Την κατάργηση στην πράξη -δηλαδή στα δικαστήρια- της τροπολογίας που ψηφίστηκε το 2013 από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, με την οποία δόθηκε αμνηστία στις τράπεζες, αλλά και τα ίδια τα κόμματα, για τα θαλασσοδάνεια των 250 εκατομμυρίων, στοχεύει η κυβέρνηση, όπως κατέστησε σαφές ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης Δημ. Παπαγγελόπουλος.
Η κατάργησή της, με τρόπο που μελετά η κυβέρνηση, όπως είπε ο υπουργός «μπορεί γίνει μόνο από τα αρμόδια δικαστήρια», αλλά σε κάθε περίπτωση υπογράμμισε ότι δεν υπάρχει αναδρομική ισχύς.
Δηλαδή εν ολίγοις ό,τι έγραψε- έγραψε για τα μεγαλοστέλεχη τραπεζών και κομμάτων, τα οποία δεν μπορούν να διωχθούν ποινικά για τυχόν αδικήματα που διαπράχθηκαν στη σύναψη αυτών των δανείων που βρίσκονται στον «αέρα». Κι αυτό γιατί ακόμα κι αν καταργηθεί η ρύθμιση αυτή του 2013, επιβαρυντικός νόμος δεν μπορεί να έχει, βάσει συντάγματος, αναδρομική ισχύ.
Η ιστορία αυτής της «αμαρτωλής» τροπολογίας ξεκινά τον Φεβρουάριο του 2013 όταν ο εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης, κάλεσε τους άλλοτε γενικούς διευθυντές της ΝΔ, Μενέλαο Δασκαλάκη και του ΠΑΣΟΚ Ροβέρτο Σπυρόπουλο σε εξηγήσεις σχετικά με δανειοδοτήσεις των δυο μεγάλων κομμάτων της ενδεκαετίας 2000-11 που άγγιζαν τα 250 εκατομμύρια.
Λίγες μέρες αργότερα , στις αρχές Απριλίου του 2013, ελήφθησαν ερήμην του αποφάσεις που οδήγησαν τις εν λόγω δανειοδοτήσεις των κομμάτων, οι οποίες είχαν μόνη εγγύηση τα εκλογικά τους ποσοστά, στο αρχείο, απαλλάσσοντας τράπεζες και κόμματα από κάθε ευθύνη.
Η ασυλία θεσπίστηκε τον Απρίλη του 2013 με εκπρόθεσμη τροπολογία που ψηφίστηκε από την τότε συγκυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Την τροπολογία κατέθεσαν οι βουλευτές της ΝΔ Δ. Χριστογιάννης, Δ. Τσουμάνης, Δ. Σταμενίτης, λίγη ώρα πριν την ολοκλήρωση της συζήτησης του νομοσχεδίου που είχε καταθέσει το υπουργείο Ανάπτυξης για «Διαμόρφωση φιλικού αναπτυξιακού περιβάλλοντος για τις στρατηγικές και ιδιωτικές επενδύσεις και άλλες διατάξεις».
Ανέφερε: «Δεν συνιστά κατά τη έννοια των άρθρων 256 και 390 του Ποινικού Κώδικα για τον πρόεδρο τα μέλη του Δ.Σ και τα στελέχη των τραπεζών, η σύναψη δανείων πάσης φύσεως με νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, του ευρύτερου δημοσίου τομέα, όπως αυτός οριοθετείται κατά νόμο καθώς και η εν γένει παροχή πιστώσεων σε αυτά, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις: α) υφίστανται αποφάσεις των θεσμοθετημένων εγκριτικών επιτροπών ή οργάνων κάθε τράπεζας και β) τηρήθηκαν, κατά τη χορήγησή τους, οι σχετικές κανονιστικές πράξεις της Τράπεζας της Ελλάδος».
Όπως αναφέρεται μάλιστα στην εισηγητική έκθεση «… η διάταξη καταλαμβάνει και τα ήδη χορηγηθέντα ή εκκρεμή δάνεια». Δηλαδή η τροπολογία που είχε αναδρομική ισχύ, εκτός από τα δάνεια των κομμάτων αφορά δανειοδοτήσεις ΜΚΟ ή άλλων ιδρυμάτων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, όπως π.χ. του Μεγάρου Μουσικής, η οποία ήταν επίσης πολλών εκατομμυρίων.
Λίγους μήνες αργότερα αναπόφευκτα ο οικονομικός εισαγγελέας έβαλε την υπόθεση στο αρχείο. Εν ολίγοις απαλλάχτηκαν από τυχόν ποινικές ευθύνες οι διοικήσεις των τραπεζών που χορήγησαν δάνεια ύψους 270 εκατ. ευρώ σε κόμματα, αλλά και άλλα δάνεια σε ιδρύματα και ΜΚΟ. Από τα 270 εκατ., τα 250 εκατ. έχουν καταλήξει στα ταμεία της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ και τα περισσότερα (περί τα 200 εκατ.) ήταν από την Αγροτική Τράπεζα. Τα κόμματα είχαν δανειοδοτηθεί από τις τράπεζες Αγροτική , Marfin Egnatia Bank, Τράπεζα Αττικής, Εθνική Τράπεζα, Eurobank και Τράπεζα Πειραιώς. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, είχαν δάνεια περίπου 20 εκατ., τα οποία όπως φαίνεται εξυπηρετούσαν κανονικά και καταψήφισαν την τροπολογία και μάλιστα ανέβασαν του τόνους στη Βουλή.
Έχει σημασία ποιες είναι οι εγγυήσεις που δίνονταν ενόψει των δανείων εκατομμυρίων: τα εκλογικά τους ποσοστά που θα τους εξασφάλιζαν μελλοντική κρατική επιχορήγηση από τον προϋπολογισμό, όμως μετά την εκλογική συρρίκνωση όμως τα κόμματα, αδυνατούσαν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους και οι τράπεζες βρέθηκαν εκτεθειμένες και έναντι των καταθετών τους. Αλλά η τροπολογία τα τακτοποίησε όλα.
Η κατάργηση της ρύθμισης μπορεί να μην ανοίγει πάλι δρόμους αναζήτησης ποινικών ευθυνών, αλλά σε όλα αυτά υπάρχει ένα ορθάνοιχτο παράθυρο, το οποίο άνοιξε ο ίδιος ο υπουργός Δικαιοσύνης. «Θέλω να πιστεύω ότι οι εισαγγελείς θα αναλάβουν πρωτοβουλίες για να γίνει αυτό», είπε. Δήλωσε δε ότι θεωρεί αυτονόητο πως «τα πιστωτικά ιδρύματα θα επιδιώξουν την είσπραξη των απαιτήσεων από τα δάνεια αυτά» και προειδοποίησε ότι «εάν δεν το πράξουν θα κινδυνέψουν να διωχθούν για απιστία και μάλιστα κακουργηματική». Η προειδοποίηση είναι σαφής, προς τις τράπεζες κυρίως: «Διεκδικήστε πίσω τα δάνεια από τα κόμματα γιατί θα πάτε κατηγορούμενοι για κακούργημα»!
