Του Χρήστου Ν. Κώνστα
Δεν έχει τέλος ο ευτελισμός της διαδικασίας «σκληρής διαπραγμάτευσης» της κυβέρνησης με τους «θεσμούς».
Στο περιβόητο πολυνομοσχέδιο που θα καταθέσει η κυβέρνηση στις 6 Ιουνίου στη Βουλή - θεωρείται προαπαιτούμενο για την ολοκλήρωση της 4ης αξιολόγησης- ο υπουργός Οικονομικών ανέλαβε τη δέσμευση να περιλάβει λεπτομερή καταγραφή της περικοπής των συντάξεων που έχει ήδη ψηφίσει η Βουλή με τον νόμο 4387/2016 που έχει μείνει γνωστός ως «νόμος Κατρούγκαλου».
Ειδικότερα, για να αποφευχθούν παρερμηνείες και δικαστικές επιπλοκές με το Συμβούλιο της Επικρατείας, οι «θεσμοί» απαίτησαν στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Πολιτικής 2019-2022 που θα καταθέσει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος μαζί με τα προ-απαιτούμενα της 4ης αξιολόγησης, να περιλαμβάνεται ρητή και αναλυτική περιγραφή των περικοπών στις συντάξεις από την 1/1/2019 με τη δικαιολογία ότι ο ήδη ψηφισμένος πρώτος νόμος 4387/2016 αποτελούσε «νόμο-πλαίσιο» και γι' αυτό υπάρχει ανάγκη για νέο βεβαιωτικό νόμο με αναλυτική περιγραφή των περικοπών.
Όπως προκύπτει από το Supplemental MoU (Επικαιροποιημένο Μνημόνιο) προαπαιτούμενο (prior action) ενόψει της συνεδρίασης του Eurogroup της 21ης Ιουνίου, θεωρείται ότι:
«Η κυβέρνηση θα υπολογίσει και θα εκδώσει όλες τις συντάξεις με βάση τις αιτήσεις κύριας σύνταξης που υπεβλήθησαν το 2016, καθώς και το 30% των αιτήσεων κύριας σύνταξης του 2017, αλλά και τουλάχιστον 13.800 αιτήσεις επικουρικής σύνταξης που κατατέθηκαν από 1/1/2015 έως και 31/12/2016».
Με απλά λόγια, οι «θεσμοί» υποχρέωσαν την κυβέρνηση να πιει το «πικρό ποτήρι» και να πληροφορήσει αμέσως όλους τους χιλιάδες συνταξιούχους ποιες πραγματικά θα είναι οι νέες συντάξεις από το 2019 με την περικοπή της προσωπικής διαφοράς όπως προβλέπεται από τους δύο νόμους: τον ν.4387 (νόμος Κατρούγκαλου) του Μαΐου του 2016, αλλά και τον ν.4472 (νόμος Αχτσιόγλου) του Μαΐου του 2017.
«Η περικοπή θα αποφέρει καθαρή εξοικονόμηση 1% του ΑΕΠ (1,8 δισ. ευρώ ετησίως) το 2019-2022», γράφει το Επικαιροποιημένο Μνημόνιο για να μην αφήσει ουδεμία αμφιβολία επί του θέματος. Πρέπει να σημειωθεί ότι η περικοπή των συντάξεων θεωρείται «διαρθρωτικό» και όχι «δημοσιονομικό» μέτρο.
Εξάλλου, οι δαπάνες για τις συντάξεις θα περικοπούν ανεξαρτήτως των αιματηρών υπερ-πλεονασμάτων που παρουσιάζει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος με την υπερ-φορολόγηση και αναστολή πληρωμών στις δημόσιες δαπάνες. Η μείωση των συντάξεων εξυπηρετεί το στόχο της μείωσης της ασφαλιστικής δαπάνης ως ποσοστό του ΑΕΠ και όχι την «υγεία» των δημοσίων οικονομικών.
Τέλος, το ΔΝΤ θα αξιολογήσει αν η εξοικονόμηση που προκύπτει από τις πρώτες αυτές εκδόσεις οριστικών συντάξεων είναι επαρκής για το ασφαλιστικό σύστημα, όπως είχε προϋπολογισθεί -ή και αν θα απαιτηθούν και πρόσθετες παρεμβάσεις.
