Του Γιάννη Σιδέρη
Σήμερα συνέρχεται η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, ουσιαστικά η πρώτη πολιτική συλλογική διεργασία μετά το συνέδριο.
Συνέρχεται εν μέσω ασταθούς τοπίου, εν μέσω δύο δεδομένων: Το ένα είναι η διαπραγμάτευση που βρίσκεται σε εξέλιξη, και πάντα με όρους γκραν γκινιόλ, όπως μας έχει συνηθίσει η κυβερνητική ανικανότητα και ο αποσαρθρωτικός πολιτικός «αντιστασιασμός» του ΣΥΡΙΖΑ (συγνώμη για το βαρβαρισμό, αλλά μόνο έτσι μπορούμε να αποδώσουμε την εντυπωσιοθηρική, αναποτελεσματική του διαπραγμάτευση, που μόνο αποτυχίες του/μας σωρεύει).
Το άλλο είναι η πλήρης οργανωτική, πολιτική και ιδεολογική αποσύνθεση, στην οποία έχει καταβυθιστεί το κυβερνών κόμμα: Οργανώσεις που υπολειτουργούν, χωρίς ικανό αριθμό ενθέρμων μελών (άλλων παροπλισμένων λόγω απογοήτευσης και άλλων απασχολούμενων πλέον στη κρατική μηχανή). Οργανώσεις που σαφώς αδυνατούν να στηρίξουν στην κοινωνία το πολιτικό και κυβερνητικό αφήγημα της κυβέρνησης (η ίδια το ξέρει, γι' αυτό και έχει εστιάσει την προσοχή της σε δημοσιογραφικά και παραδημοσιογραφικά εγχειρήματα).
Το κλείσιμο της αξιολόγησης θα δώσει πολλές ανάσες ζωής στον Τσίπρα
Εχουμε γράψει εδώ και καιρό, ότι η διαπραγμάτευση θα κλείσει έστω το Μάρτη. Μας το έχουν διαβεβαιώσει σε πρωθύστερο χρόνο, τουλάχιστον δύο συνομιλητές του πρωθυπουργού. Προς τα εκεί συγκλίνει και η εκτίμηση των δεδομένων, παρά τα διαπραγματευτικά «τσαλιμάκια», στα οποία επιδίδεται η κυβέρνηση, για να πουλήσει στους οπαδούς που της απέμειναν τον μύθο της αντιστασιακής Αριστεράς.
Φυσικά πάντα ελλοχεύουν οι εκπλήξεις, ωστόσο οι πιθανότητες εμφάνισής τους, είναι απειροελάχιστες. Οι πιθανότητες να περάσει η αξιολόγηση, εστιάζονται σε δύο αιτίες:
α) Οι κρίσιμες εκλογικές διαδικασίες σε χώρες βαρόμετρο για την μελλοντική διαμόρφωση του πολιτικού χάρτη της Ευρώπης (Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία), όπου οι αναθεωρητικές – των συνθηκών – δυνάμεις, παρουσιάζουν αυξημένες πιθανότητες να γίνουν ρυθμιστικές, στην πολιτική πορεία των χωρών τους. Ως εκ τούτου η Ε.Ε. θέλει να παραμερίσει τα προβλήματα που παρεισφρέουν στην δική της πολιτική ατζέντα, από ένα αποτυχημένο παρασιτικό κράτος.
β) Η σίγουρη μακροημέρευση που θα λάβει η κυβέρνηση. Συχνά αναφέρεται ως ένας εκ των λόγων που θα κλείσει η αξιολόγηση, με υποχωρήσεις της ελληνικής κυβέρνησης, η αναμφίβολα ακόρεστη δίψα τους για εξουσία – και ποιο κόμμα δεν την έχει; Αυτός άλλωστε είναι ο γενεσιουργός λόγος σύστασης και ύπαρξης των κομμάτων.
Αλλά η δίψα εξουσίας, δεν εκδηλώνεται τυφλά. Στους Συριζαίους ακολουθεί σχεδιασμό. Εφόσον η κυβέρνηση περάσει την αξιολόγηση, κερδίζει σεβαστό πολιτικό χρόνο, κερδίζει δηλαδή την μακροημέρευσή της. Θα λάβει τη δόση ώστε να ανταποκριθεί ανέμελα στις υποχρεώσεις του Ιουλίου.
Βέβαια αμέσως μετά την ολοκλήρωση της β' αξιολόγησης, αρχίζουν οι επαφές για την Τρίτη. Αυτή όμως θα διεξάγεται εν μέσω των προαναφερθεισών εκλογικών αναμετρήσεων. Είναι ηλίου φαεινότερον, ότι και η ευρωπαϊκή πλευρά θα δείχνει χαλαρή, μειλίχια και αναβλητική, προκειμένου να υπερκερασθεί ως και ο Σεπτέμβριος, ο μήνας των γερμανικών εκλογών, και συνάμα ο όποιος χρόνος θα απαιτηθεί για τον σχηματισμό γερμανικής κυβέρνησης. Επίσης ουδείς δεν γνωρίζει από τώρα, αν η νέα γερμανική κυβέρνηση θα είναι μια από τα ίδια, ή θα συντεθεί από δυνάμεις που θα είναι περισσότερο φιλικές προς τα ελληνικά αιτήματα.
Ως εκ τούτου, στη χειρότερη των περιπτώσεων, η κυβέρνηση Τσίπρα κερδίζει ασυμπίεστο χρόνο περίπου 10 μηνών.
Φυσικά έχουν δείξει την κυβερνητική τους ανεπάρκεια, έχουν λειτουργήσει ως ασύνειδοι (δεν λέμε ασυνείδητοι), δολιοφθορείς της Οικονομίας, αλλά αυτή μετά την δραματική καθίζηση του 15, αναμένεται να έχει μια φυσική ανεπαίσθητη άνοδο (η θεωρία του ελατηρίου), την οποία και θα προπαγανδίζουν ως δικό τους επίτευγμα.
Αρα, εφόσον περάσει η αξιολόγηση και η κυβέρνηση κερδίσει απροβλημάτιστο χρόνο, η πολιτική ζωή, εκ των πραγμάτων εισέρχεται σε άλλη «πίστα». Τα κόμματα – και δη η αξιωματική αντιπολίτευση – θα πρέπει να αναπροσδιορίσουν την τακτική τους.
Το αίτημα για εκλογές δεν θα αρκεί, η «απαλή» και εξευγενισμένη κριτική των κεντροαριστερών – και κατά ΣΥΡΙΖΑ – γερμανοτσολιάδων, δεν θα αρκεί. Εάν θέλουν να έχουν ελπίδες, θα αναγκαστούν να συγκρουστούν σκληρά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση, τους έχει δείξει το δρόμο!
