Tου Χρήστου Ν. Κώνστα
Πρώτος άρχισε να ξηλώνει το πουλόβερ της «καθαρής εξόδου» ο παλιός, καλός, πιστός φίλος της Κυβέρνησης, ο Πιερ Μοσκοβισί.
Ξαφνικά ο Γάλλος Επίτροπος εγκατέλειψε τη... γαλλική πρόταση -που υποστήριζε και το ΔΝΤ- για έναν άμεσο, αυτοματοποιημένο μηχανισμό ελάφρυνσης του Ελληνικού Χρέους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, χωρίς να χρειάζεται κάθε φορά να συνεδριάζει το Eurogroup για να εγκρίνει τις διευκολύνσεις στις πληρωμές.
Ο Πιερ Μοσκοβισί αναγνώρισε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να συμφωνήσει η Γερμανία σ'' έναν τέτοιο αυτόματο μηχανισμό. Γι'' αυτό έσπευσε ως κλασικός γραφειοκράτης, ενδιάμεσος των διακρατικών θέσεων να εκφράσει την συμβιβαστική πρόταση:
«Χρειαζόμαστε έναν μηχανισμό σταθερό και βιώσιμο. Εκτιμώ ότι ο αυτοματισμός είναι μία καλή βάση. Αυτός δεν θα πρέπει, ωστόσο, να εμποδίζει τη λήψη αποφάσεων, εάν αυτό κριθεί απαραίτητο, που θα μπορούσαν να επιτρέψουν την έκφραση πολιτικής βούλησης. Ας πούμε ότι ένα ημι-αυτόματο σύστημα είναι μάλλον η καλύτερη επιλογή. Αλλά καλό θα ήταν να μην επιστρέψουμε σε έναν "χειροκίνητο" μηχανισμό».
Ακριβώς την ίδια θέση θα υποστηρίξει αύριο μέσα στην Ελληνική Βουλή και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλoντ Γιούνκερ.
Επιπλέον, ο Πρόεδρος της Κομισιόν θα προσφέρει την «τεχνική βοήθεια» της Βρυξελλιώτικης γραφειοκρατίας στην Ελληνική Κυβέρνηση ώστε να συνταχθεί ένα τουλάχιστον εύληπτο, μετρήσιμο και αξιόπιστο Αναπτυξιακό Σχέδιο πάνω στο οποίο θα στηριχθεί η συζήτηση για τη ρύθμιση του Χρέους.
H εικόνα είναι πλέον ξεκάθαρη:
Εάν κι εφόσον η Ελλάδα ολοκληρώσει την υλοποίηση των 88 προ-απαιτουμένων της 4ης αξιολόγησης, δεν μπορεί να ελπίζει σε μια γενική, γενναιόδωρη και αυτόματη ρύθμιση του ελληνικού χρέους που θα προσέφερε περιθώρια πολιτικών ελιγμών και πολιτικάντικων υποσχέσεων στους ταλαιπωρημένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.
Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση δεν απολαμβάνει της εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων ηγετών επομένως μπορεί μόνο να ελπίζει σ'' ένα νέο πλαίσιο υπερ-ενισχυμένης μεταμνημονιακής εποπτείας.
Θα είναι ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο η Ελλάδα θα πρέπει να πετυχαίνει τα καθορισμένα υψηλά πλεονάσματα, να διατηρεί τις ψηφισμένες μνημονιακές ρυθμίσεις ώστε να λαμβάνει σταδιακά και σε καθορισμένα χρονικά σημεία «ενέσεις» στήριξης, μέσα από επεκτάσεις ωριμασμένων ομολόγων, που θα κρατούν σε χαμηλά επίπεδα τις ετήσιες δαπάνες για τις πληρωμές τοκοχρεολυσίων.
Η Κυβέρνηση δεν απαλλάσσει τους Έλληνες από τα Μνημόνια.
Απαλλάσσει τους δανειστές από την υποχρέωση να εφευρίσκουν νέους τρόπους, εργαλεία και μεθόδους φθηνής χρηματοδότησης της Ελληνικής Οικονομίας.
Η Ελλάδα θα ψάχνει για δανεικά στις αγορές. Ταυτόχρονα θα επιτηρείται αυστηρά ώστε να διασφαλίσουν οι δανειστές την αποπληρωμή του μεγαλύτερου δανείου στην ιστορία του πλανήτη, σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων ρομαντικών που νόμιζαν ότι χορεύοντας στην πλατεία Συντάγματος μπορούσαν να αλλάξουν τον ρουν της ιστορίας...
