Του Γιώργου Δασκαλόπουλου
Καλά κρατεί το θρίλερ γύρω από την επιχείρηση διάσωσης της Creta Farms. Το ενδιαφέρον των επενδυτών, εκδηλώθηκε στο «φίνις» της περασμένης εβδομάδας την ώρα που οι πιστώτριες τράπεζες σφίγγουν τον κλοιό στους αδελφούς Δομαζάκι. Με τις εξελίξεις, όμως να έρχονται με το.. σταγονόμετρο, το ερώτημα παραμένει εάν η «λύση», όταν αυτή σταθεί δυνατό να επιτευχθεί θα έχει αντίκρισμα για τη βιωσιμότητα της εταιρείας.
Την περασμένης Παρασκευή, στη διαδικασία υποβολής μη δεσμευτικών προσφορών που τελεί υπό την εποπτεία της Ernst & Young (σ.σ. από την οποία έχει τοποθετηθεί και ο CRO στην Creta) ενδιαφέρον εξέφρασε η πλευρά του επιχειρηματία της Chipita Σπύρου Θεοδωρόπουλου (μέσω της Nikas) και η Strategic Initiatives Foods η οποία ελέγχει τη γαλακτοβιομηχανία Δωδώνη, όπως έγραψε το Liberal.gr. Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες το «σχήμα» των ενδιαφερομένων συμπληρώθηκε με άλλους τρεις εν δυνάμει διεκδικητές που περιλαμβάνουν την Impala των επιχειρήσεων Βιτζηλαίου το fund HIG αλλά και τον Θ. Δουζόγλου, που είχε υποστηριχτεί παλαιότερα από τον Κ. Δομαζάκη. Οι πληροφορίες αυτές, έχουν ακόμη ανεπίσημο χαρακτήρα, αλλά σε κάθε περίπτωση καταγράφουν το ενδιαφέρον για την εταιρεία, δείχνοντας ότι παρά τις σοβαρές αντιξοότητες και τα εμπόδια που έχουν προκύψει για την Creta Farms, το brand της παραμένει επαρκώς ισχυρό για τους υποψήφιους στρατηγικούς επενδυτές.
Στόχος της διαδικασίας της Ε&Υ είναι να καταλήξει σε προτιμητέο επενδυτή μέσα στο μήνα ώστε να υποβάλει σχέδιο διάσωσης που κατά τις σχετικές πληροφορίες περιλαμβάνει και την υπαγωγή της Creta στο άρθρο 106β του Πτωχευτικού Κώδικα. Κατά τη διαδικασία αυτή θα δημιουργηθεί νέα εταιρεία, στην οποία θα μεταβιβασθεί το ενεργητικό της Creta Farms και ίσως και μέρος των υποχρεώσεών της.
Βέβαια οι αρχικοί στόχοι που προέβλεπαν ότι η διαδικασία θα έχει ολοκληρωθεί στα τέλη του μήνα, έχουν αναθεωρηθεί μετά τις τραγελαφικές διαδικασίας των γενικών συνελεύσεων των περασμένων εβδομάδων, οι οποίες διαμόρφωσαν την εικόνα μιας επιχείρησης με …δύο διοικήσεις. Μία υπό τον Μάνο Δομαζάκι και μία υπό τον αδελφό του Κωνσταντίνο. Ο πρώτος επανήλθε μάλιστα στα τέλη της εβδομάδα με εταιρική ανακοίνωσή, αναφέροντας ότι η υφιστάμενη διοίκηση απολαμβάνει της πλειοψηφία της εμπιστοσύνης των μετόχων, ενώ κατήγγειλε τον αδελφό του ότι πραγματοποίησε «ανυπόστατη ψευδοσυνέλευση» με την παρουσία μόνο του ίδιου και των δικηγόρων του…
Μπροστά στην κατάσταση αυτή, η οποία λειτουργεί ανασταλτικά για την επίτευξη όποιας λύσης για το μέλλον της Creta Farms, οι τράπεζες, μετά την ενεχυρίαση των μετοχών των δύο αδελφών –βασικών μετόχων, κινήθηκαν στο τέλος της εβδομάδας αποφασιστικότερα και κατά πληροφορίες έχουν ζητήσει την τοποθέτηση νέας ανεξάρτητης διοίκησης.
Κατά τους τραπεζίτες, μια τέτοια «λύση» είναι απαραίτητη προκειμένου να υπάρχει ένας ηγετικός πόλος στη διοίκηση της εταιρείας και να τερματιστεί το επιζήμιο φαινόμενο των δύο διοικήσεων και να μπορέσει κάποια στιγμή να εφαρμοστεί το σχέδιο εξυγίανσης. Κατά πληροφορίες, δε, οι τράπεζες θα συνδέσουν μια τέτοια εξέλιξη με την χορήγηση της έκτακτης οικονομικής βοήθειας των 4 εκατ. ευρώ προς την εταιρεία.
Σημειώνεται ότι μετά την ενεχυρίαση, οι τράπεζες ελέγχουν το 60% των μετοχών της Creta (και τα σχετικά δικαιώματα ψήφου τουλάχιστον στο 40%) αλλά παραμένει σε εκκρεμότητα το επιπλέον ποσοστό του 21% που είναι ενεχυριασμένο στην Συνεταιριστική Τράπεζα Χανίων. Και αυτό καθώς κατά πληροφορίες το συγκεκριμένο ποσοστό είναι ενεχυριασμένο χωρίς τα δικαιώματα ψήφων. Κατά τις ίδιες πληροφορίες δεν έχει προχωρήσει η ενεχυρίαση των σημάτων μια και οι τράπεζες δεν γνωρίζουν... με ποια διοίκηση θα πρέπει να ολοκληρώσουν τη διαδικασία.
Όλες αυτές οι εκκρεμότητες, βεβαίως και θα πρέπει να λυθούν προκειμένου οι υποψήφιοι επενδυτές να παραμείνουν στην κούρσα και να υποβάλουν τελικά και δεσμευτικές προσφορές.
Την ίδια στιγμή, οι τράπεζες θα πρέπει να λύσουν το ζήτημα των υψηλών απαιτήσεων που θέτουν από την πλευρά τους –ανεπίσημα ακόμη- όλοι οι διεκδικητές και περιλαμβάνουν «κούρεμα» των υποχρεώσεων της Creta Farms σε επίπεδα του 70-80%. Και μαζί με αυτό και την αντίστοιχη απαίτηση για δραστικό περιορισμό του προσωπικού.