Του Χρήστου Ν. Κώνστα
Επιστολή διαμαρτυρίας προς την διεύθυνση του Liberal, έστειλε ο Σύλλογος Υπαλλήλων της Τράπεζας της Ελλάδος καταγγέλλοντας ότι το άρθρο που δημοσιεύθηκε την 11η Σεπτεμβρίου με τίτλο «Το ακίνητο της ΤτΕ και η «εσωκομματική αντιπολίτευση».
Στην επιστολή του Συλλόγου, αναφέρεται ότι το κείμενο «βρίθει ανακριβειών, αποτελεί μνημείο παραπληροφόρησης για το θέμα της πώλησης του οικοπέδου του πρώην Ταμείου Συντάξεων του προσωπικού της ΤτΕ» και τελικά «εκθέτει την ΤτΕ και τον κ. Διοικητή προσωπικά».
Προφανώς τα πράγματα δεν είναι έτσι. Ουδεμία ανακοίνωση διάψευση ή ανασκευής των γεγονότων εκδόθηκε από τον... »άμεσα θιγόμενο», την διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος.
Η ανακοίνωση του Συλλόγου αναφέρει: «Ουδέποτε μέχρι τον Ιούλιο του 2019 είχε αποφασίσει η Τράπεζα την πώληση του ακινήτου».
Μια απλή αναζήτηση στο... Google αρκεί για να διαψευστεί ο ισχυρισμός αφού -από το 2013- υπάρχουν δεκάδες αναφορές, ρεπορτάζ και ανακοινώσεις ότι το συγκεκριμένο οικόπεδο διατίθετο προς πώληση.
Ορθώς η ανακοίνωση του Συλλόγου αναφέρει ότι στον πρώτο διαγωνισμό του Νοεμβρίου 2018, δεν κατατέθηκε δεσμευτική προσφορά. Ο διαγωνισμός εκείνος εκρίθη άγονος ακριβώς επειδή η διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος έκρινε ότι η μέγιστη προσφορά των 6,5 εκατ. Ευρώ είναι αναντίστοιχη της πραγματικής αξίας του ακινήτου και απέρριψε όλες τις προτάσεις.
Για το αν «έχει δικαίωμα ο Διοικητής της ΤτΕ να παρεμβαίνει» και να θεωρεί χαμηλή μια προσφορά πώλησης ενός περιουσιακού στοιχείου της Τράπεζας ή όχι, η συζήτηση είναι μάταιη.
Ο ίδιος ο Σύλλογος κατηγορεί σήμερα τον Διοικητή ότι τώρα που μεταβιβάζει το οικόπεδο σε τιμή υπερδιπλάσια του προηγούμενου διαγωνισμού ουσιαστικά έχει ευθύνες γιατί αυτό το ακίνητο θα «πάρει αξία αργότερα».
Ο ίδιος ο Σύλλογος με έντονα κεφαλαία γράμματα κατηγορεί τον Γιάννη Στουρνάρα ότι «ξεπουλά» το ακίνητο, παρά το γεγονός ότι τελικά η παρέμβασή του υπερδιπλασίασε το τίμημα.
Το συμπέρασμα είναι εξαιρετικά απλό: Ορισμένοι συνδικαλιστές, συνταξιούχοι και εν ενεργεία υπάλληλοι της Τράπεζας μαζί με ορισμένα μέλη του Γενικού Συμβουλίου της ΤτΕ, έχουν την απαίτηση να συνδιοικούν.
Η αξιοποίηση της περιουσίας της Κεντρικής Τράπεζας της χώρας, δεν είναι θέμα συνδικαλιστικό και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να είναι αντικείμενο «ασφαλιστικών μέτρων» από τον Σύλλογο, σε μια περίοδο που η Ελλάδα διψά για επενδύσεις από το εξωτερικό.
Οι αναγνώστες του Liberal πληροφορήθηκαν εγκαίρως ότι η BZPW Real Estate Development είναι μια επενδυτική εταιρεία που ήδη έχει τοποθετήσει 50 εκατ. Ευρώ στην αγορά ακινήτων της Αθήνας και έχουν ήδη «χτίσει» ένα χαρτοφυλάκιο ακινήτων σε διάφορες περιοχές του λεκανοπεδίου. Η ανάπτυξη απαιτεί κεφάλαια και μια οικονομία είναι ασφαλής όταν τα συμφέροντα των «ξένων» ταυτίζεται με τα εθνικά συμφέροντα αναβάθμισης της αξίας της περιουσίας μας...
