Του Βασίλη Γεώργα
Από τη στιγμή που το ΔΝΤ πήρε αυτό που ήθελε και συγκεκριμένα τις δημοσιονομικές εγγυήσεις ότι με τα επιπρόσθετα μέτρα των 3,8 δισ. ευρώ η Ελλάδα θα κλειδώσει τα πρωτογενή πλεονάσματα στο 3,5% μετά το 2018, κανείς δεν δείχνει να βιάζεται να επιστρέψει στην Αθήνα.
Η σύνταξη της τεχνικής συμφωνίας (Staff Level Agreement) από τα κλιμάκια των δανειστών και του ξεχωριστού μνημονίου που θα υπογραφεί με το ΔΝΤ (MEEFP) θα γίνεται εκ του μακρόθεν για τον επόμενο μήνα, και σύμφωνα με τις διαρροές από την ευρωζώνη και την Ουάσιγκτον, οι εκπρόσωποι των πιστωτών θα επιστρέψουν στην Ελλάδα μετά τις 24 Απριλίου. Όταν δηλαδή θα έχει τελειώσει και η εαρινή Σύνοδος του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον και θα έχουν δημοσιευτεί τα επικυρωμένα στοιχεία για τα πλεονάσματα του 2016 από τη Eurostat, αλλά και τα προκαταρκτικά στοιχεία για το ΑΕΠ του πρώτου τριμήνου του 2017 από την ΕΛΣΤΑΤ.
Για τον επόμενο ένα μήνα που είναι κρίσιμος για τις εκλογές στη Γαλλία, η Ελλάδα δεν θα αποτελεί εστία οικονομικών ή πολιτικών εντάσεων. Το ελληνικό «πρόβλημα» θα μπει και πάλι στην καραντίνα αφήνοντας στον κ. Τσίπρα την εσωτερική πολιτική διαχείριση της απόφασης για τη μείωση των συντάξεων και των μισθών (αφορολόγητο) τη διετία 2019-2020, ενώ στο μέτωπο της οικονομίας θα επιχειρηθεί να καλλιεργηθεί από την κυβέρνηση κλίμα εφησυχασμού, αν όχι πανηγυρικής αποτροπής της αβεβαιότητας, ώστε να μπει φρένο στην περαιτέρω επιδείνωση της καταναλωτικής και τραπεζικής πίστης που έλαβε ανησυχητικές διαστάσεις το τελευταίο τρίμηνο και αναμένεται να οδηγήσει σε επί τα χείρω αναθεώρηση των προβλέψεων για το φετινό ΑΕΠ.
Η διαπραγμάτευση για το περιεχόμενο του πακέτου μέτρων, το οποίο συμφωνήθηκε την Παρασκευή, θα ξεκινήσει και πάλι ουσιαστικά στα τέλη Απριλίου-αρχές Μαΐου μετά τις διακοπές του Πάσχα και τις συζητήσεις που θα γίνουν στην Ουάσιγκτον για το χρέος, με στόχο πλέον να διαφανεί αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για ένα «συνολικό πακέτο» δημοσιονομικών μέτρων- στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα και παρεμβάσεων στο χρέος, που θα φτάσει προς έγκριση στο Eurogroup της 22ας Μαΐου.
Στο πακέτο αυτό δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο αν και τι είδους «ρυθμίσεις» θα συγκαταλέγονται αναφορικά με το χρέος ώστε να αποτελέσουν τον δεύτερο πυλώνα εγγυήσεων προς το ΔΝΤ για να διασφαλιστεί μέχρι τον Ιούνιο η συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα. Κατ ελάχιστον στο περιθώριο της εαρινής Συνόδου του Ταμείου αναμένεται να συμφωνηθούν με μεγαλύτερη εξειδίκευση τα λεγόμενα μεσοπρόθεσμα μέτρα που θα επιτρέψουν τον Ιούνιο στο ΔΝΤ να αναθεωρήσει την έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, και στην ΕΚΤ να εγκρίνει πιθανόν τον Ιούλιο την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Οι υπάρχουσες πληροφορίες για τη συμφωνία που αφορά στο χρόνο διατήρησης των πρωτογενών πλεονασμάτων ύψους 3,5% μετά το 2018 κάνουν λόγο για τουλάχιστον μια 5ετία, ήτοι για την περίοδο από το 2019 έως το 2023.
Το ενδιαφέρον μεταφέρεται ως τότε στη Βουλή όπου η κυβέρνηση θα αρχίσει να φέρνει προς συζήτηση και ψήφιση αρχικά τα ανώδυνα μνημονιακά προαπαιτούμενα, και εν συνεχεία τα δύσκολα μέτρα για τις περικοπές στις συντάξεις και το αφορολόγητο τα οποία θα πρέπει να έχουν ψηφιστεί μέχρι το επόμενο Eurogroup καθώς αποτελούν βασική προϋπόθεση για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα και την συνακόλουθη εκταμίευση της δόσης.
Δεν είναι ξεκάθαρο ακόμη το χρονικό σημείο που η κυβέρνηση θα επιλέξει να φέρει προς ψήφιση τις περικοπές. Σε γενικές γραμμές ισχύει το όσο πιο αργά, τόσο πιο καλά. Στελέχη της λένε πως αυτό θα γίνει μόνον εφόσον «κλείσουν όλα», δηλαδή όταν θα υπάρχει κάτι να ειπωθεί για την εξειδίκευση των ενεργειών μεσοπρόθεσμης ελάφρυνσης του χρέους για μετά το 2018. Όπως και να έχουν τα πράγματα, υπάρχουν αρκετά ακόμη επεισόδια που δεν έχουν παιχτεί ακόμη στο σίριαλ της πολύμηνης διαπραγμάτευσης για τη δεύτερη αξιολόγηση.
Φωτογραφία: SOOC
