Του Βασίλη Γεώργα
Βραχυπρόθεσμους επενδυτές και hedge funds από το είδος εκείνο των κερδοσκόπων που η κυβέρνηση διατείνεται ότι δεν επιθυμεί να εμπιστευτεί πάνω τους την προσπάθεια οικονομικής ανάκαμψης έλκει σε αυτήν τη φάση το επενδυτικά άγονο τοπίο της εγχώριας οικονομίας.
Στα τρία - τέσσερα διαφορετικά «στρατηγεία προσέλκυσης επενδυτών» που έχουν στηθεί «περιφερειακά» του Μαξίμου, της Αντιπροεδρίας και των υπουργείων Επικρατείας, οι επιτελείς που έχουν αναλάβει τις επαφές με το… κεφάλαιο ποιούν την ανάγκη φιλοτιμία και –παρά τα όσα αρνητικά κατά καιρούς διοχετεύονται από κυβερνητικά στελέχη για τα «κοράκια», τους «γύπες» και άλλα επενδυτικά πτηνά της συνομοταξίας των hedge fund– τα ραντεβού μαζί τους έχουν πυκνώσει αισθητά το τελευταίο διάστημα, καθώς γίνεται αντιληπτό ότι πέραν αυτών δεν υπάρχει κανείς άλλος να περιμένουν στην εξώπορτα της οικονομίας.
Οι τρεις πολιτικά και οικονομικά «εμβληματικές» ιδιωτικοποιήσεις (των περιφερειακών αεροδρομίων από τη Fraport, του Ελληνικού από το σχήμα της Lamda και που ΟΛΠ από την Cosco) αποτελούν από καιρού δρομολογημένες κινήσεις, οι οποίες στο μέλλον θα δημιουργήσουν σημαντική υπεραξία σε όρους πραγματικών επενδύσεων. Όμως η μεγάλη τους χρησιμότητα για το σήμερα είναι πως δίνουν τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να τις αξιοποιήσει ως «ηχείο» για να διαδώσει το μήνυμα στους ξένους επενδυτές και τα funds πως κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει στη χώρα και στον τρόπο που αντιμετωπίζει τις επενδύσεις.
Στρώνουν χαλί για τα... «κοράκια»...
Κάποιοι μάλιστα εκ των συμβούλων του πρωθυπουργού δίνουν πεισματικό αγώνα να πείσουν τους «συντρόφους» ότι αν η κυβέρνηση θέλει να δει το χρώμα του χρήματος και να παίξει δυνατά τους επόμενους μήνες το δικό της success story, θα πρέπει όχι μόνο να καλοδεχτεί τους πρόθυμους κερδοσκόπους που θα δελεαστούν, αλλά να τους στρώσει και χαλί, γιατί αυτοί είναι και οι μόνοι που θα ασχολούνται με την Ελλάδα για τουλάχιστον ένα με δύο χρόνια ακόμη, καθαρίζοντας το έδαφος πριν τους ακολουθήσουν σοβαρότερα και πιο μακροπρόθεσμα επενδυτικά κεφάλαια στο μέλλον, αντίστοιχου ή μεγαλύτερου βεληνεκούς.
Από τις συζητήσεις που διεξάγονται στα γραφεία της Ηρώδου Αττικού και της Ζαλοκώστα, το μήνυμα είναι ενθαρρυντικό για τις αγορές, αλλά μάλλον απογοητευτικό για όσους εκ μέρους της κυβέρνησης καλλιεργούν προσδοκίες μιας επελαύνουσας επενδυτικής άνοιξης στην πραγματική οικονομία με επενδύσεις στην παραγωγή και τη δημιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας: οι μόνοι πραγματικά ενδιαφερόμενοι να βάλουν κάποια λεφτά στην Ελλάδα είναι όσοι ποντάρουν στα ομόλογα, το Χρηματιστήριο, τις αποκρατικοποιήσεις και κυρίως στη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, όπου στήνεται πλέον η μεγαλύτερη «μπίζνα» της επόμενης πενταετίας.
