Τα ακίνητα επανήλθαν στη συζήτηση στις φιλικές συναντήσεις και αυτή τη φορά ευτυχώς δεν είναι λόγω ραγδαίας πτώσης τιμών ή υπέρογκων φόρων. Το αντίθετο, όλοι μοιάζουν να απορούν αν και πόσο ακόμα θα ανέβουν. Και δεν είναι μόνο τα φιλικά δείπνα. Περνώντας από τα καφέ της Γλυφάδας, της Κηφισιάς ή του Κολωνακίου, είναι το σταθερό θέμα που ακούς στα δίπλα τραπέζια. Αν όχι όλοι, ουκ ολίγοι θαμώνες έγιναν ή προσπαθούν να γίνουν μεσίτες. Ή να πω καλύτερα, στις περισσότερες περιπτώσεις, κατά φαντασίαν μεσίτες.
Είναι σημείο των καιρών και όχι άδικα. Τα προηγούμενα χρόνια, όσοι τολμηροί αγόρασαν βρέθηκαν με σημαντικές υπεραξίες που δεν βγαίνουν εύκολα για τον μέσο πολίτη. Θα κρατήσει αυτή η άνοδος; Ή θα πέσουν; Αν μιλήσουμε διαγραμματικά, η μακρο-τάση, μετά από τη δραματική πτώση της προηγούμενης δεκαετίας είναι ξεκάθαρα ανοδική μετά τη δραματική τελευταία βουτιά των γεγονότων του 2015 και δεν έχει αλλάξει.
Οι μικροδιορθώσεις που βλέπουμε τοπικά ή χρονικά είναι αναμενόμενες μέσα στο εύρος του ανοδικού καναλιού. Ούτε η πανδημία, ούτε έως τώρα τα πολεμικά γεγονότα στην Ουκρανία, προκάλεσαν αναστροφή. Η πανδημία πέρασε με κάποιο πάγωμα στους ρυθμούς, αλλά σύντομα η αγορά ξαναβρήκε το βηματισμό της, κάτι που αν είμαστε τυχεροί και ισχύσουν τα λιγότερο χειρότερα σενάρια μπορεί να δούμε και με τα Ουκρανικά.
Τώρα βέβαια θα μου πείτε πόσο θα συνεχίσει να μην πέφτει μια αγορά που σε πολλές περιπτώσεις έχει βρεθεί στα ίδια ή ακόμα και ψηλότερα για κάποιες περιοχές με τα προ κρίσεως επίπεδα; Αν μπορώ να διακινδυνεύσω μια πρόβλεψη και εφόσον ζούμε -και προβλέπονται και για το εγγύς και μέσο μέλλον- εποχές υψηλού πληθωρισμού, δύσκολα θα δούμε τις ονομαστικές τιμές να καταρρέουν, όπως ελπίζουν οι γνωστοί «οπουναναιπεφτουν».
Εκτός βεβαίως δραματικών γεγονότων ή/και βαθιάς υφέσεως. Η Δύση εξήγαγε πληθωρισμό για χρόνια και λίγο το τύπωμα της πανδημίας, λίγο η ανάπτυξη της Ασίας αυτό φαίνεται να αναστρέφεται.
Σε τέτοιες περιόδους τα μπετά θεωρούνται καταφύγιο έναντι του πληθωρισμού. Και γιατί γράφω «ονομαστικές τιμές»; Διότι μιλάμε για τιμές σε ένα fiat, τυπωμένο νόμισμα. Για να σας δώσω μια ιδέα, το 2005 αγόρασα ένα μικρό διαμέρισμα 50.000 ευρώ και σήμερα κάνει γύρω στις 60.000 ευρώ, έχει δηλαδή επανέλθει ονομαστικά πάνω από τα προ κρίσεως επίπεδά του.
Σε χρυσές λίρες ωστόσο, με τις τότε τιμές, στις 50.000 έκανε γύρω στις 480 ελισαβέτες και τώρα στις 60.000 ευρώ περίπου 155 μόλις. Χοντρικά τα νούμερα, χωρίς υπολογισμό των ούτως ή αλλως υπέρογκων προμηθειών. Ελπίζω να βλέπετε τη μαγική εικόνα που βλέπω.
Αν με ρωτάτε λοιπόν αν θα ανέβουν τα ακίνητα, θα σας ρωτάω: Στα αλήθεια, με τι τα συγκρίνετε;
* Ο Κοσμάς Θεοδωρίδης είναι Dipl. Ing. Agr., MSc (DIC), PhD, Αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Μεσιτών Ελλάδος και Eπικεφαλής του μεσιτικού οργανισμού Ακίνητα Πόλις
