείρημά τους. Σύμφωνα μ' αυτή, η κύρια ανησυχία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι το πώς θα καταφέρει να παίρνει έστω ένα ευρώ την σεζόν από το fanbase της που σε παγκόσμιο επίπεδο, λένε οι μετρήσεις της, φτάνει στα 1,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους, οι οποίοι τώρα δίνουν 57 λεπτά ο ένας.
