Του Προκόπη Χατζηνικολάου
Το θέατρο του παραλόγου καλά κρατεί: με τα νέα επεισόδια του τελευταίου εξαμήνου τα μέλη της κυβέρνησης που πρωταγωνιστούν στις συζητήσεις επιχειρούν να μας πείσουν ότι πετυχαίνουν τα πάντα: και διαπραγματεύονται σκληρά, και επιθυμούν να κλείσει η αξιολόγηση άμεσα, και έχουν αδιαπραγμάτευτες «κόκκινες» γραμμές, και δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα, αλλά και είναι έτοιμοι για όλα...
Καλά όλα αυτά αλλά για το πως θα εφαρμοστούν τα μέτρα και τα... αντίμετρα που θα οδηγούν σε ουδέτερο δημοσιονομικό αποτέλεσμα, τερματίζοντας παράλληλα τη λιτότητα, δεν γίνεται και πολλή κουβέντα. Και πως να γίνει κουβέντα αφού ο υπολογισμός της εξίσωσης μέτρων - αντίμετρων είναι απείρως πολυπλοκότερος από τον υπολογισμό των νέων ασφαλιστικών εισφορών, οι οποίες ως γνωστόν δεν μπορούν να υπολογιστούν.
Η κυβέρνηση θέλει λέει να εφαρμοστούν ταυτόχρονα από το 2019 αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούν να γίνουν ασφαλείς προβλέψεις για την επόμενη εβδομάδα πως θα καθοριστούν τα όρια και οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή των μέτρων και των αντίμετρων ή διαφορετικά τα καλά και τα κακά μέτρα.
Προχθές μέσα σε 35 λεπτά διαψεύστηκε ο πρωθυπουργός. Ανακοίνωσε την αναπτυξιακή πορεία της ελληνικής οικονομίας, ειρωνευόμενος μάλιστα τις αντίθετες φωνές, και λίγο αργότερα η Ελληνική Στατιστική Αρχή προκάλεσε σοκ ανακοινώνοντας τη βύθιση της οικονομίας στο τέταρτο τρίμηνο του 2016 οδηγώντας σε αρνητικό πρόσημο μεταβολής του ΑΕΠ (και) για την περυσινή χρονιά.
Ποιος λοιπόν στα τέλη του 2018 θα κρίνει ή θα εκτιμήσει ότι το 2018 επιτεύχθηκε ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ; Αλλά ακόμα και εάν επιτευχθεί ο στόχος το 2018 ποιος μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει το 2019;
Η κυβέρνηση λοιπόν επιθυμεί το 2019 να εφαρμοστούν ταυτόχρονα τα καλά και τα κακά μέτρα. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι η κυβέρνηση λαμβάνει κακά μέτρα ύψους 1% του ΑΕΠ και αντίστοιχα θετικά μέτρα, μεταξύ των οποίων για παράδειγμα η μείωση του ΕΝΦΙΑ και η μείωση του φορολογικού συντελεστή των επιχειρήσεων. Στην περίπτωση που δεν επιτευχθούν οι στόχοι θα ζητήσουν από τους φορολογούμενους να επιστρέψουν αναδρομικά τα μειωμένα ποσά του ΕΝΦΙΑ; Οι επιχειρήσεις που θα έχουν κάνει τους προϋπολογισμούς τους θα κληθούν να πληρώσουν υψηλότερους φόρους; Και τι θα πουν τελικά σε κάποιους επενδυτές που θα έρθουν στην Ελλάδα; Συγνώμη λάθος;
Αυτό που φαίνεται ως εξαιρετικά πιθανό είναι να καταλήξουμε σε μέτρα, αντίμετρα και σε ένα έτοιμο πακέτο περικοπής δαπανών εάν δεν επιτευχθούν οι στόχοι για να αποφευχθεί το μπάχαλο. Δηλαδή, κατά κάποιο τρόπο ο «κόφτης» θα επεκταθεί και στα έτη μετά το 2018 και θα αφορά μισθούς και συντάξεις. Κάθε φορά που η χώρα μας θα χάνει τους στόχους θα μειώνει τις δαπάνες.
Μία δεύτερη λύση είναι το δεύτερο έτος (2020) που θα εφαρμοστούν επιπλέον μέτρα 1%του ΑΕΠ (περικοπή συντάξεων) να μην ισχύσουν τα αντίμετρα του 2020. Βέβαια, όλα αυτά θα κριθούν ανάλογα με την πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών και τις εκτιμήσεις- προβλέψεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας τα επόμενα έτη.
