Μπορεί η χθεσινή απόφαση του Αρείου Πάγου να δώσει την αφορμή για νέες «κορώνες» του τύπου «στο σφυρί εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα» όμως θα βοηθήσει στο να ξεκαθαρίσει πλήρως το τοπίο στην αγορά. Ήταν μεγάλο το διακύβευμα: η κουλτούρα πληρωμών, ο όγκος των χορηγήσεων νέων δανείων, το «πρόγραμμα Ηρακλής» και οι τιτλοποιήσεις του αλλά και το ίδιο το δημόσιο χρέος της χώρας καθώς το ενδεχόμενο να ενσωματωθούν οι εγγυήσεις που έχει δώσει το κράτος στο ελληνικό χρέος με απόφαση της Eurostat δεν έχει αποκλειστεί καθώς το θέμα παραμένει ανοικτό.
Το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας φαίνεται να κλείνει μια υπόθεση «τεχνικής φύσεως» η οποία όμως άνοιξε πολλά μέτωπα. Δανειολήπτες ωθήθηκαν στο να εγκαταλείψουν ή να μην προχωρήσουν σε ρυθμίσεις των οφειλών τους με την ελπίδα ότι το περιουσιακό τους στοιχείο δεν θα βγει ποτέ στον πλειστηριασμό, δημιουργήθηκε «αγορά» νομικών προσφυγών με ότι αυτό συνεπάγεται από πλευράς κόστους.
Ακόμη και για τους ίδιους τους δανειολήπτες που έζησαν επί αρκετούς μήνες με την ελπίδα ότι δεν θα κινδυνέψουν από τον πλειστηριασμό, θα κληθούν τώρα να αντιμετωπίσουν τους συσσωρευμένους τόκους και τις φουσκωμένες οφειλές που συσσωρεύτηκαν για όλο αυτό το διάστημα.
Ως προς την ουσία της υπόθεσης -δηλαδή το αν η τελεσίδικη απόφαση του Αρείου Πάγου θα ανοίξει τον δρόμο για μαζικούς πλειστηριασμούς- οι ψύχραιμες φωνές τόσο από την πλευρά των servicers όσο και από την πλευρά των οφειλετών- εμφανίζονται καθησυχαστικές.
Καταρχήν, ποτέ δεν πάγωσαν οι πλειστηριασμοί επειδή είχε εκδοθεί μια απόφαση από τμήμα του Αρείου Πάγου. Άλλωστε υπήρχαν άλλες αποφάσεις που επέτρεπαν τους πλειστηριασμούς. Επίσης, σε πολλές περιπτώσεις τα δικαστήρια «μπλόκαραν» τις αιτήσεις ανακοπής που στηρίζονταν στην περιβόητη απόφαση του τμήματος του Αρείου Πάγου και επέτρεπαν κανονικά τη διεξαγωγή του πλειστηριασμού.
Επιστροφή στην κανονικότητα σημαίνει ότι οι διαχειριστές των δανείων θα βγάζουν στο σφυρί τα ακίνητα για τα οποία γνωρίζουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει κάποια ρύθμιση. Η κύρια κατοικία των πολύ ευάλωτων νοικοκυριών θα εξακολουθήσει να προστατεύεται μέχρι να δημιουργηθεί ο φορέας που θα αποκτά τα ακίνητα για να τα νοικιάζει εκ νέου στους οικονομικά αδύναμους ενώ και το επόμενο χρονικό διάστημα θα ενταθούν οι προσπάθειες ρύθμισης των κόκκινων δανείων.
Φυσικά και το θέμα θα πάρει -από σήμερα κιόλας- μεγάλη πολιτική διάσταση αλλά η ουσία θα είναι αλλού: να πέσει στο βάρος στο να διασφαλιστεί μια αποδοτική διαδικασία ρύθμισης των συσσωρευμένων οφειλών που έχουν περιέλθει στα χέρια των funds και των servicers ώστε να υπάρχουν και περισσότερες πιθανότητες τακτοποίησης των κόκκινων δανείων. Από ένα εκτεταμένο κύμα πλειστηριασμών, ουδείς έχει συμφέρον.