Του Χρήστου Ν. Κώνστα
Είτε μας αρέσει είτε όχι, η έκθεση του ΔΝΤ για την Ελληνική οικονομία λέει την αλήθεια με αριθμούς:
Η Ελλάδα - αν δεν αλλάξει δραματικά τον προσανατολισμό της οικονομικής της πολιτικής- είναι καταδικασμένη σε χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, φυλακισμένη σε καταστροφικά πρωτογενή πλεονάσματα και στοιχειωμένη με τα δημογραφικά της δεδομένα που θέτουν σε αμφισβήτηση το Ασφαλιστικό της σύστημα.
Υπάρχουν και «καλά νέα» στην έκθεση του ΔΝΤ:
1. Το 70% του Χρέους δεν βρίσκεται στα χέρια των μαύρων κοράκων των αγορών αλλά στα χέρια των συνεταίρων της χώρας που δεν είναι τοκογλύφοι, δεν κερδοσκοπούν με υψηλά επιτόκια, μας χρηματοδοτούν με τα επιτόκια που δανείζεται ο ESM.
2. Η μέση διάρκεια των δανείων είναι 18 χρόνια δηλαδή προσφέρουν άνεση χρόνου για την εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Στις αγορές του πλανήτη, σήμερα, διαπραγματεύεται Χρέος αξίας 247 τρισ. δολαρίων που αντιστοιχεί στο 318% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Όσο λιγότερο εκτίθεται μια χώρα σαν την Ελλάδα σ' αυτές τις αγορές τόσο καλύτερο…
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κάθισε και μέτρησε τις πληρωμές για το Χρέος που πρέπει να καταβάλει η Ελλάδα μέχρι το…2060.
Το συμπέρασμα του είναι απλό, σχεδόν αυτονόητο:
- Μέχρι το 2032 η Ελλάδα θα πρέπει να πληρώνει λιγότερα από 10% του ΑΕΠ της για να εξυπηρετεί το Χρέος κι αυτό το ποσοστό είναι ζηλευτό για πολλές χώρες της Ευρωζώνης.
Μετά το 2032 όμως, οι υποχρεώσεις, σχεδόν διπλασιάζονται και φτάνουν ακόμη και το 20% του ΑΕΠ. Εκτός κι αν η Ελλάδα καταφέρει να σημειώσει εντυπωσιακούς ρυθμούς ανάπτυξης και γίνει η εντυπωσιακή έκπληξη, η εξαίρεση της Ευρωζώνης.
Προς το παρόν η Ελλάδα είναι η αρνητική εξαίρεση σε μια Ευρώπη που αλλάζει ταχύτητα, σχεδιάζει το μέλλον της και αδιαφορεί για τις οπισθοδρομικές ιδέες του λαϊκισμού που κυβερνά τον Νότο…
