Την ανάγκη διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων σε πολλές ανεπτυγμένες οικονομίες, προκειμένου αυτές να καταστούν πιο παραγωγικές, επισημαίνει σε έκθεσή του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Όπως αναφέρει το Ταμείο, δεδομένου ότι οι χώρες μπορούν να το αντέξουν οικονομικά, η δημοσιονομική πολιτική, μέσω των δαπανών ή των φορολογικών κινήτρων, μπορεί να βοηθήσει τις κυβερνήσεις να ξεπεράσουν κάποια εμπόδια στις μεταρρυθμίσεις, ιδιαίτερα στα πρώτα στάδια.
Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις τονώνουν την απασχόληση, ενθαρρύνουν την ίδρυση νέων επιχειρήσεων και αυξάνουν την παραγωγικότητα. Για παράδειγμα, οι μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων, όπως η απορρύθμιση στους κλάδους της ενέργειας και των μεταφορών, μπορούν να τονώσουν τον ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων. Οι μεταρρυθμίσεις στις αγορές εργασίας, όπως οι χαμηλότεροι φόροι στην απασχόληση και οι αλλαγές στο επίδομα ανεργίας, μπορούν με τη σειρά τους να συνεισφέρουν στην εύρεση εργασίας από τους εργαζόμενους καθώς και στην ένταξη στο εργατικό δυναμικό.
Σημειώνεται πως τα ευρήματα της έκθεσης του ΔΝΤ βασίζονται σε εμπειρική έρευνα και σε μελέτες μεταρρυθμίσεων του παρελθόντος στις αγορές εργασίας και προϊόντων σε 26 ανεπτυγμένες οικονομίες, όπως και σε πιο λεπτομερείς περιπτώσεις μεταρρυθμίσεων στη Φινλανδία, τη Γερμανία, την Ολλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Όπως προέκυψε, οι μεταρρυθμίσεις στις αγορές εργασίας και προϊόντων ενισχύουν το ΑΕΠ -έως και 2% με 3% στο μεσοπρόθεσμο διάστημα, με βάση τον τύπο των μεταρρυθμίσεων- ενισχύοντας την παραγωγικότητα ή την απασχόληση.
Με τη σειρά του το υψηλότερο ΑΕΠ πυροδοτεί τα φορολογικά έσοδα, με αποτέλεσμα ο συνδυασμός τους να συρρικνώνει τα ποσοστά χρέους/ΑΕΠ.
Εξάλλου, τονίζει το ΔΝΤ, για όλες τις χώρες η μεταρρυθμιστική προσπάθεια στηρίζεται πολύ στην αξιοπιστία της δέσμευσης της κυβέρνησης στην ισχυρή υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, όπου σημείο-κλειδί είναι η ιδιοκτησία των μεταρρυθμίσεων.
Τα βασικά συμπεράσματα της έκθεσης είναι:
• Οι μεταρρυθμίσεις δεν ενισχύουν μόνο την οικονομία, αλλά μειώνουν και το δημόσιο χρέος σε βάθος χρόνου. Ως αποτέλεσμα, η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων στηρίζει τις κυβερνήσεις με ανεπάρκεια ταμειακών διαθεσίμων.
• Επειδή οι μεταρρυθμίσεις τείνουν να ενισχύουν την ανάπτυξη και να αυξάνουν τα φορολογικά έσοδα, συνδυάζοντας μεταρρυθμιστικά πακέτα με προσωρινή δημοσιονομική στήριξη --με τη μορφή των δαπανών σε έργα υψηλής απόδοσης ή φορολογικά κίνητρα—ενδέχεται να μειώσουν και όχι να ενισχύσουν το δανειακό βάρος μια χώρας μεσοπρόθεσμα, ακόμη και όταν τα κίνητρα αυτά παρέχονται με τρόπο που δεν αυξάνει το έλλειμμα του προϋπολογισμού.
• Ωστόσο, οι χώρες που εξετάζουν τέτοια πακέτα, πρέπει να είναι σε θέση να τα αντέξουν οικονομικά, και να έχουν βιώσιμες δημοσιονομικές θέσεις, ένα ισχυρό μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πλαίσιο και μια αξιόπιστη δέσμευση για σημαντικές μεταρρυθμίσεις.
Φωτογραφία: SOOC