...που είναι πλέον αναγκαία
Οι «ποιοτικοί» επενδυτές, από εκείνους που η κυβέρνηση οραματίζεται ότι μπορεί να προσελκύσει μέσα από συμπράξεις με δημόσιες επιχειρήσεις και πενιχρά αναπτυξιακά κίνητρα για άμεσες επενδύσεις, δεν έχουν κανένα κίνητρο να εκτεθούν ακόμη σε μια οικονομία που φορολογεί υπερβολικά την παραγωγή, που εξακολουθεί να βρίσκεται σε ύφεση, δεν έχει ξεκάθαρο θεσμικό πλαίσιο για τις επιχειρήσεις και αποδοτική δημόσια διοίκηση, αλλά και που, κυρίως, παρά τον «προστατευτικό μανδύα» της μνημονιακής χρηματοδότησης, δεν έχει αποδιώξει τα φαντάσματα του Grexit και την ανησυχία μιας μελλοντικής κατάρρευσης.
Η κυβέρνηση δεν στρέφεται σήμερα τυχαία σε όσους προεκλογικά προειδοποιούσε ότι θα τους παίζει τη λύρα και εκείνοι θα χορεύουν πεντοζάλη.
Υπό τις σημερινές συνθήκες, είναι οι μόνοι της «σύμμαχοι» στην προσπάθειά της να προσελκύσει ζεστό βραχυπρόθεσμο χρήμα στην οικονομία, να αυξήσει την αξία κάποιων υποτιμημένων assets που επιδιώκει να πουλήσει και να ανεβάσει τις τιμές των ομολόγων μειώνοντας το κόστος δανεισμού, ώστε κάποια στιγμή οι ελληνικές επιχειρήσεις να αποκτήσουν πρόσβαση σε λογικότερα επιτόκια και το ίδιο το Δημόσιο να προλειάνει το έδαφος μιας δοκιμαστικής έκδοσης ομολόγων μέσα στο 2017. Αποτελούν επίσης το μοναδικό διαθέσιμο εργαλείο για να ξεφορτωθούν οι τράπεζες μέρος από το βαρίδι των «κόκκινων» δανείων που δημιούργησε η κρίση και τα κινήματα «δεν πληρώνω» και να ξεκινήσει έτσι το μεγάλο ξεκαθάρισμα του τοπίου από επιχειρήσεις - ζόμπι, που χωρίς τα λεφτά των funds δεν μπορεί να υλοποιηθεί.
Κινητικότητα
Οι μετρημένοι στα δάχτυλα αυτοί κερδοσκόποι των αγορών έχουν αρχίσει ήδη να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στις αγορές μετοχών και ομολόγων, και κάποιοι «εξειδικευμένοι» στα δάνεια επενδυτές να ανοίγουν ή να ενισχύουν τα γραφεία τους στην Αθήνα.
Στο Χρηματιστήριο, τα ίδια λίγο πολύ ξένα funds που στην προηγούμενη εκδοχή του success story την περίοδο 2012-2014 είχαν και πάλι τείνει το χέρι στην τότε κυβέρνηση με αντάλλαγμα το χρηματιστηριακό κέρδος, βρίσκονται και πάλι εδώ. Η κινητικότητα τους είναι αυτήν την περίοδο αισθητή είτε σε ομόλογα και μετοχές που φέτος καλπάζουν με διψήφιες αποδόσεις, είτε στα γραφεία κυβερνητικών συμβούλων όπου παρουσιάζονται οι «ευκαιρίες» τα σενάρια της επόμενης ημέρας.
Αν θέλουμε να βλέπουμε έναν σχετικά αξιόπιστο δείκτη για το πού πηγαίνει το πράγμα, ας κοιτάξουμε τις ροές του χρήματος από το εξωτερικό. Οι μόνες θετικές σε ένα περιβάλλον όπου τα χρήματα που φεύγουν από την οικονομία είναι περισσότερα από εκείνα που μπαίνουν είναι εκείνες που σχετίζονται με τις επενδύσεις σε μετοχές. Το γεγονός ότι επί δέκα συνεχόμενους μήνες από τον περασμένο Αύγουστο, τα funds του εξωτερικού έχουν «ποντάρει» πάνω από 1,2 δισ. ευρώ στη Λεωφόρο Αθηνών, δείχνει πως το πρώτο πιάτο που σερβίρεται είναι για τους κερδοσκόπους και όχι για την πραγματική οικονομία.
