Του Γιώργου Φιντικάκη
Στη μάχη για τη διατήρηση του σημερινού εργασιακού "στάτους κβο" στα μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας, από το καθεστώς χορήγησης υπερωριών και την αξιολόγηση του προσωπικού, μέχρι το μηχανισμό για τα πειθαρχικά παραπτώματα, βρίσκεται η αιτία για τη συνεχιζόμενη επί 19η ημέρα απεργία σε ΟΛΠ και ΟΛΘ.
Στο παρά πέντε της ολοκλήρωσης της μεταβίβασης του ΟΛΠ στη Cosco, οι εκπρόσωποι των 1.100 εργαζόμενων πασχίζουν να αποσπάσουν δεσμεύσεις από το σημερινό τους εργοδότη, δηλαδή το Δημόσιο, ότι ακόμη και μετά την αποκρατικοποίηση, το εργασιακό καθεστώς του προσωπικού θα παραμείνει αμετάβλητο (!), αίτημα ωστόσο πρακτικά αδύνατο.
Ζητούν συγκεκριμένα να καταθέσει η κυβέρνηση νομοθετική ρύθμιση που θα επεκτείνει για αρκετά ακόμη χρόνια τη σημερινή Συλλογική Σύμβασης Εργασίας ανάμεσα στα σωματεία και το Δημόσιο, η οποία όμως εκπνέει τον Ιούλιο του 2017. Αντιλαμβάνονται προφανώς ότι η νέα συλλογική σύμβαση που θα υπογράψουν σε ένα χρόνο από σήμερα, με τον νέο ιδιοκτήτη του ΟΛΠ, δεν θα μοιάζει καθόλου με τη σημερινή.
Στα βήματα των συνδικαλιστών του ΟΛΠ, κινούνται και οι συνάδελφοί τους στον ΟΛΘ, που εκπροσωπούν 355 εργαζόμενους, και ενώ η αποκρατικοποίηση βρίσκεται σε εξέλιξη, με τις δεσμευτικές προσφορές να αναμένονται για Ιούλιο ή και φθινόπωρο...
Υπό μια έννοια θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι αλλαγές στα εργασιακά που θα επέλθουν σε στρατηγικού χαρακτήρα επιχειρήσεις, όπως ο ΟΛΠ, και ΟΛΘ, αποτελούν και έναν προάγγελο του νέου τοπίου στα εργασιακά που βρίσκεται υπό διαμόρφωση.
Το καθεστώς των υπερωριών!
Από τα σημεία τριβής εργαζομένων-κυβέρνησης, ξεχωρίζουν το καθεστώς υπερωριών, η λειτουργία του Υπηρεσιακού Συμβουλίου Διοίκησης και ο μηχανισμός συνθέσεων προσωπικού χειριστών μηχανημάτων. Ως προς τις υπερωρίες το σημερινό καθεστώς χρήζει κατάργησης και επαναχάραξης από το μηδέν. Θεωρείται διάτρητο και ενδεικτική είναι η έκθεση των Επιθεωρητών-Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης που εξετάζοντας τα όσα συνέβαιναν στον ΟΛΠ από το 2006 μέχρι και το 2014, είχε εντοπίσει μέχρι και 3πλάσιες υπερβάσεις των επιτρεπόμενων ωρών για υπαλλήλους και λιμενεργάτες. Δηλαδή 360 ώρες κατ'' έτος και 180 ώρες κατ' έτος αντί για 120 και 60 ώρες, αντίστοιχα! Κρίσιμο θέμα θεωρείται και η αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας του "Υπηρεσιακού Συμβουλίου Διοίκησης", όργανο που κρίνει τα πειθαρχικά παραπτώματα του προσωπικού, με τη συμμετοχή όμως και τη σύμφωνη γνώμη δύο εκπροσώπων των εργαζομένων.
Όσο για τη στάση του αρμόδιου υπουργού Ναυτιλίας Θοδωρή Δρίτσα, επιχείρησε προ ημερών με μια χλιαρή ανακοίνωση να διαβεβαιώσει τους εργαζομένους ότι θα τους διασφαλίσει και στο μέλλον -άγνωστο πως- τα δικαιώματα που απορρέουν από το σημερινό Γενικό Κανονισμό Προσωπικού.
Τουλάχιστον 8.000 νέοι επιβάτες
Στο μεταξύ, σκηνές απείρου κάλλους εκτυλίχθηκαν το Σαββατοκύριακο στον Πειραιά, όπου κατέφτασαν εννέα κρουαζιερόπλοια με τον αριθμό των διερχόμενων επιβατών να φτάνει τους 16.000 (αποβιβάσεις, επιβιβάσεις και transit). Αυτόπτες μάρτυρες μιλούν για τριτοκοσμικές καταστάσεις, όπως ουρές έως δύο ώρες από επιβάτες στο τελωνείο που πάσχιζαν να εξυπηρετηθούν, τουρίστες να μεταφέρουν μόνοι τους τις βαλίτσες ή να τις κουβαλούν θαλαμηπόλοι και αξιωματικοί, πεζοπορία επιβατών από τα passenger terminals ως τα πούλμαν που περίμεναν όμως έξω από το λιμάνι, σε αρκετή απόσταση, γιατί δεν τους είχε επιτραπεί να μπουν!
Εφόσον η απεργία τραβήξει όλη την εβδομάδα, η εικόνα αναμένεται να είναι παρόμοια, καθώς έως και το επόμενο Σάββατο αναμένεται να διέλθουν από τον Πειραιά τουλάχιστον 8.000 επιβάτες.
Υπό αυτές τις συνθήκες, θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον τι μηνύματα θα μεταφέρει -αλλά και θα πάρει- ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατά τις επαφές του με Κινέζους αξιωματούχους όταν θα επισκεφθεί το Πεκίνο, στο διάστημα από τις 2 έως και τις 6 Ιουλίου.
