Μετά μία εντυπωσιακή περσινή χρονιά, και ένα ακόμα πιο εντυπωσιακό φετινό ξεκίνημα, φαίνεται πως τα SPAC μένουν σιγά σιγά από καύσιμα, δημιουργώντας ευκαιρίες για κάποιους επενδυτές.
Παρά το ότι οι εισαγωγές νέων εταιρειών μέσω των SPAC συνεχίζονται, η ανεύρεση εταιρειών στόχων έχει γίνει αρκετά πιο δύσκολη στις Η.Π.Α. Έτσι η «βιομηχανία» ετοιμάζεται να περάσει προς την Ευρώπη, με αρκετά πιο ελκυστικούς όρους για τους επενδυτές.
Τους τελευταίους μήνες του 2020 και το πρώτο δίμηνο του 2021, η χρηματιστηριακή αγορά ασχολείτο σχεδόν καθημερινά με τα μεγάλα επιχειρηματικά deal μέσω των οποίων πολλές εταιρείες αποφάσιζαν να εισαχθούν στα αμερικανικά χρηματιστήρια απορροφώμενες από εταιρείες οχήματα που είχαν δημιουργηθεί ειδικά για αυτόν τον λόγο.
Τα SPAC (Special Purpose Acquisition Companies), εισήχθησαν μαζικά στην Wall Street, και από τον Δεκέμβριο του 2020 μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2021, περίπου 90 δισεκατομμύρια δολάρια επενδύθηκαν σε εκατοντάδες νέα SPAC, πετυχαίνοντας μία επίδοση που μάλλον θα αργήσει να καταρριφθεί.
Όπως συμβαίνει συχνά, οι μανίες σταματούν απότομα. Ο Μάρτιος ήταν ένας πολύ κακός μήνας για τα SPAC, καθώς οι νέες εκδόσεις συγκέντρωσαν «μόνο» 4,2 δις δολάρια, και η ξηρασία συνεχίζεται μέχρι τώρα. Η τεράστια προσφορά που δημιουργήθηκε από την αθρόα εισαγωγή SPAC, σε συνδυασμό με την μείωση της όρεξης των αγορών για ανάληψη ρίσκου και τις ανησυχίες για σκλήρυνση της στάσης των εποπτικών αρχών, ήταν μερικές από τις βασικές αιτίες του ξεφουσκώματος.
Η αλλαγή της στάσης των επενδυτών ήταν τόσο απότομη που πολλά από αυτά διαπραγματεύονται πλέον κάτω από την εσωτερική τους αξία, δημιουργώντας σημαντικές ευκαιρίες για κάποιες κατηγορίες επενδυτών (Η ανοιξιάτικη πανωλεθρία των SPAC κρύβει επενδυτικές ευκαιρίες για μελετηρούς επενδυτές ).
Μπορεί οι ιστοσελίδες επενδυτικού ενδιαφέροντος να μην γεμίζουν πλέον από ειδήσεις για νέες συμφωνίες μέσω των οποίων κάποιες επιχειρήσεις επιλέγουν να εισέλθουν στο χρηματιστήριο απορροφώμενες από κάποια SPAC, αυτό όμως δεν σημαίνει πως τα deal έχουν σταματήσει εντελώς.
Μέσα στον Απρίλιο και τον Μάιο έχουν ανακοινωθεί τουλάχιστον τριάντα έξι συμφωνίες, οι οποίες όμως δεν προκαλούν τον ενθουσιασμό που είχαμε συνηθίσει στην αρχή του χρόνου. Οι μετοχές των περισσότερων SPAC δεν εκτοξεύονται πλέον μόλις γίνει η ανακοίνωση της συμφωνίας, και πολλές από αυτές δεν μπορούν να απομακρυνθούν από την εσωτερική τους αξία.
Η κατάσταση είναι ομολογουμένως δύσκολη για τα περισσότερα SPAC. Περίπου 400 από αυτά αναζητούν εταιρείες προς απορρόφηση, δεν βρίσκουν όμως μεγάλη ανταπόκριση από τους στόχους τους. Όπως μας ενημερώνει προχθεσινό άρθρο της Wall Street Journal, οι περισσότερες από τις εταιρείες τις οποίες πλησιάζουν τα SPAC και τους προτείνουν να τις προτιμήσουν για την έμμεση εισαγωγή τους στο χρηματιστήριο, δεν ασχολούνται σχεδόν καθόλου μαζί τους.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της αμερικανικής εφημερίδας, υπάρχουν εταιρείες που έχουν προσεγγιστεί από τουλάχιστον 30 SPAC, και κυριολεκτικά δεν σηκώνουν το τηλέφωνο. Η απροθυμία τους είναι μάλλον αναμενόμενη, αφού οι περισσότερες δεν βιάζονται, σε αντίθεση με τα SPAC, τα οποία πρέπει σε διάστημα δύο ετών από την εισαγωγή τους στο χρηματιστήριο να απορροφήσουν κάποια εταιρεία αλλιώς αναγκαστικά θα διαλυθούν και θα επιστρέψουν το ενεργητικό τους στους μετόχους τους.
