Τελικά δεν χρειάστηκε να περιμένουμε μέχρι τη γενική συνέλευση της Suez για να δούμε την κατάληξη της πολύμηνης μάχης μεταξύ της επιτιθέμενης Veolia Environnement (VIE PARIS) και της αμυνόμενης Suez (SEV PARIS). Η πίεση των μετόχων και των δύο εταιρειών και η κυβερνητική επιθυμία για λήξη της εκκρεμότητας έπαιξαν σημαντικό ρόλο, αλλά αυτό που έκρινε τη μάχη ήταν η κατάρρευση της αμυντικής τακτικής της Suez.
Η προσπάθειά της να «τρομοκρατήσει» τους εργαζόμενους στις γαλλικές δραστηριότητές της, τελικά απέτυχε όταν η Veolia βρήκε σοβαρούς επενδυτές με έντονο το γαλλικό στοιχείο, οι οποίοι προέβησαν σε σημαντικές «κοινωνικές δεσμεύσεις» που καθησύχασαν τις ενώσεις των εργαζομένων.
Το δεύτερο μέρος της αμυντικής τακτικής, που περιλάμβανε ένα μείγμα πώλησης διεθνών δραστηριοτήτων και δημιουργίας νομικών κωλυμάτων που θα δυσκόλευαν τη λειτουργία της επιχείρησης σε περίπτωση εξαγοράς, υπέστη σημαντική ήττα όταν η εποπτική αρχή της γαλλικής κεφαλαιαγοράς τη χαρακτήρισε παραπλανητική και αναξιόπιστη. Έτσι, ο Bertrand Camus, διευθύνων σύμβουλος της Suez δεν είχε άλλη επιλογή και τελικά υποχώρησε.
Οι δύο πλευρές «έδωσαν τα χέρια» το βράδυ της Κυριακής που μας πέρασε και η συμφωνία προβλέπεται να επικυρωθεί και τυπικά στα μέσα Μαΐου. Το τίμημα που θα εισπράξουν οι μέτοχοι της Suez θα είναι 20,5 ευρώ ανά μετοχή, σημαντικά ανεβασμένο σε σχέση με τα 18 ευρώ της αρχικής προσφοράς.
Όσον αφορά στις γαλλικές δραστηριότητες της Suez, οι οποίες δε θα μπορούσαν να μείνουν στη νέα εταιρεία για λόγους ανταγωνισμού, τελικά θα αποτελέσουν το μεγαλύτερο κομμάτι μίας νέας εταιρείας που θα περιλαμβάνει, εκτός από αυτά, τις δραστηριότητες της Suez στον τομέα διαχείρισης αστικών υδάτων στην Ιταλία, την Τσεχία, την Κίνα, την Αυστραλία, την Ινδία, την Αφρική και την κεντρική Ασία. Στην ίδια εταιρεία θα ενταχθούν και οι ψηφιακές και περιβαλλοντικές δραστηριότητες της Suez.
Αυτό που έπεισε τους Γάλλους εργαζόμενους να συμφωνήσουν, είναι η δέσμευση των μετόχων που θα δημιουργήσουν τη νέα εταιρεία, πως για τέσσερα χρόνια μετά την ολοκλήρωση της δημιουργίας της θα εγγυηθούν τις θέσεις και τις συνθήκες εργασίας μέσα στην επιχείρηση, και θα δώσουν στους εργαζόμενους τη δυνατότητα συμμετοχής σε αυτήν.
Οι μέτοχοι θα είναι κυρίως γαλλικών συμφερόντων, όπως οι επενδυτικές επιχειρήσεις Meridiam και Ardian, οι οποίες επενδύουν σε εταιρείες κοινής ωφέλειας και στη διαχείριση λιμένων, σιδηροδρόμων και οδικών αρτηριών και η κρατική τράπεζα Caisse des Depots et Consignations, και δε θα μπορούν να πουλήσουν τα μερίδιά τους πριν περάσουν δέκα χρόνια.
Η λήξη αυτού του «σίριαλ», το οποίο ήταν πολύ «άγριο» για τα δεδομένα της γαλλικής επιχειρηματικής ζωής αφού περιλάμβανε κινήσεις επιθετικής εξαγοράς και αμυντικές απειλές για «καμμένη γη», έφερε ανακούφιση σε όλα τα εμπλεκόμενα και ενδιαφερόμενα μέρη.
