Του Θανάση Παπαδή
Τα... ιερά και τα όσια αυτής της κυβέρνησης -η υποτιθέμενη προστασία των φτωχών και των αδυνάτων- κινδυνεύουν να τιναχθούν στον αέρα μέσα σε λίγες εβδομάδες. Ο μύθος που έχτιζε η κυβέρνηση επί τρία ολόκληρα χρόνια, δηλαδή ότι επιβάρυνε τη μεσαία τάξη και τα ανώτερα στρώματα δήθεν για να καταπολεμήσει την ανθρωπιστική κρίση και να μειώσει τα ποσοστά της φτώχειας, θα γκρεμιστεί με κρότο, καθώς:
1. Οι αυξήσεις του ΕΝΦΙΑ στις λαϊκές συνοικίες είναι προ των πυλών. Ειδικά στην επαρχία, οι εισηγήσεις των εκτιμητών για τις νέες αντικειμενικές αξίες κάνουν λόγο για αυξήσεις ακόμη και άνω του 30%. Στις 22 Μαρτίου, οπότε και εκπνέει και η νέα ημερομηνία για την κατάθεση των νέων τιμών από την πλευρά των εκτιμητών, θα επιβεβαιωθούν πλήρως οι πληροφορίες του «Φ» για επικείμενες αυξήσεις στις «φτωχότερες» περιοχές της χώρας αλλά και για μειώσεις τιμών στα ακριβότερα προάστια.
2. Οι μειώσεις των συντάξεων δεν επικεντρώνονται αυτή τη φορά στους έχοντες τις υψηλότερες συντάξεις, αλλά πλήττουν ακόμη και τους χαμηλοσυνταξιούχους. Το επιχείρημα ότι προστατεύονται οι φτωχότερες τάξεις δεν θα μπορεί να σταθεί από τον Δεκέμβριο, όταν θα περικοπεί κατά 18% το εισόδημα του συνταξιούχου των 700 ευρώ, όταν θα καταργηθεί πλήρως το ΕΚΑΣ, όταν θα μοιράζονται κατά χιλιάδες οι συντάξεις χηρείας των 200 και των 300 ευρώ τον μήνα.
3. Η μείωση του αφορολογήτου -την οποία η κυβέρνηση πασχίζει να εφαρμόσει από την 1η/1/2020 όταν πλέον θα έχουν κριθεί όλα σε πολιτικό επίπεδο- δεν θα αγγίξει φτωχούς, αλλά τους πάντες. Εκεί και αν καταρρέει το επιχείρημα περί προστασίας των φτωχών και των αδυνάτων. Και αυτό διότι η μείωση της έκπτωσης φόρου από τα 1.900 στα 1.250 ευρώ επηρεάζει αναλογικά περισσότερο τους χαμηλόμισθους παρά τους υψηλόμισθους. Ο χαμηλόμισθος των 650 ευρώ τον μήνα χάνει έναν ολόκληρο μισθό, σε αντίθεση με τον φορολογούμενο των 3.000 ευρώ τον μήνα, ο οποίος δεν χάνει ούτε μισό δεκαπενθήμερο.
Ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος είναι πλήρως ενήμερος για το περιεχόμενο των εισηγήσεων των εκτιμητών και δεν διστάζει να παραδεχτεί σε κατ'' ιδίαν συζητήσεις ότι το θέμα των αντικειμενικών αξιών είναι ίσως το δυσκολότερο ζήτημα της 4ης αξιολόγησης, όχι μόνο από τεχνικής αλλά και από πολιτικής απόψεως. Το να υιοθετηθεί η συνταγή του 2016 και να φορτωθούν όλα τα κακά στους περίπου 500.000 ιδιοκτήτες η ατομική περιουσία των οποίων ξεπερνά τα 200.000 ευρώ δεν φαίνεται να αποτελεί τη λύση αυτή τη φορά. Ή θα πρέπει το υπουργείο Οικονομικών να αγνοήσει τις εισηγήσεις των τεχνοκρατών και να φτιάξει αντικειμενικές αξίες κομμένες και ραμμένες στα δικά του κομματικά κριτήρια (σ.σ. κάτι το οποίο θα έχει ως αποτέλεσμα να προκληθεί κύμα προσφυγών στα δικαστήρια και στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά των νέων τιμών ζώνης) ή θα πρέπει να κάνει ατελείωτες προσαρμογές στους συντελεστές υπολογισμού του ΕΝΦΙΑ, με απρόβλεπτες συνέπειες όσον αφορά το δημοσιονομικό αποτέλεσμα.
Για το θέμα του αφορολογήτου, η κυβέρνηση ελπίζει ότι θα καταφέρει να μεταθέσει τη μείωσή του από την 1η/1/2019, έστω θυσιάζοντας το καλό πακέτο μέτρων της συγκεκριμένης χρονιάς. Οσον αφορά τους συνταξιούχους, περιθώρια διάσωσης δεν υπάρχουν. Ακόμη και ο χαμηλοσυνταξιούχος θα δει τις αποδοχές του να μειώνονται έως και πάνω από 1.000 ευρώ τον χρόνο.
*Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο της Τρίτης 20 Μαρτίου, αρ. φύλλου 82
