Του Γιάννη Σιδέρη
Στους χώρους της ευρύτερης Αριστεράς, πλην ΚΚΕ, είχε μεγάλο σουξέ κατά τη Μεταπολίτευση ο στίχος του Ελύτη «όταν ακούς «τάξη» ανθρώπινο κρέας μυρίζει». Ήταν η «ελευθεριακή» υπόκρουση με αντιστασιακή εσάνς, ενάντια στο… αστυνομικό κράτος της μεταπολίτευσης. Που ήταν τόσο αστυνομικό ώστε ούτε ένας συνδικαλιστής δεν φυλακίστηκε ποτέ (και καλώς φυσικά), ούτε ένας χουλιγκάνος των γηπέδων, ούτε ένα μπαχαλάκιας δεν πλήρωσε για τις ζημιές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας που πραγματοποίησε εν αγωνιστική «μέθεξη», ούτε ένας νόμος δεν υπήρξε που να μην καταπατηθεί.
Ο Αλέξης Τσίπρας, ή μάλλον κάποιος λογογράφος του, το θυμήθηκε και με ελαφρά παραλλαγή ισχυρίστηκε στο Εθνος ότι «όταν ακούς για δημοσιονομικό εκτροχιασμό από τα χείλη εκείνων που ρήμαξαν τη χώρα ανθρώπινο κρέας μυρίζει». Φυσικά τεσσεράμισι χρόνια στην εξουσία δεν έκανε μια ενδελεχή έρευνα για να μάθει ο λαός «Ποιοι», «Πότε», «Πώς» «ρήμαξαν τη χώρα».
Δεν το έκανε γιατί δεν το θέλησε. Αφενός θα διαρρήγνυε επωφελείς «ιερές συμμαχίες» που διατήρησε ως τον περασμένο Δεκέμβριο, που κάτι άρχισε να ψελλίζει ως προς το ποιος χρεοκόπησε τη χώρα, αφετέρου θα κατέρρεε η βολική μυθολογία για το «παλιό σύστημα». Μια μυθολογία που επέτρεπε στον ΣΥΡΙΖΑ να τροφοδοτεί τους οπαδούς του με μίσος γι' αυτό, και στον ίδιο να προβάλει ως το νέο, το άφθαρτο, το αγνό, το ελπιδοφόρο.
Είχε κι άλλα η συνέντευξη. Κατηγορεί τον Μητσοτάκη ότι θα κάνει την Αθήνα «ξανά σιδηρόφρακτη πόλη». Αυτό το λέει ο Πρωθυπουργός που κατοικοέδρευε στην σιδηρόφρακτη από τις κλούβες των ΜΑΤ Ηρώδου του Αττικού» (πρώτη φορά τόσες πολλές και για τόσο πολύ!), και ο οποίος όπου πήγαινε να μιλήσει ερήμωνε η περιοχή, καθώς είχαν κράτος και εξουσία τα ΜΑΤ - και οι κλούβες βεβαίως, όχι μόνο σε μεγάλες πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη αλλά και οι μικρές σαν τη Μυτιλήνη.
Η οπτική του στίχου του άρεσε, γι αυτό και παραλλαγμένο το ανέφερε και σε συνέντευξή του στο CNN.gr, όπου ισχυρίστηκε ότι «Πίσω από τις μεταρρυθμίσεις του κ. Μητσοτάκη κρύβεται ανθρώπινο αίμα».
Είναι η νέα βερσιόν πόλωσης αφού το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών έδειξε ότι απέτυχαν:
α) τα συνθήματα περί ακροδεξιάς στροφής της ΝΔ υπό τα ηνία του ακροδεξιού νεοφιλελεύθερου Μητσοτάκη. Ηταν προβολή εικονικής πραγματικότητας, γιατί στην κρίση του λαού ο Μητσοτάκης, ό,τι και να είναι, ως ακροδεξιός δεν εκλαμβάνεται!
