Στη λογική που επιχειρεί να δώσει άλλοθι στη στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία, μέσω αναφορών σε ευθύνες της Δύσης, κινείται ο Αλέξης Τσίπρας, κατηγορώντας και την ελληνική κυβέρνηση για την απόφαση να στείλει αμυντικό εξοπλισμό, όπως το σύνολο σχεδόν των χωρών μελών της ΕΕ. Ζητά εκλογές εν μέσω μιας παγκόσμιας κρίσης για να σώσει τη χώρα και επαναλαμβάνει προτάσεις για παροχές χωρίς κοστολόγηση και με γνώμονα τι χαϊδεμάτων αυτιών επαγγελματικών κατηγοριών και κοινωνικών ομάδων. Τι λέει για το ΚΙΝΑΛ.
Στη συνέντευξή του στην εφημερίδα το ΒΗΜΑ της Κυριακής εμφανίζεται να εμμένει στα λεφτόδεντρα πλειοδοτώντας σε υποσχέσεις προς όλους δείχνοντας πως στόχος του είναι η δημιουργία οικονομικών συνθηκών που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία, αναζητώντας τον χαμένο του πολιτικό ρόλο.
Κατηγορεί τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση επαναλαμβάνει θέσεις και προτάσεις που δεν γίνονται αποδέκτες ούτε από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις, καθώς και τα περί συνεργασίας με το ΚΙΝΑΛ για τη δημιουργία προοδευτικής κυβέρνησης. Το πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι μιλά για συγκλίσεις, όπως η διαφάνεια στη διαχείριση, την ώρα που ως αντιπολίτευση πριν το 2015 άλλα και ως κυβέρνηση, μέχρι το εικονικό διαζύγιο με τους ΑΝΕΛ, κατηγορούσε το ΠΑΣΟΚ για διαφθορά, έχοντας διασύρει στελέχη του κορυφαία. Ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε είναι αυτός που ταύτισε το ΠΑΣΟΚ με την αδιαφάνεια κυρίως δε με μια διακυβέρνηση που οδήγησε και στα μνημόνια.
Συγκεκριμένα, αναφερθείς στη στάση που έχει κρατήσει το ΚΙΝΑΛ, υπογραμμίζει ότι «πρέπει να επιλέξει στην πράξη και επί της ουσίας των πολιτικών θέσεων. Ο δρόμος της αφωνίας και των ίσων αποστάσεων, ιδιαίτερα όσο περνά ο καιρός, δεν αποτελεί εχέγγυο ουδετερότητας, αλλά άλλοθι σε μια κυβέρνηση που οδηγεί την κοινωνική πλειοψηφία σε συνθήκες πρωτοφανούς ανασφάλειας»
Αναφερόμενος στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία υπογραμμίζει ότι «δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, ό,τι κι αν επικαλείται ο πρόεδρος Πούτιν. Ίσες αποστάσεις δεν χωρούν όταν μια χώρα εισβάλλει σε μια άλλη. Αλλά θα ήταν λάθος να μη μιλάμε για το πώς φτάσαμε ως εδώ και να μπαίνουμε σε φοβικές λογικές. Να μη μιλάμε π.χ. για το γεγονός ότι ο πρόεδρος Πούτιν εκμεταλλεύεται το "προηγούμενο" των επεμβάσεων της Δύσης, που παραβίαζαν το διεθνές δίκαιο, για να δικαιολογήσει τη δική του εισβολή. Πολλοί λένε ότι αυτή η στιγμή είναι η 11η Σεπτεμβρίου της Ευρώπης. Ας θυμηθούμε πώς αντέδρασε η Δύση μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Όχι μόνο σε σχέση με το Αφγανιστάν και το Ιράκ, αλλά και σε σχέση με τη Ρωσία. Η κυβέρνηση Μπους, αντί να προωθήσει μια αδιαίρετη αρχιτεκτονική ασφαλείας, όπως συμφωνήθηκε με τη Ρωσία το 1999, προέβη σε εξαιρετικά προκλητικές και κοντόθωρες κινήσεις».
Αναφορικά με τη στάση που πρέπει να κρατήσει η Ελλάδα αναφέρει ότι «Η Ρωσία δεν είναι σύμμαχος, αλλά είναι μια ισχυρή χώρα με επιρροή στην περιοχή μας και με τον λαό της οποίας έχουμε ιστορικούς δεσμούς. Οφείλουμε σήμερα να σταθούμε απέναντί της, χωρίς ωστόσο να υιοθετούμε λογικές αντιρωσικής υστερίας, νεομακαρθισμού ή ακόμη και πρακτικές που θα βοηθήσουν, αντί να απομονώσουν, τη ρωσική κυβέρνηση και τις επιλογές της μέσα στον ρωσικό λαό, όπως π.χ. η απαγόρευση πολιτιστικών και αθλητικών εκδηλώσεων».
Σχετικά με το αίτημα του για εκλογές εν μέσω της παγκόσμιας κρίσης αναφέρει ότι «οι εκλογές και η ανάδειξη προοδευτικής κυβέρνησης είναι ο μόνος δρόμος για να δοθεί θετική κατεύθυνση αλλαγής στη διάχυτη κοινωνική διαμαρτυρία».
