Το 2014, ο Mario Draghi είχε επιλέξει τη διάσκεψη του Jackson Hole -την ετήσια συνάντηση κεντρικών τραπεζιτών και υπουργών Οικονομικών από όλο τον πλανήτη που οργανώνει η Fed του Κάνσας κάθε χρόνο από το 1978- ώστε να προετοιμάσει το έδαφος για το πρόγραμμα ποσοστικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που έμελλε να τεθεί σε εφαρμογή σχεδόν ενάμιση χρόνο αργότερα.
Φέτος, παράγοντες των αγορών και των οικονομιών, καθώς και οι αναλυτές, θεωρούν πιθανό το αφεντικό της ΕΚΤ να επιλέξει εκ νέου το Jackson Hole και τη διάσκεψη που θα διεξαχθεί εκεί αυτή την εβδομάδα (24-26 Αυγούστου) προκειμένου να ανοίξει τα χαρτιά του για το μέλλον του QE -για την ακρίβεια, για τον ρυθμό απεμπλοκής της ευρωζώνης από τη «γραμμή ζωής» των 2,3 τρισ. ευρώ που αυτό συνιστά για τις χώρες-μέλη.
Ωστόσο, τίποτα δεν είναι βέβαιο όταν ο Draghi ανεβεί στο βήμα του συνεδρίου, την ερχόμενη Παρασκευή και αμέσως μετά από την πρόεδρο της ομοσπονδιακής FED, Janet Yellen. Κι αυτό διότι ο ίδιος έχει διαμηνύσει πως οι αποφάσεις του ΔΣ δεν θα ληφθούν πριν τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, κάτι που σημαίνει πως δεν θα ήθελε να προκαταλάβει τα άλλα μέλη με την ομιλία του. Άλλωστε, μία ημέρα νωρίτερα θα έχει μιλήσει και στην γερμανική πόλη Λίνταου, όπου κανείς δεν αναμένει να προβεί σε αποκαλύψεις.
Έτσι, αν και θεωρητικά ο Draghi θα βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, η ουσία της φετινής διάσκεψης αναμένεται να έρθει από αλλού και συγκεκριμένα από το «μέτωπο» του πληθωρισμού. Εξάλλου, οι εξελίξεις σε αυτό είναι άμεσα συνδεδεμένες και με τις αποφάσεις της ΕΚΤ και άλλων τραπεζών αναφορικά με την νομισματική τους πολιτική και ειδικότερα με το QE.
«Βάζω στοίχημα ότι φέτος το θέμα θα είναι ο πληθωρισμός», δήλωσε χαρακτηριστικά στο Bloomberg ο Guy LeBas, επικεφαλής στρατηγικός αναλυτής της Janney Montgomery Scott στη Φιλαδέλφεια.
Υπενθυμίζεται ότι ο πληθωρισμός διαμορφώθηκε τον Ιούνιο χαμηλότερα από τον στόχο που έχουν θέσει οι κεντρικές τράπεζες σε ΗΠΑ και ευρωζώνη. Συγκεκριμένα, υποχώρησε στο 1,4% για τις ΗΠΑ και το 1,3% στην ευρωζώνη, έναντι στόχου 2%, δημιουργώντας προβληματισμό όσον αφορά την έκταση και την αντοχή της ανάκαμαψης που καταγράφεται σε άλλους δείκτες, όπως της αύξησης του ΑΕΠ και της ανεργίας, που βαίνει μειούμενη.
Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα των Financial Times, έξη από τις μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες -Fed,ΕΚΤ, BoJ, BoE, καθώς και εκείνες Ελβετίας και Σουηδίας- έχουν σήμερα στην κατοχή τους κρατικά ομόλογα αξίας άνω των 15 τρισ. δολαρίων, ποσό τετραπλάσιο σε σύγκριση με το αντίστοιχο προ κρίσης.
Φωτογραφία: Photo by Abdulselam Durdak/Anadolu Agency/Getty Images/ Ideal Image
