του Χάρη Κάτανα*
Παρά τα κυβερνητικά ευχολόγια, τις υποσχέσεις και την λαϊκίστικη προσπάθεια δημιουργίας μιας εικονικής πραγματικότητας σε σχέση με την κατάσταση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, ο κλάδος εξακολουθεί να μετρά μόνο πληγές και συνεχίζει να αιμορραγεί χωρίς καμία προοπτική ανάπτυξης , χωρίς κανένα ρεαλιστικό σχέδιο ανάκαμψης.
Η συντριπτική πλειοψηφία των μικρομεσαίων εμπόρων καθημερινά βάζει το κλειδί στην πόρτα των καταστημάτων της, έχοντας την αίσθηση ότι ξεκινά μια ακόμη χαμένη ημέρα, προσθέτοντας νέα προβλήματα στην ήδη βεβαρημένη οικονομική κατάστασή τους. Ο τζίρος των επιχειρήσεων έχει μειωθεί δραματικά, η κίνηση στην αγορά συρρικνώνεται καθημερινά, η φορολογία εξοντώνει και οι επιχειρήσεις αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
Με όλα τα παραπάνω και με τα κατ' εξακολούθηση δυσοίωνα μηνύματα της ελληνικής οικονομίας, δεν προκαλεί καμία έκπληξη, η πρόσφατη διαπίστωση του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης ότι «στο διάστημα Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου (της χρονιάς που διανύουμε) κατά μέσο όρο 1,3 επιχειρήσεις εγκατέλειπαν, καθημερινά, την ενεργό δράση, αδυνατώντας να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους».
Με άλλα λόγια σε καθημερινή βάση, περίπου «μιάμιση» μικρομεσαία επιχείρηση κρίνεται ασύμφορη, κατεβάζει ρολά και βάζει λουκέτο. Αυτή δυστυχώς είναι η θλιβερή πραγματικότητα στον κλάδο μας κι αυτή είναι η κατάσταση στην οποία οδηγηθήκαμε από τους άστοχους πειραματισμούς και τις αποτυχημένες πολιτικές της κυβέρνησης Τσίπρα.
Τα ίδια ακριβώς συμβαίνουν και στον χώρο της εργασίας όπου η ανεργία παγιώνεται ως πραγματικότητα και ειδικά σε περιοχές όπως η Δυτική Μακεδονία καταρρίπτει κάθε προηγούμενο ρεκόρ. Ενδεικτικές είναι οι πρόσφατες αναφορές του Επιμελητηρίου Κοζάνης όπου επισημαίνεται με στοιχεία ότι η ανεργία της περιοχής, είναι η μεγαλύτερη μεταξύ των Περιφερειών της χώρας, ιδιαίτερα στους νέους, όπου η κατάσταση χαρακτηρίζεται τραγική.
Κι όμως, πάλι ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας πρόσφατα στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ισχυρίστηκε ότι «η ανεργία μειώνεται» κι όλοι εμείς οι υπόλοιποι αναρωτηθήκαμε εάν ζούμε σε διαφορετική χώρα ή μήπως ο πρωθυπουργός ζει σε άλλο κόσμο.
Όλοι βεβαίως γνωρίζουμε ότι η κατά περίπτωση εμφανιζόμενη αποκλιμάκωση της ανεργίας είναι πλασματική σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες εργασίας καθώς αποτελεί δημιούργημα «ευέλικτων» μορφών απασχόλησης, που κυριαρχούν στον χώρο της αγοράς, έναντι της πραγματικής απασχόλησης. Οι θέσεις μερικής απασχόλησης αντικαθιστούν ολοένα και περισσότερες θέσεις μόνιμης απασχόλησης, οι μισθοί και τα ημερομίσθια μειώνονται, οι απολύσεις προσωπικού αυξάνονται καθημερινά.
Οι δήθεν «αυξημένες θέσεις μισθωτής εργασίας» που εμφανίζονται μέσω «στατιστικών» του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης είναι στοιχεία «εικονικής πραγματικότητας» διότι πρόκειται σε συντριπτικό ποσοστό για θέσεις μερικής απασχόλησης, για 2-3 μεροκάματα την εβδομάδα (πολλές φορές και «μισά») και για θέσεις εργασίας με ιδιαίτερα χαμηλούς μισθούς που δεν μπορούν να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες, ειδικά όταν πρόκειται για περιπτώσεις όπου στηρίζονται ανάγκες οικογένειας.
