Περίπου 230 εκατ. ευρώ κοστίζει, ετησίως, στην ασφαλιστική αγορά και κατά συνέπεια, στην ίδια την κοινωνία, η ασφαλιστική απάτη. Τα χρήματα αυτά προκύπτουν συνυπολογίζοντας την οργανωμένη απάτη (Hard Fraud), την μη οργανωμένη απάτη (Soft Fraud) αλλά και τα φαινόμενα άσκοπης σπατάλης που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως ευκαιριακή απάτη (Opportunistic Fraud).
Η ζημιά είναι πολλαπλή, αφού πέραν του οικονομικού κόστους, σημαντική είναι και η απώλεια ποιοτικών στοιχείων για την ασφαλιστική βιομηχανία, όπως η αποδυνάμωση των σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ του καταναλωτικού κοινού και των εμπλεκόμενων μερών.
Αυτά τόνισε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Μεσιτών Ασφαλίσεων (ΣΕΜΑ), Μιχάλης Τζωρτζωρής, μιλώντας σε ημερίδα με θέμα: «Elaborating on the aspects of Insurance Fraud», που διοργάνωσε πρόσφατα το Πανεπιστήμιο Πειραιά, προσθέτοντας ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι οι θεματοφύλακες του θεσμού και οφείλουν να προασπίζουν τους πελάτες τους και συνολικά την κοινωνία έναντι κάθε κακόβουλης ενέργειας.
Σε ανακοίνωση του συνδέσμου σημειώνεται ότι, ο κ. Μ. Τζωρτζωρής, στο πλαίσιο ομιλίας του με τίτλο «The fraud Triangle over the Insurance Industry - Τhe insurance fraud mechanism», ανέφερε ότι βάσει της μελέτης του Insurance Europe (The impact of Insurance Fraud), έως και το 10% των αποζημιώσεων που καταβάλλονται κάθε χρόνο από τις ασφαλιστικές εταιρείες και που φθάνουν στην Ελλάδα τα 2,3 δισ. ευρώ, αποτελούν προϊόν απάτης ή σπατάλης πόρων (Soft, Opportunistic & Hard fraud), οπότε εύκολα γίνεται αντιληπτό το μέγεθος του οικονομικού κόστους.
Ο πρόεδρος του ΣΕΜΑ χαρακτήρισε την ασφαλιστική απάτη «ένα σύνθετο πρόβλημα που πρέπει όλοι να σταθούμε απέναντι του, αποδεχόμενοι μια σειρά μέτρων προστασίας τόσο της ασφαλιστικής αγοράς, όσο και συνολικά της κοινωνίας». Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Μ. Τζωρτζωρής επεσήμανε την αναγκαιότητα για την σε βάθος στατιστική ανάλυση δεδομένων, την αξιοποίηση λύσεων που προσφέρει η εξέλιξη της τεχνολογίας (πχ lie detectors), τη διαρκή ενημέρωση της κοινωνίας με στόχο τη διαμόρφωση σωστής κουλτούρας και νοοτροπίας, τη χορήγηση προς τους διαμεσολαβητές κινήτρων που συνδέονται με μακρόχρονους χαμηλούς δείκτες ζημιών και τη σύσταση συμβουλευτικών ομάδων καταπολέμησης της ασφαλιστικής απάτης.
Όσο για τα αίτια στα οποία αποδίδεται διεθνώς η έξαρση της ασφαλιστικής απάτης, ο πρόεδρος ανέφερε καταρχήν την κακή νοοτροπία των ανθρώπων ή αλλιώς τον «Ηθικό Κίνδυνο». Ειδικότερα σημείωσε ότι υπάρχουν ασφαλισμένοι που πιστεύουν ότι δεν διαπράττουν κάποιο έγκλημα κι ότι είναι ηθικό και δικαιούνται να πάρουν πίσω μέρος των χρημάτων τους που πληρώνουν επί δεκαετίες ως ασφάλιστρο. Ως ένα δεύτερο αίτιο ξεχώρισε το «οικονομικό στρες» ή την «οικονομική δυσχέρεια» και πιο συγκεκριμένα την πίεση που ασκείται πολλές φορές σε ένα άτομο ή μια επιχείρηση που στερείται ρευστότητας να στραφεί στην ασφαλιστική απάτη ώστε να δώσει λύση στο πρόβλημα. Ως τρίτο αίτιο ανέδειξε την «ευκολία» της απάτης, σημειώνοντας την έλλειψη ικανού ελέγχου, καθώς και το γεγονός ότι η «ευκολία» κρύβει την λέξη «ευκαιρία» να διαπράξει κάποιος μια κακόβουλη ενέργεια.
