Στην «ανάγκη συγκρότησης ενός σοβαρού και σύγχρονου κινήματος που θα αγωνίζεται για την εξάλειψη της χρηματοπιστωτικής χειραγώγησης κρατών και πολιτών», αναφέρθηκε Αλέκος Φλαμπουράρης μιλώντας σε ανοικτή συνέλευση της νομαρχιακής επιτροπής Χρηματοπιστωτικού Τομέα του ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα χαρακτήρισε οργανισμούς όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, με τους οποίους συνεργάζεται στενά η κυβέρνηση στην οποία είναι υπουργός Επικρατείας, ως «θεσμικά εργαλεία ισχύος» της «ύπουλης» εξέλιξης του βιομηχανικού καπιταλισμού.
Ειδικότερα, ο κ. Φλαμπουράρης υποστήριξε ότι οι τράπεζες αποτελούν ένα από τα πλέον προνομιακά πεδία της σημερινής πολιτικής σύγκρουσης, καθώς η χρηματοπιστωτική λειτουργία του σύγχρονου καπιταλισμού και ο νεοφιλελεύθερος ιδεολογικός κώδικας που τον συνοδεύει, «διακυβεύουν ευθέως την ίδια την έννοια της Δημοκρατίας και υπονομεύουν ακόμη και το αστικό κράτος, δηλαδή την ίδια τη μήτρα του».
Σύμφωνα με τον ίδιο δε, «ο χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός είναι η σύγχρονη, οργανική αλλά και ύπουλη εξέλιξη του βιομηχανικού καπιταλισμού, που τον έχει υποτάξει, πράγμα που σημαίνει ότι η πλασματική οικονομία, ο "αέρας" έχει πάρει κεφάλι από την πραγματική οικονομία με τα θεσμικά εργαλεία ισχύος του, ΕΚΤ, SSM κλπ. αλλά και το Δ.Ν.Τ.».
Για τον χρηματοπιστωτικό τομέα ο κ. Φλαμπουράρης σημείωσε πως «το σύνθημα "οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη" είναι η κόκκινη γραμμή - η κόκκινη κλωστή που διαπερνά εμάς τους ίδιους, τις αναλύσεις και τις πρακτικές μας, θα πρέπει να συγκρούεται με την πολιτική που προωθεί λογικές τελείως αντίθετες, όπως η χειραγώγηση των κρατών και υπαγόρευση των κυβερνητικών πολιτικών με την αξία των κρατικών ομολόγων στις αγορές».
Σε μια ομιλία με χαρακτηριστικό την επίκληση παραδοσιακών θέσεων τις «αριστερής» ρητορικής, ο υπουργός Επικρατείας ανέφερε ακόμα ότι «η εργασία και ο μισθός δεν είναι δικαίωμα αλλά μέγεθος για επενδύσεις, η υγεία δεν είναι δικαίωμα αλλά πεδίο κέρδους, η παιδεία το ίδιο, η στέγη - για να έρθουμε και στα δικά μας - δεν είναι δικαίωμα αλλά "αγορά" ενέγγυων πιστώσεων"».
Ωστόσο, όπως είπε ο ίδιος, η αδυναμία του δυτικού καπιταλισμού τις τελευταίες δεκαετίες να παράξει πλούτο, τον έχει οδηγήσει σε πλήρη υποχώρηση και υποβάθμιση του κράτους πρόνοιας, τονίζοντας ότι «πρέπει να δούμε τις τράπεζες ως εργαλείο αναδιανομής περιουσιών επί σκοπώ συσσώρευσης του πλούτου σε όλο και περισσότερο "ολίγους"».
Καταλήγοντας, ο κ. Φλαμπουράρης αναφέρθηκε στη «χρηματοπιστωτική χειραγώγηση κρατών και πολιτών μέσω του χρέους και των ελλειμμάτων», ενώ για τις πολιτικές λιτότητας ανέφερε ότι «διατηρούν - αν δεν αυξάνουν - το χρέος» και «έχουν αυτουργούς και υπευθύνους που κυκλοφορούν στις διεθνείς αγορές».
Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι σε άλλο σημείο της ομιλίας του, παραβλέποντας τις πολιτικές λιτότητας, είχε υποστηρίζει ότι το 2019 θα είναι η πρώτη χρονιά που Ελλάδα θα βρίσκεται εκτός μνημονιακής παρακολούθησης, και θα κινηθεί για «τρίτη συνεχόμενη χρονιά με θετικό πρόσημο στην ανάπτυξη που θα πλησιάσει το 2,5%», λέγοντας ότι θα είναι «το έτος των παραγωγικών επενδύσεων για τη χώρα».