Εάν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον κόσμο, οφείλουμε να γίνουμε πρώτα από όλα ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Αυτό σημαίνει ότι πρώτα εμείς, ως έμποροι και ως επιχειρηματίες, πρέπει να κατανοήσουμε ότι μια τέτοια κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Δεν μπορούμε να αντέξουμε οικονομικές ομηρίες, δεν γίνεται να συνεχιστεί αυτή η πρωτοφανής «σφαγή» της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, δεν μπορούμε να ανεχθούμε άλλο τα ψέματα και τις οικονομικές αλχημείες της αποτυχημένης κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Εμείς έχουμε υποχρέωση να αγωνιστούμε και να δώσουμε τη λύση για να διατηρήσουμε και να ανοικοδομήσουμε τις επιχειρήσεις μας. Εμείς πρέπει να συμβάλουμε στην δημιουργία νέων και αξιοπρεπών θέσεων εργασίας. Εμείς πρέπει να αποτινάξουμε την όχι τελείως αδικαιολόγητη καχυποψία των πολιτών έναντι της ελληνικής επιχειρηματικότητας.
Δικό μας καθήκον ως Έλληνες μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι να ορθώσουμε ανάστημα δυναμικά και να δούμε το μέλλον μέσα από την άμεση επιστροφή σε τροχιά διατηρήσιμης ανάπτυξης. Να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία μας, να μπορέσουμε να επενδύσουμε σωστά και έξω από λογικές κρατικοδίαιτου καπιταλισμού, μακριά από προσωπικές επίπλαστης ευημερίας, να συμβάλουμε στη συλλογική ευρωστία της αγοράς, να λειτουργήσουμε συναδελφικά μέσω των αντίστοιχων επαγγελματικών- επιμελητηριακών φορέων μας και κυρίως να αλλάξουμε νοοτροπία συλλογικά.
Μερίδιο σε μια τέτοια ανάπτυξη πρέπει να έχουν όλοι και όχι μόνο να είναι όλοι συμμέτοχοι στις ζημιές και στις καταστροφές της οικονομίας. Επαγγελματίες και εργαζόμενοι πρέπει να έχουν αντίστοιχο ρόλο στην υπόθεση της ανάπτυξης και αντίστοιχα πρέπει να εισπράξουν το μέρισμα της επιτυχίας. Αυτό πρέπει να ισχύσει για όλη την κοινωνική διαστρωμάτωση και κυρίως πρέπει να ισχύσει για τους νέους. Χωρίς τη συμμετοχή των νέων δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη. Με εμπιστοσύνη, με αξιοκρατία, με ίσες ευκαιρίες και κυρίως με αξιοπρεπείς νέες θέσεις εργασίες και αντίστοιχο επαναπατρισμό.
Για να γίνουν όλα αυτά και για να τα πετύχουμε, η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια μεγάλη μεταρρύθμιση. Και κυρίως έχει ανάγκη άμεσης απαλλαγής από το φαύλο καθεστώς που μας εξουσιάζει μειοψηφικά, από τον ανίκανο και ανυπόληπτο πρωθυπουργό που μας κυβερνά και από την αποτυχημένη κυβέρνησή του, οι οποίοι το μόνο που είναι ικανοί να μας παρουσιάσουν είναι εμμονές σε ξεπερασμένες ιδεολογίες και επιμονή στη διατήρηση της «καρέκλας».
Χρειαζόμαστε περισσότερο από κάθε άλλη φορά, μια κανονική κυβέρνηση, μια νέα εθνική διακυβέρνηση, μια αναπτυξιακή διακυβέρνηση αμφίδρομης εμπιστοσύνης, με ρεαλιστικό πρόγραμμα αληθινής και διάσπαρτης δημιουργίας, με συγκεκριμένες και κοστολογημένες δεσμεύσεις για να πάρει η χώρα “μπροστά”, για να πάρει “ανάσα” η αγορά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και Νέα Δημοκρατία απέδειξαν ότι μπορούν να το κάνουν.
Όμως στην προσπάθεια αυτή χρειάζεται και η δική μας συμμετοχή. Εάν πραγματικά μας ενδιαφέρει το αύριο, δεν μπορούμε να μείνουμε αμέτοχοι. Οι καλύτερες ημέρες και η αναγκαίες αλλαγές δεν έρχονται από μόνες τους,. Η απαλλαγή από το καθεστώς Τσίπρα, που μας δυναστεύει και μας καταστρέφει, είναι υπόθεση όλων μας. Και κυρίως είναι στο χέρι μας.
*Ο κ. Χάρης Κάτανας είναι πρ. Βουλευτής, έμπορος οπτικών ειδών, μέλος του Εμπορικού Συλλόγου Πτολεμαΐδας, του Επιμελητηρίου Κοζάνης και του Ελληνοϊσπανικού Επιμελητηρίου.