Και οι δύο διοικήσεις μπορούν να υποστηρίξουν πως κέρδισαν κάτι. Οι εργαζόμενοι δεν αντιμετωπίζουν πλέον το ενδεχόμενο μαζικών απωλειών θέσεων εργασίας και η κυβέρνηση χαίρεται γιατί δεν πρόκειται να υπάρξει αναταραχή στον εργασιακό τομέα ενόψει των προεδρικών εκλογών που θα γίνουν του χρόνου την άνοιξη.
Πιο χαρούμενοι απ’ όλους όμως φαίνεται πως είναι οι μέτοχοι των δύο εταιρειών, όπως δείχνει η σημαντική άνοδος των μετοχών τους. Το ενδιαφέρον εδώ είναι πως, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει συνήθως, η μετοχή της εξαγοράζουσας ανέβηκε περισσότερο από τη μετοχή της εξαγοραζόμενης.
Η VIE έκλεισε στα 24,75 ευρώ με άνοδο 9,66% ενώ αυτή της SEV ανέβηκε κατά 7,73% και έκλεισε στα 19,87 ευρώ. Αυτό μας δείχνει πως η αγορά μάλλον πιστεύει πως η εταιρεία που θα προκύψει από την ενσωμάτωση στη Veolia όλων των δραστηριοτήτων της Suez εκτός από αυτές που αναφέραμε παραπάνω, έχει μπροστά της ένα λαμπρό μέλλον.]
Σύμφωνα με τον Antoine Frerot, πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της Veolia, η απορρόφηση της Suez θα είναι απόλυτα επιτυχημένη. Οι δραστηριότητες της Suez που θα εξαγοραστούν, συμπληρώνουν αυτές της Veolia προσφέροντας και την ευκαιρία για μεγάλες οικονομίες κλίμακας, δικαιολογώντας απόλυτα τα 13 δισ. ευρώ που θα ξοδέψει για την εξαγορά (χωρίς να υπολογίζουμε τον δανεισμό της Suez που θα αναλάβει η Veolia).
Ο Frerot εκτιμά πως η νέα Veolia θα επιτυγχάνει ετήσιο κύκλο εργασιών που θα πλησιάζει τα 37 δισεκατομμύρια ευρώ, από 26 που πέτυχε το 2020, και θα ενισχύσει αποφασιστικά την παρουσία της στις παγκόσμιες αγορές διαχείρισης αστικών δικτύων υδάτων και στερεών απορριμμάτων.
Είναι πεπεισμένος πως το μεγαλύτερο μέγεθος της εταιρείας, το μειωμένο κόστος λειτουργίας και η γεωγραφική επέκταση θα του δώσουν τη δυνατότητα να πετύχει τον μεγάλο του στόχο, ο οποίος είναι η δημιουργία ενός παγκόσμιου πρωταθλητή που θα πρωταγωνιστήσει στον μετασχηματισμό της παγκόσμιας οικονομίας με βάση την οικολογική ιδεολογία, την προστασία του περιβάλλοντος και τον σεβασμό στις ανάγκες της κοινωνίας.
Αυτή είναι και η ελπίδα της γαλλικής κυβέρνησης, η οποία μετά τον αρχικό της αιφνιδιασμό πέρυσι το φθινόπωρο, τελικά συμφώνησε με την επιχειρηματική λογική της πρότασης εξαγοράς και ασπάστηκε την άποψη του Frerot για την ανάγκη δημιουργίας του παγκόσμιου πρωταθλητή που θα έχει το μέγεθος και την οικονομική ευρωστία που απαιτείται για να αντιμετωπίσει στα ίσια τον ανταγωνισμό και κυρίως τον κινεζικό ανταγωνισμό.
Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε αν η Veolia και ο Frerot θα καταφέρουν να γίνουν παγκόσμιοι πρωταθλητές, και να δώσουν στην Γαλλία ένα ακόμα παγκόσμιο επιχειρηματικό στέμμα, πέρα από αυτό που κατέχουν επάξια εδώ και χρόνια οι εταιρείες ρούχων και αξεσουάρ πολυτελείας.
