Του Χρήστου Ν. Κώνστα
Η... Τσικνοπέμπτη του Πιέρ Μοσκοβισί στην Αθήνα δεν θα έχει τον εορταστικό και χαρμόσυνο χαρακτήρα που επεδίωκε να δώσει η κυβέρνηση.
Τώρα μάλιστα, που ο κ. Μοσκοβισί απέτυχε οικτρά να πάρει τη θέση του προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στη χώρα του (για την οποία προσπάθησε πολύ σκληρά είναι αλήθεια), είναι υποχρεωμένος να ξαναφορέσει το καπέλο του Επιτρόπου Οικονομικών Υποθέσεων.
Όσο κι αν προσπαθούν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών να «κουκουλώσουν» την ανεπάρκεια της κυβέρνησης να ολοκληρώσει χθες τις 16 μετα-μνημονιακές δεσμεύσεις, μεταθέτοντας το θέμα για το Eurogroup της 11ης Μαρτίου, η αγωνία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τις εξελίξεις στο Τραπεζικό σύστημα, έχει προκαλέσει εκνευρισμό.
Η 2η Έκθεση Προόδου Ενισχυμένη Εποπτείας που δίνεται σήμερα στη δημοσιότητα, απλώς αποδεικνύει περίτρανα πόσο δίκιο είχαν όλοι εκείνοι στις Βρυξέλλες που επέμειναν για την παράταση του Καθεστώτος Ενισχυμένης Εποπτείας μόνον για την Ελλάδα. Είναι οι ίδιοι που προβλέπουν με ασφάλεια, ότι η Ελλάδα χωρίς εποπτεία δεν μπορεί μόνη της να υλοποιήσει ούτε τις αυτονόητες μεταρρυθμίσεις γι' αυτό θα χρειαστεί όχι άλλη μία αλλά τουλάχιστον 2 ή 3 επιμηκύνσεις της Ενισχυμένης Εποπτείας.
Αυτό σημαίνει ότι για τα επόμενα 2 χρόνια, η Αθήνα θα δέχεται κάθε 3 μήνες την επίσκεψη της Τρόικας, που θα ελέγχει, θα παρατηρεί, θα επιτηρεί και θα δημοσιεύει εκθέσεις για μία μόνο χώρα της Ευρωζώνης.
Επιπλέον, η Κομισιόν δημοσιεύει σήμερα μία εντελώς διαφορετική Έκθεση.
Την Έκθεση Μακροοικονομικών Ανισορροπιών. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωζώνης με «excessive imbalances» υπερβολικές μακροοικονομικές ανισορροπίες.
Με απλά λόγια, η χώρα δεν μπορεί να προοδεύσει γιατί δεν παράγει, δεν εξάγει, δεν εξελίσσεται, δεν προσελκύει επενδύσεις, δεν συντηρεί τις υποδομές της και δεν ανταγωνίζεται. Είναι μια χώρα που συντηρείται με επιδόματα γιατί δεν υπάρχει κίνητρο προς εργασία. Όποιος δουλεύει και προοδεύει στην Ελλάδα τιμωρείται.
Μετά την έκθεση Μακροοικονομικών Ανισορροπιών, η Ελλάδα είναι μέχρι το καλοκαίρι να παρουσιάσει ένα ακόμη Μνημόνιο, ένα συμβόλαιο με συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις σε συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα με τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Task Force…
To ερώτημα είναι ποιος θα υπογράψει αυτό το νέο Μνημόνιο και προσαρμογών, μετά τις Ευρωεκλογές. Αυτός που πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις και ξέρει πως να τις υλοποιεί προς όφελος της οικονομίας ή αυτός που πιστεύει στην μίζερη πολιτική των υπερπλεονασμάτων και των προεκλογικών επιδομάτων;