Στη συνέχεια παραθέτουμε ολόκληρη την επιστολή που έστειλε ο Σύλλογος Εργαζομένων της Τράπεζας της Ελλάδος προς την διεύθυνση του Liberal:
Στις 11/9/2019 δημοσιεύτηκε στο έγκριτο site www.liberal.gr άρθρο του γνωστού δημοσιογράφου κ. Χ. Κώνστα με τίτλο «Το ακίνητο της ΤτΕ και η «εσωκομματική αντιπολίτευση»». Το συγκεκριμένο άρθρο βρίθει ανακριβειών και αποτελεί μνημείο παραπληροφόρησης για το θέμα της πώλησης του οικοπέδου του πρώην Ταμείου Συντάξεων του προσωπικού της ΤτΕ.
Ματαίως περιμέναμε από την Τράπεζα να προχωρήσει σε διάψευση ή κριτική του εν λόγω άρθρου το οποίο εκθέτει την ίδια και τον κ. Διοικητή προσωπικά. Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων το άρθρο αναφέρει:
«Από το 2013, η διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος έχει πάρει την απόφαση να πουλήσει αυτό το ανεκμετάλλευτο οικόπεδο…»
Ουδέποτε μέχρι τον Ιούλιο του 2019 είχε αποφασίσει η Τράπεζα την πώληση του ακινήτου. Ακόμη και η πρόσφατη διαδικασία πώλησης του ακινήτου που το κατακύρωσε στην πλειοδότρια εταιρία Golden Horizon έγινε χωρίς να υπάρχει σχετική προέγκριση από το Γ.Σ.
«Πέρασαν 5 ολόκληρα χρόνια, για να πραγματοποιηθεί ο πρώτος πλειοδοτικός διαγωνισμός τον Νοέμβριο του 2018. Εμφανίσθηκαν τότε 6 υποψήφιοι αγοραστές κανένας όμως δεν προσέφερε περισσότερα από 6,5 εκατ. ευρώ.»
Αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα ήταν ότι δεν κατατέθηκε καμία δεσμευτική προσφορά τον Νοέμβριο του 2018 και επομένως ο διαγωνισμός κρίθηκε άγονος. Οι 6 υποψήφιοι που αναφέρονται εδώ αφορούν σε πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την υποβολή μη δεσμευτικών προτάσεων αξιοποίησης (και όχι αποκλειστικά πώλησης) του ακινήτου τον Ιανουάριο του 2018! Επισημαίνουμε ότι η όλη διαδικασία δεν είχε ούτε τότε λάβει προέγκριση από το ΓΣ.
«Παρενέβη ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, θεωρώντας το τίμημα εξαιρετικά χαμηλό και αποφάσισε να πραγματοποιήσει διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό…»
Είναι πρωτάκουστο για την Τράπεζα της Ελλάδος να εμφανίζεται δήθεν παρέμβαση στις διαδικασίες της του κ. Διοικητή σε σχέση με το τίμημα ενός οικοπέδου, εμφανίζοντάς τον ως κτηματομεσίτη, που έχει άποψη για τις συνθήκες της επιμέρους αγοράς και τις αξίες των ακινήτων. Υπάρχει αρμόδια επιτροπή υπό τον Υποδιοικητή κ. Θ. Μητράκο η οποία εισηγείται σχετικά.
Ο κ. Διοικητής ουδέποτε ζήτησε διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό. Αντιθέτως, όταν ο ΣΥΤΕ ζήτησε τουλάχιστον την διεξαγωγή ανοικτού διαγωνισμού, το αρνήθηκε, με αποτέλεσμα ούτε «διεθνοποίηση της διαδικασίας που επέβαλε ο Γιάννης Στουρνάρας» να έχει υπάρξει ποτέ, ούτε ο Όμιλος της Golden Horizon «ξαφνικά βρέθηκε αντιμέτωπος με πρωτόγνωρες νομικές επιπλοκές αφού συμμετείχε με επιτυχία σ' έναν διεθνή διαγωνισμό», όπως διατείνεται ο αρθρογράφος.
ΑΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Μετά τον άγονο διαγωνισμό του Νοεμβρίου του 2018, τον Μάιο του 2019 ξαφνικά αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον για το ακίνητο. Κατόπιν σχετικών «οχλήσεων» που προηγήθηκαν προς το αρμόδιο Τμήμα, κλήθηκαν 18 συνολικά ενδιαφερόμενοι να υποβάλλουν στην Τράπεζα την οικονομική προσφορά τους μέχρι τις 6/6/2019. Στις 5/6/2019 η αρμόδια Επιτροπή αποφάσισε «λαμβάνοντας υπόψη αιτήματα ενδιαφερομένων» την παράταση της διαδικασίας.
