Θύμα μιας συντονισμένης προσπάθειας εξόντωσης ισχυρίζεται ότι είναι η εισαγγελέας Διαφθοράς, Ελένη Τουλουπάκη στις γραπτές εξηγήσεις που έδωσε ενώπιον των εισαγγελέων κ.κ. Σοφουλάκη και Ζαχαρή, υπό το βάρος των αδικημάτων της κατάχρησης εξουσίας. Η κυρία Τουλουπάκη, επιχειρώντας να «κρύψει» τις όποιες ευθύνες έχει για τον χειρισμό της υπόθεσης (σ.σ.: ενδεικτικές είναι οι καταγγελίες του αντιεισαγγελέα Ι. Αγγελή) υποστηρίζει ότι πρόκειται για ένα κινηματογραφικό σενάριο που μετατράπηκε σε σουρεαλιστική φαρσοκωμωδία. Μάλιστα, τώρα που η υπόθεση έχει πέσει στο κενό, ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να κατηγορείται για στήσιμο μιας υπόθεσης την οποία σχεδόν στο σύνολο της αρχειοθέτησε! Προσθέτει, δε, ότι είναι είναι αντικειμενική και αμερόληπτη τόσο η ίδια όσο και οι άλλοι εισαγγελείς.
Σε γραμμή ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, υποστηρίζει ότι η περιπέτειά της «μας διδάσκει ότι οπότε τυχόν στο μέλλον μια ποινική έρευνα θα σκοντάφτει σε κάποιο πολιτικό πρόσωπο ο δικαστικός λειτουργός με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα καθίσταται ανάλογα με την εκάστοτε συγκυρία έρμαιο ατέρμονων ποινικών και πειθαρχικών διαδικασιών σε βάρος του έχοντας παράλληλα να αντιμετωπίσει τον τύπο και τα μέσα ενημέρωσης και πολιτικά οικονομικά συμφέροντα που έκαστο εξ'αυτών υπηρετεί».
Την ίδια ώρα, προκειμένου να δικαιολογήσει τη στάση της ρίχνει τις ευθύνες στους προστατευόμενους μάρτυρας, καθώς για παράδειγμα σε ότι αφορά την υπόθεση του Π. Πικραμμένου ισχυρίζεται ότι απλά βασίστηκε σε όσα κατέθεσε ο μάρτυρας με την κωδική ονομασία «Αικατερίνη Κελέση». Υπενθυμίζεται ότι στην κατάθεση η μάρτυρας αναφέρει μόνο ότι ο κ. Φρουζής διέρρεε ότι έδωσε ένα μικρό δωράκι στον κ.Πικραμένο γύρω στα 100 χιλιάρικα. Και καταλήγει η κυρία Τουλουπάκη, λέγοντας ότι η υπόθεση τέθηκε από μας στο αρχείο συνεπώς είναι αδιανόητο να γίνεται λόγος για κατασκευή ψευδών στοιχείων.
Για τον Αντώνη Σαμαρά επιμένει ότι οι μάρτυρες κατέθεσαν πραγματικά περιστατικά και μάλιστα προσθέτει ότι οι μάρτυρες προσκόμισαν αποδεικτικά στοιχεία η αξιοπιστία των οποίων όμως ενδυναμώθηκε από την ύπαρξη συναφών στοιχείων που βρέθηκαν στα αρχεία της Novartis
Στην επόμενη πρόταση η ίδια αναιρεί την αξιοπιστία των μαρτύρων, καθώς παραδέχεται ότι η υπόθεση τελικά τέθηκε στο αρχείο, διότι από την έρευνα δεν προέκυψαν οι απαιτούμενες από το νόμο ενδείξεις περί του ότι οι ανώτερων έλαβαν χρηματικά ανταλλάγματα προκειμένου να προβούν σε συγκεκριμένες χαριστικές για την εταιρεία πράξεις!
Την ίδια στρατηγική ακολουθεί αναφορικά με τις υποθέσεις των Ευάγγελου Βενιζέλου και Γιώργου Κουτρουμάνη. Υποστηρίζει, δηλαδή ότι υπήρχαν οι καταθέσεις των μαρτύρων αλλά και τα στοιχεία από τα αρχεία της Novartis, παρ’ όλα αυτά στοιχεία της έρευνας οδήγησαν στην αρχειοθέτηση των φακέλων των δύο πολιτικών προσώπων.
Δίνει τους μάρτυρες
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η Ελένη Τουλουπάκη ούτε λίγο ούτε πολύ κατονομάζει τον έναν από τους δυο προστατευόμενους μάρτυρες. «Ειδικότερα σε ότι αφορά στην καταγγελία του Εμ. Βουλκίδη κατά του Φιλίστωρα Δεστεμπασίδη σχετικά με την εμπλοκή του στην υπόθεση Novartis αφενός η καταγγελία αυτή έλαβε χώρα πολύ μεταγενέστερα από τη χορήγηση καθεστώτος προστατευόμενου μάρτυρα αλλά και μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος, αφετέρου όπως αναφέρουμε εκτενώς και στο προαναφερόμενο έγγραφό μας προς τον επόπτη μας κ. Μπρακουμάτσο η τακτική της καταγγελίας δια των ανωμοτί εξηγήσεων ενός μάρτυρα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να οδηγήσει σε άρση της προστασίας του καθόσον τα καταγγελλόμενα και αληθή υποτιθέμενα δεν σχετίζονται με την υπό διερεύνηση υπόθεση αφού αφορούν πράξεις σε βάρος της εταιρείας Novartis για τις οποίες απαιτείται έγκληση από την ίδια την εταιρεία», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Για τον «Μάξιμο Σαράφη» τονίζει ότι επιλέχτηκε επειδή αφενός είχαμε βάσιμες ενδείξεις χωρίς όμως να είμαστε απολύτως βέβαιοι (διότι τούτο δεν θα μπορούσε να επιβεβαιωθεί επισήμως ή ανεπισήμως από τις αμερικανικές αρχές) με βάση την συνολική επισκόπηση στοιχείων της δικογραφίας ότι το εν λόγω πρόσωπο κατέθεσε και ενώπιον των αμερικανικών αρχών και αφετέρου ότι ήταν πρώην υπάλληλος της εταιρείας Novartis.
