Του Γιάννη Σιδέρη
Την Πέμπτη, τρεις ημέρες πριν την ημέρα των εκλογών, εκδότης φιλικής προς τον ΣΥΡΙΖΑ εφημερίδας, συναντήθηκε με φίλο του δημοσκόπο, από αυτούς που δημοσίευαν τις… ψεύτικες - κατά τον ΣΥΡΙΖΑ - δημοσκοπήσεις. Ο εκδότης του έδειξε φρέσκια δημοσκόπηση την οποία δεν είχε παραγγείλει ο ίδιος αλλά είχε βρεθεί στα χέρια του, και η οποία έδειχνε τον ΣΥΡΙΖΑ… να προηγείται αισθητά της ΝΔ!
Ο δημοσκόπος έμεινε ενεός, του απάντησε χιουμοριστικά ότι η δημοσκόπηση προφανώς έγινε μέσα σε καφέ πλησίον του Κολωνακίου όπου από παλιά μαζεύονταν τα στελέχη του Συνασπισμού, και συμβούλεψε τον εκδότη να μην τη δημοσιεύσει γιατί θα εκτεθεί, ενώ την Κυριακή το βράδυ τα ευρήματα της «δημοσκόπησης» θα γίνονταν ανέκδοτο.
Το στιγμιότυπο καταδεικνύει τον φαντασιακό κόσμο στον οποίο είχε εγκλωβισθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Δημιουργούσαν fake δημοσκοπήσεις για να τις διοχετεύσουν στα φιλικά τους δημοσιογραφικά και παραδημοσιογραφικά «μαγαζιά» και κατέληξαν να τις πιστεύουν, αφού δεν ήθελαν να πιστέψουν τις υπόλοιπες.
Λίαν φυσικό καθώς το ιδεολογικό τους DNA είναι μπολιασμένο με το σύνδρομο του καταδιωγμένου. Εντάσσουν εαυτούς - κατ' αστείο τρόπο - στο ηρωικό μαρτυρολόγιο της Αριστεράς Γύρω τους - νόμιζαν ότι - υπήρχε ένας κόσμος αφιλόξενος, εχθρικός, που βυσσοδομούσε εναντίον τους και εφεύρισκε τρόπους και μηχανισμούς να χτυπήσει ύπουλα τους… αυθεντικούς προστάτες του λαού!
Έναν από αυτούς τους ύπουλους μηχανισμούς χειραγώγησης της κοινής γνώμης θεωρούσαν και τις δημοσκοπήσεις τις οποίες δημοσίευαν τα αστικά μέσα της διαπλοκής με σκοπό να αποπροσανατολίσουν το λαό και να χτυπήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Με τέτοια νοοτροπία ήταν απολύτως φυσικό να μην διερευνήσουν τα ευρήματα προκειμένου να εντοπίσουν εκείνα τα στοιχεία που προανήγγειλαν την πανωλεθρία που ερχόταν.
Αν δεν είχαν το σύνδρομο του… ηρωικού καταδιωκόμενου, θα είχαν εντοπίσει εκείνους τους δείκτες, που πέραν της πρόθεσης ψήφου, αναδείκνυαν και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που θα τους βοηθούσαν. Σε αυτά θα έβλεπαν πόσο μισητοί έχουν καταντήσει στον λαό και θα αναρωτιούνταν τον λόγο, αντί εκ των υστέρων να αποδίδουν σε αυτόν αδυναμία αντίληψης του… τεράστιου - και κατά φαντασίαν ευάρεστου - έργου τους.
Τους διέφυγε ας πούμε το άκρως ενδεικτικό , ότι σε δημοσκόπηση της εταιρίας RASS και στο ερώτημα ποιο κόμμα δεν πρόκειται να ψηφίσουν ποτέ οι ερωτηθέντες, κατά σειρά απέχθειας ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ με 46% και ΝΔ με 29% (προείχε μόνο η Χρυσή Αυγή με 53%, ενώ λιγότερη απέχθεια εκλύουν το ΚΚΕ με 21% και το ΚΙΝΑΛ με 11%).
Αντιστοίχως στις «Τάσεις» της MRB και στην ερώτηση ποιο από τα δύο κόμματα θα τους ενοχλούσε εάν κερδίσει τις εκλογές, το 45,1% θα ενοχλείτο εάν κέρδιζε ο ΣΥΡΙΖΑ και μόνο το 27,6% εάν κέρδιζε η ΝΔ ( τα ποσοστά απέχθειας για τους δύο είναι παραπλήσια στις δυο δημοσκοπήσεις).
Η απέχθεια αυτή ξεπερνάει πρόσωπα, ιδεολογικές τάσεις και ομάδες. Τους συμπεριλαμβάνει όλους, καθώς όλοι έβλαψαν «την Συρία το ίδιο». Έτσι οι μεταξύ τους διαμάχες και αποδόσεις ευθυνών ξεκινούν άλλοτε από την αυταρέσκεια και δυσαρέσκεια του αριστερού για την εισροή των παρηκμασμένων Πασόκων στο κόμμα, και άλλοτε από την απόσειση προσωπικών ευθυνών.
Χθες στην ΠΓ στο στόχαστρο βρέθηκε ο υπουργός Επικρατείας Χρ. Βερναρδάκης για την εικονική πραγματικότητα που παρουσίασε στο κόμμα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Τζανακόπουλος για τον ελλιπή σχεδιασμό της επικοινωνιακής πολιτικής που του καταλογίζουν οι υπόλοιποι πέριξ τον Πρωθυπουργό, ο Νίκος Παππάς για την πολυπραγμοσύνη του και τον Πετσίτη, ο Ευκ. Τσακαλώτος για την υπερφορολόγηση, και οι 53 για τη ανοχή τους που επιδεικνύουν στα κάθε είδους μπάχαλα (θεωρώντας τα κοινωνική ριζοσπαστικοποίηση). Αλλά αυτά είναι συνήθη καμώματα στα κόμματα που καταρρέουν.
Τα έχει περιγράψει η Βάσω Παπανδρέου με την εμβληματική φράση «συντροφικά μαχαιρώματα» στο ΠΑΣΟΚ της παρακμής.
Η ιδεολογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ περιγράφεται στο non paper εξεδόθη μετά την συνεδρίαση της ΠΓ χθες, και το οποίο υιοθετεί την ατζέντα Μητσοτάκη, καθώς διαβάζουμε για «ενίσχυση της ανάπτυξης με έμφαση στην παραγωγή και την καινοτομία»! Αναγκάστηκαν να δουν «το φως το αληθινόν», την σημασία των ανωτέρω, αφού ο Μητσοτάκης τους έριξε σχεδόν 10 μονάδες, και ενώ πριν 10 μέρες ανέστησαν τον Βελουχιώτη – όχι ως αιχμιακή ιστορική παρουσία προς αποτίμηση, αλλά ως «ανατριχιαστικά επίκαιρο» όπως είπε ο κ. Τσίπρας.
ΥΓ: Παράλληλα στην ΠΓ αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν τις αλλαγές στον κορυφή της Δικαιοσύνης, παρά τις έντονες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης και τις επιφυλάξεις συνταγματολόγων κύρους. Συνεχίζουν δηλαδή με τις ίδιες εξουσιαστικές συμπεριφορές τεσσεράμισι χρόνων, να επιδιώκουν διαφορετικά αποτελέσματα! Αποδεικνύονται έτσι ολοκληρωτικώς ανεπίδεκτοι μαθήσεως!