Μέχρι τη συνεδρίαση του ΓΣ στις 14/6/2019, όπου ανακοινώθηκαν τα παραπάνω, η όλη διαδικασία δεν είχε λάβει δημόσιο χαρακτήρα, δηλαδή είχε γίνει στο «μιλητό»! Στην παραπάνω συνεδρίαση μάλιστα διαμορφώθηκε η άποψη ότι δεν υπάρχει λόγος άμεσης πώλησης του οικοπέδου, εν όψει και της αξιοποίησης του Ελληνικού που βάσιμα εκτιμάται ότι θα είχε θετικές επιπτώσεις στην αξία του, άποψη την οποία ασπάστηκε και ο κ. Διοικητής. Και ενώ ήταν εύλογα αναμενόμενο η διαδικασία να παγώσει, παραδόξως την ίδια μέρα, αναρτήθηκε σχετική αγγελία – παρωδία για εκδήλωση προσφορών στο site της Τράπεζας. Μήπως αυτό εννοούσαν ως διεθνή διαγωνισμό;
Στο ΓΣ της 15/7/2019, όπου εντελώς αιφνιδιαστικά ήρθε ως θέμα η λήψη απόφασης για πώληση του ακινήτου, ανακοινώθηκε ότι το υποτιθέμενο έντονο ενδιαφέρον, για το οποίο δόθηκε και παράταση, συρρικνώθηκε απροσδόκητα τελικά σε 2 μόνο προσφορές! Ως επιστέγασμα της προχειρότητας της διαδικασίας δεν κατατέθηκαν τα πρακτικά της αρμόδιας Επιτροπής, που εισηγήθηκε την πώληση τα οποία ακόμη αγνοούνται και για τα οποία ίσως πρέπει να εκπέμψουμε amber alert!
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της «από μηχανής» παρέμβασης του κ. Διοικητή το οποίο επαινεί ο αρθρογράφος;
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ,ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΜΕ ΠΡΟΧΕΙΡΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
Ο ΣΥΤΕ δεν είναι αντίθετος με την αξιοποίηση του ακινήτου. Αξιοποίηση, όμως, δεν μπορεί να νοηθεί με διαδικασίες αλήστου προχειρότητας, χωρίς προέγκριση του ΓΣ και χωρίς πραγματοποίηση ανοικτού διαγωνισμού κατά τον οποίο θα προβλέπονταν συγκεκριμένες διαδικασίες δημοσιοποίησης εντός καθορισμένων χρονικών ορίων και θα διασφάλιζαν την διαφάνεια της διαδικασίας. Τέτοιου είδους πρακτικές δεν συμβάλουν στην καλύτερη αξιοποίηση του ακινήτου ούτε συνάδουν με το κύρος και την αξιοπιστία της Τράπεζας της Ελλάδος, τα οποία οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι της πάντα πρώτοι σπεύδουμε να διαφυλάξουμε, εξωθούμενοι δυστυχώς μερικές φορές να προσφύγουμε στη δικαιοσύνη προκειμένου να το επιτύχουμε.
Είναι, επομένως, τουλάχιστον προκλητικό το συγκεκριμένο δημοσίευμα, μετά την αναφορά των παραπάνω «επιχειρημάτων» για το επίμαχο θέμα, να παρουσιάζει το προσωπικό της ΤτΕ ως κοινωνικά ανάλγητο, λέγοντας ότι «Η αξιοποίηση του ακινήτου μπορεί να περιμένει μία ακόμη δεκαετία. Οι δουλειές που θα δημιουργούνταν στον χώρο δεν απασχολούν αυτούς που έχουν λύσει το πρόβλημα της απασχόλησης τους...».
Μήπως θα πρέπει να νιώθουμε και τύψεις που έχουμε διασφαλίσει την εργασία μας, για να μην αναγκαζόμαστε να στηρίζουμε εκβιαστικά τις επιλογές του κάθε εργοδότη και να έχουμε τη δυνατότητα να διατηρούμε την άποψή μας και να υπερασπιζόμαστε τη φήμη της Τράπεζας;
Τελικά, όταν ένας δημοσιογράφος έχει παντελώς λανθασμένη ενημέρωση για ένα θέμα, για το οποίο αναλαμβάνει το ρόλο συνηγόρου υπεράσπισης του κ. Διοικητή, μόνο αρνητικές υπηρεσίες μπορεί να προσφέρει…
