Η τακτική του hοme flipping (δηλαδή η στρατηγική γρήγορου κέρδους, από τη βραχυπρόθεσμη λογική ανόδου της αξίας του ακινήτου, και την εκ νέου πώλησή του), η οποία ήταν η γενεσιουργός αιτία της κατάρρευσης της αγοράς ακινήτων στις ΗΠΑ, κάνει ξανά την εμφάνισή της, σύμφωνα με το bloomberg.
Το μερίδιο τέτοιου είδους κερδοσκοπικών αγορών, αυξάνεται διαρκώς επί του ποσοστού του συνόλου των αγοραπωλησιών, με τα ακίνητα που έχουν πωληθεί πάνω από δύο φορές μέσα στον ίδιο χρόνο να φτάνουν το 6,1% (7,3% το πριν την κρίση το 2006) και να έχουν φτάσει σε υψηλό 10ετίας.
Οι επενδυτές μάλιστα εστιάζουν κυρίως στις ίδιες περιοχές που πρωτοεμφανίστηκε η κρίση, και έγιναν οι περισσότερες κατασχέσεις. Οι ακίνητες περιουσίες στις περιοχές αυτές, γνωρίζουν τελευταία μεγάλη άνοδο της αξίας τους, μετά την απότομη απαξίωση που υπέστησαν όταν ξεκίνησε να σκάει η φούσκα της αγοράς το 2008. Στο Las Vegas για παράδειγμα το 10% από όλες τις αγοραπωλησίες, πωλήθηκε τουλάχιστον 2 φορές τους τελευταίους 12 μήνες.
Πρέπει να σημειωθεί, ότι οι κερδοσκόποι, θέλοντας να ανεβάσουν την τιμή των ακινήτων πριν τα παραχωρήσουν ξανά, επενδύουν σε σημαντικές βελτιώσεις που δύσκολα θα γίνονταν.
Η ιστορία όμως, μας έχει δείξει, ότι όταν οι home flippers εισέρχονται σε μια αγορά ακινήτων, την υπερθερμαίνουν, γιατί αυξάνουν τη ζήτηση, προκαλώντας έτσι την άνοδο του επιπέδου των τιμών της ακίνητης περιουσίας. Αυτό είναι ακριβώς το φαινόμενο έφερε την απαξίωση και το 2007, αφού κάποια στιγμή η κορεσμένη από νέα σπίτια αγορά, πάγωσε, γιατί δεν μπορούσαν πολλοί να αγοράσουν σε τέτοιες τιμές, και οι τιμές των ακινήτων άρχισαν να πέφτουν.
Αυτό ήταν το πρώτο «τουβλάκι» που έπεσε, και ξεκίνησε το ντόμινο της μεγάλης χρηματοοικονομικής κρίσης, πριν την την αποκάλυψη της έκθεσης των τραπεζών σε επισφαλή στεγαστικά δάνεια, και σε παράγωγά τους (κρίση των CDO).
Επικεφαλής αναλυτής της Trulia, μεγάλης εταιρίας στην αμερικανική αγορά ακινήτων, διερωτάται, «υπάρχει άραγε, λόγος ανησυχίας για την αγορά»; για να συμπληρώσει ότι «Δεν θεωρεί πως υπάρχουν τα σημάδια για κάτι τέτοιο ακόμα».
Σημειώνεται ότι εδώ και δύο χρόνια, έχει δημιουργηθεί ένα παράγωγο προϊόν των χρηματαγορών με το όνομα BTO (bespoke tranche opportunities). Το ΒΤΟ, αποτελεί στην ουσία ένα CDO (το παράγωγο προϊόν, που ήταν στο επίκεντρο της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008) με διαφορετικό όνομα.
Το CDO (Collateralized dept obligations), που στην ουσία ήταν η τιτλοποιημένη υπόσχεση αποπληρωμής στεγαστικών δανείων, οι τράπεζες το πουλούσαν σε τρία επίπεδα, διαβαθμισμένα ανάλογα με το ρίσκο που εμπεριείχαν τα δάνεια για να αποπληρωθούν. Οι επενδυτές το πρώτου επιπέδου εισέπρατταν πρώτοι με επιτόκιο γύρω στο 2-3%, ενώ τελευταίοι στο υψηλού ρίσκου 3ο επίπεδο, με επιστροφή μέχρι και 10%. Έτσι τεράστια κεφάλαια (εκατοντάδες τρις δολάρια!) είχαν επενδυθεί στην αμερικάνικη αγορά ακινήτων, αναζητώντας καλύτερες αποδώσεις από τα κρατικά ομόλογα. Έτσι επιδεινώθηκε δραματικά η κρίση, όταν η αγορά ακινήτων κατέρρευσε.
Η διαφορά των BTOs, είναι απλά, ότι πλέον ο κάθε επενδυτής που θέλει καλές αποδώσεις για τα κεφάλαιά του (και είναι πολλοί δεδομένου των μηδενικών επιτοκίων, των κρατικών ομολόγων), ορίζει μόνος του το βαθμό ρίσκου που θα ήθελε να εμπεριέχει το παράγωγο προϊόν που αγοράζει.
«Τα παράγωγα προϊόντα είναι ένα σύμπτωμα ενός πολύ μεγαλύτερου φαινομένου ανάληψης ρίσκων από τις τράπεζες, ώστε να επιτύχουν μεγάλες επιστροφές κεφαλαίου», αναφέρει ο Marcus Stanley επικεφαλής κινήματος για οικονομικές μεταρρυθμίσεις στην Αμερική.
Στην ουσία οι δύο βασικοί παράγοντες που προκάλεσαν την κρίση, δηλαδή η κερδοσκοπία στην αγορά ακινήτων, και το ανεξέλεγκτο ποντάρισμα σε παράγωγα της αγοράς όπως τα CDO, έχουν μέσα σε λιγότερο από μια δεκαετία επιστρέψει. Αν λοιπόν στο μέλλον υπάρξει ξανά πτώση της αγοράς ακινήτων, κανείς δεν μπορεί να απορρίψει το σενάριο επανάληψης παρόμοιας κατάρρευσης...