Αφού περάσαμε όλες τις παιδικές ασθένειες της εκμάθησης των βασικών κανόνων της αγοράς, ήρθε η ώρα να εγκαταλειφθούν πρακτικές του κινήματος «Δεν Πληρώνω» και να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των κόκκινων δανείων με ριζικό τρόπο. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν υπάρχει περίπτωση να σταθεί στα πόδια του το τραπεζικό σύστημα.
Η διαπραγματευτική δεινότητα του Γιάνη και της κυβέρνησης οδήγησαν το προηγούμενο διάστημα τα κόκκινα δάνεια σε ύψος ρεκόρ, στα 107 δισεκατομμύρια ευρώ. Αν δεν γίνουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στην αγορά, αν δεν γίνουν επενδύσεις, αν δεν επιστρέψουν οι καταθέσεις κι αν δεν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το θέμα των κόκκινων δανείων, η Οικονομία δεν μπορεί να ανακάμψει και το πρόβλημα των προβληματικών δανειακών χαρτοφυλακίων των τραπεζών θα πολλαπλασιαστεί. Για σεισάχθεια, φυσικά, ούτε συζήτηση από τους νεότερους οπαδούς του μνημονιακού μετώπου.
Οι μέχρι στιγμής συζητήσεις με τους... Θεσμούς, έχουν ως βασικό θέμα τον διαχωρισμό των στεγαστικών και των επιχειρηματικών δανείων. Τα στεγαστικά δάνεια θα έχουν διαφορετική αντιμετώπιση από τα επιχειρηματικά. Κι επιπλέον, είναι εξαιρετικά άβολο για την οποιαδήποτε κυβέρνηση να αντιμετωπίσει ένα κύμα πλειστηριασμών κατοικιών, όταν το ακίνητο έχει ιδιαίτερη αξία για τον μέσο Έλληνα. Όσοι «ανακάλυψαν» τον ΕΝΦΙΑ γνωρίζουν καλά για ποιο θέμα συζητάμε. Ανεξάρτητα, πάντως, από αυτό, γεγονός είναι ότι ούτε τις τράπεζες διευκολύνει η συγκέντρωση χιλιάδων ακινήτων. Προφανώς και θα υπάρξουν μέτρα πίεσης για να καθίσουν οι δανειολήπτες σε ένα τραπέζι και να συζητήσουν, αλλά η κεντρική ιδέα οποιασδήποτε λύσης θα είναι ανάλογη με εκείνη του ελληνικού χρέους: Επιμήκυνση.
Το ενδιαφέρον στρέφεται στα επιχειρηματικά δάνεια, καθώς εκεί βρίσκεται και η καρδιά του προβλήματος. Οι στενές σχέσεις του τραπεζικού συστήματος με επιχειρηματικούς Ομίλους έχει και πολιτικές προεκτάσεις και το σύμπλεγμα αυτό κρίνεται ότι είναι η βασική αιτία για μία σειρά προβλημάτων στην ελληνική οικονομία. Πέρα από το γεγονός ότι προκάλεσε θέματα νόθευσης του ανταγωνισμού, εξετάζεται και το ενδεχόμενο να κρύβεται πίσω από το νέο μεγάλο κύμα των προβληματικών επιχειρήσεων κι ένα μεγάλο πάρτι: Το ερώτημα που πλανάται είναι αν τα δάνεια που πήραν οι μεγάλοι αυτοί επιχειρηματικοί Όμιλοι χρησιμοποιήθηκαν πράγματι για τον λόγο για τον οποίο δόθηκαν ή έγιναν καταθέσεις σε ξένες τράπεζες.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν θέλησαν να αντιμετωπίσουν το θέμα των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων, επειδή αυτό ακουμπά και σε εκείνο της διαπλοκής και της αναμόρφωσης του επιχειρηματικού τοπίου στην χώρα. Τον ρόλο του ξεκαθαρίσματος, όμως, μπορούν να τον αναλάβουν τα funds Του εξωτερικού! Τα κοράκια, τελικά, μπορεί να είναι και χρήσιμα, όταν μιλάμε για πτώματα σε αποσύνθεση.
Το σενάριο που εξετάζεται επί της ουσίας είναι να ανοίξει ο δρόμος για την πώληση των κόκκινων δανείων των επιχειρήσεων σε εξειδικευμένα funds του εξωτερικού, τα οποία και θα αναλάβουν να κάνουν την «βρώμικη δουλειά». Είναι μία λύση που βολεύει τους πάντες. Οι πολιτικοί θα σηκώσουν τα χέρια απέναντι στους «φίλους επιχειρηματίες» που θα διαμαρτυρηθούν έντονα για το γεγονός ότι θα καταρρεύσει η... «επένδυσή» τους, τα funds θα αναζητήσουν τα χαμένα κεφάλαια (για δικό τους όφελος) και επιχειρήσεις θα αλλάξουν χέρια με γνώμονα το ποιος θα είναι διαθέσιμος να βάλει χρήματα στο τραπέζι και να εξασφαλίσει την βιωσιμότητά τους. Με άλλα λόγια, αυτό που δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να κάνουν κυβερνήσεις και τράπεζες θα το κάνουν τα κοράκια! Είναι μία βολική εξέλιξη για όλους...