β) Απέτυχε επίσης και το λατινοαμερικάνικης κοπής «με τους πολλούς ή με τις ελίτ» (τους πήρε στον λαιμό του ο θεωρητικός του λαϊκισμού Ερνεστ Λακλάου). Πέραν της κοινωνιολογικής προσέγγισης (ότι σε μια χώρα σαν τη δική μας, που το «παλιό σύστημα» επέτρεψε αδιανόητη σε άλλες χώρες, κινητικότητα προς τα ανώτερα της κοινωνικής πυραμίδας), δημιουργείς ευθυμία ή και αγανάκτηση, όταν το περιβάλλον σου χαριεντίζεται με πατριαρχικούς καπιταλίστες, στέλνεις τα παιδιά σου σε ακριβό ιδιωτικό σχολείο, επισκέπτονται τη Ντισνεϋλαντ με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος, ενώ κάνεις κρυφά διακοπές σε κότερο της ελίτ που καταγγέλλεις (δεν ηθικολογούμε με τα ανωτέρω. Καταδεικνύουμε την αντίφαση η οποία έκανε τμήμα του λαού να νιώσει λοιδορούμενο με το διαζευκτικό περί «ελίτ και πολλών»).
Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ αφορά την πολιτική του κουλτούρα. Είναι πάντα επιθετική, πρέπει να βρίσκει εχθρούς να αντιπαλεύει. Επειδή η οργίλη καταγγελιολογία εναντίον του Μητσοτάκη με τα «ακροδεξιά» και τις «ελίτ» δεν έπιασε στις Ευρωεκλογές, άρχισε να βλέπει αίμα στο πρόγραμμά του αντιπάλου και… να μυρίζει ανθρώπινο κρέας. Το πιο απλό, να παρατήσει ήσυχο τον Μητσοτάκη, να μην καταδεχθεί να ασχοληθεί με αυτόν, και να προβάλλει το δικό του όραμα για την επόμενη ημέρα, δεν τον απασχόλησε!
Όμως το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι βαθύτερο και δεν το συνειδητοποιεί. Εντάξει ως τις Ευρωεκλογές όντας στον δικό τους κόσμο, δεν πίστευαν τις δημοσκοπήσεις. Ήταν «κατασκευασμένες», «πειραγμένες», «ψεύτικες», κατ΄ εντολή των ελίτ. Τώρα που αποδείχτηκαν έγκυρες, μήπως να σκύψουν σε κάποιους δείκτες πιο ουσιαστικούς και πιο ανησυχητικούς από την πρόθεση ψήφου;
Ήδη από τον Δεκέμβρη η MRB είχε καταγράψει τεράστια ποσοστά αντιπάθειας προς το κόμμα, στην ερώτηση για το ποιο κόμμα θα δυσαρεστούσε τους πολίτες εάν ερχόταν πρώτο. Τα ποσοστά επανελήφθησαν και ενόψει ευρωεκλογών, τόσο από την ίδια εταιρία όσο και από την Rass. Χθες στην δημοσκόπηση της Prorata για το Newpost, και στην περίπτωση που θα ερχόταν πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, το 55% των πολιτών δήλωσε ότι θα ένιωθε αρνητικά συναισθήματα (απογοήτευση, φόβο, θυμό) ενώ μόνο το 19% θα ένιωθε αντίστοιχα συναισθήματα σε νίκη της ΝΔ.
Αυτή η διάθεση του λαού δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τελειώσει. Δεν είναι απλώς ότι «δεν αρέσει» που έλεγε παλιά η Μελίνα για το κόμμα της. Είναι που η ενδεχόμενη νίκη του θα δυσαρεστήσει έναν στους δύο Έλληνες. Είναι δηλαδή που έχουν γίνει τόσο μισητοί! Και πρώτος εξ' όλων ο αρχηγός. Οπότε δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι θα γίνει αγαπητός αλλάζοντας τη λεοντή του ριζοσπάστη με εκείνη του σοσιαλδημοκράτη όπως προγραμματίζει.
