Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη. Ακόμη και αν είναι του μπαταχτσή όμως; Ακόμη και αν ανήκει στον «στρατηγικό κακοπληρωτή» ο οποίος έμενε στο σπίτι για 10 και πλέον χρόνια χωρίς να πληρώνει ούτε ένα ευρώ αν και είχε τη δυνατότητα;
Η πλατφόρμα που έθεσε από χθες σε λειτουργία η Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, θα φέρει πολύ κόσμο αντιμέτωπο με τον κίνδυνο του πλειστηριασμού αλλά και το πολιτικό σύστημα της χώρας αντιμέτωπο με τις ευθύνες του.
Διότι αυτή η πλατφόρμα, θα επιτρέψει στις αρχές, για πρώτη φορά από το 2010 καταρχήν να «μετρήσουν» τους δανειολήπτες που έχουν προσφύγει στον νόμο Κατσέλη και κατά δεύτερον να ελέγξει κατά πόσο μπορούν ή όχι να εξυπηρετήσουν το δάνειο που έχουν λάβει.
Η εκτίμηση ότι το 25% αυτών που έχουν προσφύγει στον νόμο Κατσέλη ανήκουν στην κατηγορία των λεγόμενων στρατηγικών κακοπληρωτών δεν υποστηρίζεται απόλυτα με στοιχεία. Αλλά τώρα, θα γίνει και αυτό. Τι θα κάνει η πλατφόρμα; Όλοι όσοι έχουν κάνει αίτηση υπαγωγής στον νόμο Κατσέλη, ανεξάρτητα από το αν η αίτηση έχει υποβληθεί το 2012, το 2014 ή το 2019, θα πρέπει να συμπληρώσουν την πλατφόρμα ζητώντας να επαναπροσδιοριστεί η δικάσιμος. Στόχος, όλες οι υποθέσεις να εκδικαστούν μέχρι το τέλος του 2021.
Εφικτό; Θα φανεί στην πράξη. Το θέμα είναι όμως ότι αυτή τη φορά όσοι επιχείρησαν να «κοροϊδέψουν» το σύστημα, θα βρεθούν εκτεθειμένοι. Η άρση του φορολογικού απορρήτου, είναι αυτονόητη και δεν ενοχλεί τόσο. Άλλωστε, ο στρατηγικός κακοπληρωτής ξέρει πολύ καλά να αποκρύπτει και τα εισοδήματα από την εφορία. Η άρση του τραπεζικού απορρήτου όμως, είναι άλλη ιστορία. Δείγματα γραφής δόθηκαν με το πρόγραμμα ΓΕΦΥΡΑ.
Με το πάτημα του κομπιού, οι τράπεζες για πρώτη φορά έλαβαν το πράσινο φως να συγκεντρώσουν σε μια και μόνο ηλεκτρονική σελίδα όλους τους τραπεζικούς λογαριασμούς του αιτούντος αλλά και των συγγενικών του προσώπων. Σε Ελλάδα και εξωτερικό. «Τρίπλες» δεν υπάρχουν. Όποιος πει όχι στην άρση του τραπεζικού απορρήτου, χάνει αυτομάτως και την κάλυψη του νόμου Κατσέλη.
Εννοείται ότι δεν είναι όλοι όσοι έχουν αιτηθεί «στρατηγικοί κακοπληρωτές». Και όσοι βρίσκονται σε πραγματική αδυναμία, έχουν κάθε λόγο να θέλουν την εκδίκαση της υπόθεσής τους για να πάψουν να ζουν με την αμφιβολία του τι πρόκειται να γίνει με το σπίτι τους. Οι στρατηγικοί κακοπληρωτές όμως αν αποδειχτεί ότι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις υπαγωγής στον νόμο, θα έρθουν αντιμέτωποι με τον νόμο Κατσέλη. Είναι πιθανό λοιπόν να χάσουν το σπίτι τους.
Και το ερώτημα που θα τεθεί –κυρίως σε πολιτική βάση- είναι το εξής: πρέπει να πάει στα χέρια τραπεζίτη του σπίτι αυτού που εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία του συστήματος δικαιοσύνης να εκδικάσει μια υπόθεση σε εύλογο χρόνο προκειμένου να μένει «τζάμπα» στο σπίτι ή όχι; Πρέπει να κατασχεθεί αυτό το ακίνητο ή όχι;