Αυτό είναι πολύ κακό για τους σπόνσορες, δηλαδή τους οργανωτές των SPAC, οι οποίοι περιμένουν να κερδίσουν από την διαδικασία της απορρόφησης των εταιρειών στόχων, καθώς τότε αποκτούν, χωρίς να καταβάλλουν χρήματα, ως ένα είδος αμοιβής, ποσοστό μέχρι και 20% των μετοχών της νέας επιχείρησης που προκύπτει μετά την απορρόφηση του στόχου.
Όσο μικρότερες είναι οι πιθανότητες να βρεθεί εταιρεία προς απορρόφηση, τόσο πιο μικρές είναι και οι πιθανότητες για μεγάλα κέρδη για τους σπόνσορες. Αυτή η δυσκολία φαίνεται να στρέφει το ενδιαφέρον της βιομηχανίας SPAC πέρα από τον Ατλαντικό, στην Ευρώπη.
Από την αρχή του χρόνου έχουμε δει πολύ λίγες δημόσιες εγγραφές για SPAC στην Ευρώπη, με το μεγαλύτερο απ’ όλα να είναι το Pegasus Acquisition Company Europe που έχουν δημιουργήσει ο πλουσιότερος Ευρωπαίος Bernard Arnault, μαζί με τον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της Unicredit Jean Pierre Mustier. Το Pegasus συγκέντρωσε 500 εκατομμύρια Ευρώ στο τέλος του Απριλίου και διαπραγματεύεται στο χρηματιστήριο του Άμστερνταμ. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως έχουν δύο νέα SPAC, ένα που ξεκίνησε πριν λίγες μέρες την διαπραγμάτευσή του στο Άμστερνταμ και ένα που σήμερα ξεκινά την «καριέρα» του στο Μιλάνο.
Το Hedosophia European Growth (HEGAU), συγκέντρωσε 460 εκατομμύρια Ευρώ με σπόνσορα τον Ian Osborne, που μαζί με τον λεγόμενο βασιλιά των SPAC, Chamath Palihapitya, έχουν οργανώσει αρκετά επιτυχημένα SPAC στα αμερικανικά χρηματιστήρια. Σκοπός του είναι να βρει κάποια αξιόλογη τεχνολογική εταιρεία που ενδιαφέρεται να απορροφηθεί και να εισαχθεί εμμέσως σε κάποιο χρηματιστήριο. Το Revo (REVO MILAN) είναι ένα SPAC με σπόνσορες Ιταλούς επιχειρηματίες, συγκέντρωσε 220 εκατομμύρια Ευρώ και σκοπεύει να απορροφήσει εταιρεία που δραστηριοποιείται στην ασφαλιστική βιομηχανία.
Γιατί αναφερόμαστε σε αυτά τα δύο πολύ φρέσκα ευρωπαϊκά SPAC; Διότι έχουν σχεδιαστεί με διαφορετικό τρόπο από τα περισσότερα αμερικανικά, αναγνωρίζοντας μάλλον πως οι συνθήκες είναι πλέον διαφορετικές και οι επενδυτές έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις. Στην περίπτωση του HEGAU, οι σπόνσορες θα πάρουν μόνο το 10% της νέας εταιρείας στην περίπτωση που βρεθεί η εταιρεία στόχος, σε αντίθεση με το 20% που είναι μέχρι τώρα ο κανόνας.
Αυτό το ποσοστό θα μεγαλώσει μόνο αν η τιμή της μετοχής περάσει συγκεκριμένα όρια μετά την ολοκλήρωση της απορρόφησης του στόχου. Αντίστοιχα, οι σπόνσορες του REVO, δεν θα μπορούν να πουλήσουν τις μετοχές που θα λάβουν ως αμοιβή, αν δεν περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ δεν θα τις πάρουν στα χέρια τους αν η τιμή της μετοχής δεν είναι πάνω από συγκεκριμένα όρια.
Τέτοιου τύπου περιορισμοί υπάρχουν και σε μικρό αριθμό αμερικανικών SPAC, όμως το γεγονός πως μέσα σε διάστημα μερικών εβδομάδων εμφανίστηκαν στην ευρωπαϊκή χρηματιστηριακή αγορά δύο εταιρείες οχήματα με τέτοιους προβλέψεις και οι εκδόσεις τους καλύφθηκαν με μεγάλη επιτυχία από τους επενδυτές, μας κάνει να υποψιαζόμαστε πως μπορεί να είμαστε μπροστά στο ξεκίνημα μίας νέας τάσης που ίσως φέρει την Ευρώπη στην παγκόσμια χρηματιστηριακή πρωτοπορία.
Αν το HEGAU και το REVO βρουν γρήγορα εταιρείες να απορροφήσουν, τότε ο κορεσμός της αμερικανικής αγοράς SPAC θα αποδεχθεί εξαιρετικά ευεργετικός για τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια και τους Ευρωπαίους επενδυτές, καθώς οι δύο πρωτοπόροι θα βρουν σίγουρα αρκετούς μιμητές.
