Του Γιώργου Φιντικάκη
Το δρόμο για αντίστοιχες συμφωνίες μεγάλων ελληνικών βιομηχανιών με τη ΔΕΗ, ανοίγει η συγκρίσιμη με άλλων ευρωπαϊκών μεταλλουργιών, τιμή που εξασφάλισε η Αλουμίνιον της Ελλάδος του ομίλου Μυτιληναίου.
Στον απόηχο της συμφωνίας-σταθμό μεταξύ της ΔΕΗ και του μεγαλύτερου πελάτη της, δηλαδή της Αλουμίνιον της Ελλάδος, που ενέκρινε χθες η γενική συνέλευση της δημόσιας επιχείρησης, μεγάλοι βιομηχανικοί όμιλοι προσδοκούν και ετοιμάζονται να διεκδικήσουν αντίστοιχες τετραετείς συμβάσεις που θα τους εξασφαλίζουν σταθερότητα στην τιμολογούμενη ενέργεια.
Αν και η συντριπτική πλειονότητα των συμβάσεων που έχουν υπογράψει οι ενεργοβόρες επιχειρήσεις με τη ΔΕΗ λήγουν στα τέλη του 2017, εντούτοις η συμφωνία με την Αλουμίνιον τους λύνει τα χέρια, ειδικά σε όσες έχουν παρόμοιο καταναλωτικό «προφίλ» με την ΑτΕ, να ζητήσουν ακόμη καλύτερους όρους και ανταγωνιστικότερες τιμές.
Στο όνομα ακριβώς αυτού του σκεπτικού, προτίθενται να διαπραγματευτούν και εκείνοι με τη ΔΕΗ νέες συμβάσεις, ώστε έναντι μιας προκαταβολής (30%-40% του τελικού κόστους) που όπως λένε, είναι διατεθειμένοι να της προσφέρουν, να αποσπάσουν έκπτωση 15%, όπως και η Αλουμίνιον.
Υπό αυτό το πρίσμα, η συμφωνία ΔΕΗ- ΑτΕ λειτουργεί σαν «επιταχυντής» για τη προσπάθεια των βιομηχανιών να διεκδικήσουν τιμές κιλοβατώρας, ανάλογες με αυτές που ισχύουν για επιχειρήσεις άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Ήδη, λένε οι πληροφορίες, οι πρώτες κρούσεις από τη βιομηχανία προς τη διοίκηση Παναγιωτάκη θα ξεκινήσουν μέσα στον Οκτώβριο. Αφενός επειδή οι συμφωνίες που έχουν υπογράψει οι μεγάλοι παίκτες του χώρου, από τη ΒΙΟΧΑΛΚΟ, και τα ΕΛΠΕ, έως τον ΤΙΤΑΝ, και την ΑΓΕΤ, δεν βαρύνονται με ρήτρες, αφετέρου επειδή από τα τέλη του 2017, επανέρχεται η αβεβαιότητα για τις ίδιες, όπως ισχυρίζεται παράγοντας του χώρου. Αφενός γιατί τότε λήγει το μέτρο της διακοψιμότητας, αφετέρου γιατί αναμένεται να μετακυλισθεί στην κατανάλωση το τέλος προμηθευτή. Δύο εξελίξεις που εκτιμάται ότι θα επιβαρύνουν τα βιομηχανικά τιμολόγια με ένα ποσό της τάξης των 11 έως 20 ευρώ η μεγαβατώρα.
Νέα σελίδα μετά από μια δεκαετή διένεξη
Στο δια ταύτα της χθεσινής συμφωνίας που ενέκρινε η γενική συνέλευση της ΔΕΗ για την τιμή κιλοβατώρας της Αλουμίνιον, κλείνει μια εκκρεμότητα δεκαετίας.
Οι δύο πλευρές είχαν στην ουσία να υπογράψουν νέα μεταξύ τους σύμβαση από το 2006, οπότε και έληξε η ισχύς της συμφωνίας του 1960. Στο ενδιάμεσο, ουκ ολίγες φορές οι σχέσεις τους είχαν φτάσει στα όρια, εξαιτίας των μεγάλων διαφορών ως προς την προσέγγιση για τον υπολογισμό της τιμής της κιλοβατώρας. Σταθμός ωστόσο υπήρξε η απόφαση του διαιτητικού δικαστηρίου της ΡΑΕ το 2013, το οποίο και όρισε ως τιμή τα 36,6 ευρώ η μεγαβατώρα.
Τα κλειδιά των προκαταβολών
Με βάση τη νέα συμφωνία, από την 1η Ιουλίου 2016 και μέχρι το τέλος του 2020, η Αλουμίνιο θα απολαμβάνει τιμή πάνω από το μεταβλητό κόστος των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ και κάτω από την τιμή των 36,6 ευρώ η μεγαβατώρα, της διατησίας, δίχως σε αυτήν να περιλαμβάνονται οι χρεώσεις CO2.
Κλειδί ωστόσο για τη νέα αυτή φόρμουλα ήταν το γεγονός ότι η Αλουμίνο δεσμεύτηκε να προκαταβάλει στη ΔΕΗ ποσό ύψους 100 εκατ. ευρώ, έναντι της κατανάλωσης ρεύματος για ολόκληρη την επόμενη χρονιά. Από εκεί και πέρα, δηλαδή από την 1η Ιουλίου 2017, όπως και κάθε χρόνο που θα διαρκέσει η σύμβαση, η Αλουμίνιο θα προκαταβάλει στη ΔΕΗ το 30% της αξίας της ετήσιας κατανάλωσης, καταβάλλοντας ένα ποσό της τάξης των 30 εκατ. ευρώ.
Έναντι ακριβώς της προκαταβολής των 100 εκατ. ευρώ, αλλά και αυτών των εμπρόθεσμων καταβολών κάθε χρόνο, είναι που θα ισχύσει για την Αλουμίνιο η έκπτωση 15% που εφαρμόζει η ΔΕΗ για όλους τους συνεπείς πελάτες της.
Ενέσεις ρευστότητας για τη ΔΕΗ
Από την πλευρά της, κερδισμένη είναι και η ΔΕΗ αφού σε μια περίοδο που τα οικονομικά της δοκιμάζονται σκληρά λόγω και των ανεξόφλητων λογαριασμών (τουλάχιστον 2,3 δις. ευρώ), θα εισπράξει ισχυρές ενέσεις ρευστότητας, που θα τη βοηθήσουν να εξυπηρετήσει τρέχουσες αποπληρωμές, αλλά και το επενδυτικό της πρόγραμμα.
Όσο για την ΑτΕ, θωρακίζεται απέναντι στις διακυμάνσεις των διεθνών τιμών του αλουμινίου. Τα τελευταία χρόνια το ισχυρό ευρώ επιβάρυνε το κόστος για όσες μεταλλουργίες συνεχίζουν να λειτουργούν σε χώρες-μέλη της ευρωζώνης. Αν μάλιστα οι τιμές του αλουμινίου δεν κινούνταν σε τόσο χαμηλά επίπεδα, μεταξύ 1.500-1.700 δολάρια ο τόνος, η εικόνα θα ήταν χειρότερη.
Σημειωτέον ότι η σύμβαση ΔΕΗ-ΑτΕ καλύπτει αναδρομικά και την περίοδο από το 2014 ως το 2016, διάστημα για το οποίο θα ισχύσει η τιμή των 36,6 ευρώ της διαιτησίας του 2013.
