Του Γιώργου Φιντικάκη
Καθυστερήσεις, αντικρουόμενες εισηγήσεις, και γενικά θολό τοπίο, που έχει εκτροχιάσει τα χρονοδιαγράμματα, χαρακτηρίζουν μια ακόμη εμβληματική αποκρατικοποίηση, αυτήν της ΔΕΠΑ.
Καμία από τις εκκρεμότητες που αφορούν τη διάσπαση της δημόσιας επιχείρησης αερίου σε εμπορία και δίκτυα όπως προβλέπει ο σχετικός νόμος, δεν έχει ακόμη επιλυθεί, διαφορετική άποψη για το πως θα κατανεμηθούν το προσωπικό και τα ταμειακά διαθέσιμα έχει η διοίκηση της εταιρείας, και διαφορετική οι μέτοχοι, ενώ η πρόσληψη εκτός ΑΣΕΠ των 200 εργολαβικών εργαζομένων, την οποία είχε εξαγγείλει πομπωδώς ο υπουργός Ενέργειας Γ.Σταθάκης, έχει σκαλώσει καθώς κινείται στα όρια της νομιμότητας.
Στο εσωτερικό της εταιρείας, αλλά και στις θυγατρικές της "Φυσικόν Αέριο Αττικής", ΕΔΑ Αττικής, και ΔΕΔΑ, επικρατεί αναστάτωση, ενώ οι προθεσμίες που έχουν τεθεί στο νόμο, έχουν ήδη παραβιαστεί. Τα πολλά ανοικτά μέτωπα απειλούν να μεταθέσουν προς τα πίσω έναν από τους λίγους μεγάλους εναπομείναντες διαγωνισμούς του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, που έχει ήδη εκτροχιασθεί μετά το ναυάγιο εκείνου για τα ΕΛΠΕ, τα οποία σημειωτέον έχουν ρόλο κλειδί για την επόμενη ημέρα της ΔΕΠΑ, καθώς ελέγχουν το 35%.
Χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατεί είναι ότι την Μεγάλη Εβδομάδα συνεδρίασε μετά από αλλεπάλληλες αναβολές, το Δ.Σ. της εταιρείας, προκειμένου να εγκρίνει αφενός της μεταφορά των εργαζομένων με συμβάσεις αορίστου χρόνου στην νέα ΔΕΠΑ Υποδομών που θα προκύψει μετά τον διαχωρισμό, αφετέρου την μεταφορά μέρους των υπαρχόντων διαθεσίμων της ΔΕΠΑ στην νέα εταιρεία. Στο ζήτημα των εργαζομένων, το Δ.Σ. απέρριψε την πρόταση της διοίκησης για κατανομή του προσωπικού 60% στην εμπορία και 40% στα δίκτυα, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι που θα μεταφερθούν στην νέα εταιρεία Υποδομών, να περιοριστούν τελικά στους 5 από τους περίπου 50 αορίστου χρόνου που απασχολεί σήμερα η επιχείρηση.
Το φλέγον ζήτημα των 200 περίπου συμβασιούχων δεν συζητήθηκε καν, παρ' ότι οι οδηγίες Σταθάκη ήταν και είναι, να κλείσει άμεσα το θέμα με την πρόσληψή τους εκτός ΑΣΕΠ στις θυγατρικές εταιρείες της ΔΕΠΑ και ταυτόχρονα τον... "δανεισμό" τους πίσω πάλι σε αυτήν, προκειμένου να μπορούν να "μονιμοποιηθούν" όταν εκείνη θα απορροφήσει τις θυγατρικές της. Ένα αμφιλεγόμενο σχήμα, για το οποίο δεν έχει βρεθεί ακόμη φόρμουλα που θα το καθιστά νόμιμο, ούτε όμως και οι "πρόθυμοι" που θα βάλουν τις υπογραφές τους για πρόσληψη 200 ατόμων εκτός ΑΣΕΠ.
Το σκεπτικό είναι ότι οι εργολαβικοί θα μοιραστούν στις τρεις θυγατρικές, "Φυσικόν Αέριο Αττικής", ΕΔΑ Αττικής, και ΔΕΔΑ, ωστόσο αποτελεί κοινή παραδοχή ότι πρόκειται για προεκλογικές προσλήψεις, καθώς δεν υπάρχουν ανάγκες που να καλύπτουν τα 200 αυτά άτομα στις συγκεκριμένες εταιρείες. Η μεν διοίκηση της ΔΕΠΑ φαίνεται ότι διστάζει να δρομολογήσει κάτι που ισοδυναμεί με παράκαμψη του ΑΣΕΠ, οι δε, διοικήσεις των θυγατρικών ζητούν απο τον μέτοχό τους - δηλαδή τη ΔΕΠΑ - σχετική εντολή.
Στο αέρα όμως βρίσκεται και η μεταφορά της "προίκας" της ΔΕΠΑ στην νέα ΔΕΠΑ Υποδομών. Σύμφωνα με πληροφορίες, στο διοικητικό συμβούλιο συζητήθηκε η μεταφορά του μεγαλύτερου μέρους των σημερινών διαθεσίμων της εταιρείας, δηλαδή ενός ποσού της τάξης των 70 εκατ. ευρώ στην ΔΕΠΑ Υποδομών. Οι μέτοχοι ωστόσο ζήτησαν εγγυήσεις για τη βιωσιμότητα της προς πώληση εμπορικής εταιρείας που θα απομείνει μετά τη διάσπαση, με τη διοίκηση Τζώτζη να διαβεβαιώνει ότι αυτή δεν διακυβεύεται. Σαν αποτέλεσμα έχει ζητηθεί να διεξαχθεί αναλυτική τεκμηρίωση για το αν παραμένει βιώσιμη η εμπορική εταιρεία, κάτι που ακόμη δεν έχει γίνει.
Στην πράξη, όλα τα παραπάνω φαίνεται ότι μετατοπίζουν προς τα πίσω τις όποιες τελικές αποφάσεις και την ολοκλήρωση του ιδιοκτησιακού διαχωρισμού, παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις του υπ. Ενέργειας ότι τα πάντα θα είχαν κλείσει ως τα τέλη Μαΐου.
Και μπορεί από το ΤΑΙΠΕΔ να δηλώνουν ότι τίποτα δεν εμποδίζει τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης να ξεκινήσει μέσα στο Μάιο, εντούτοις είναι προφανές ότι κάνεις σοβαρός επενδυτής δεν είναι διατεθειμένος να εκδηλώσει ενδιαφέρον χωρίς να γνωρίζει τι ακριβώς θα πωληθεί. Τα παραπάνω ενισχύουν τις εκτιμήσεις ότι και στο κεφάλαιο ΔΕΠΑ, το βάρος θα πέσει στην επόμενη κυβέρνηση, τόσο σχετικά με την οργάνωση των δύο εταιρειών που θα προκύψουν από τον ιδιοκτησιακό διαχωρισμό, όσο και με τον συντονισμό της ιδιωτικοποίησης.
