Η αριστερά στην Ελλάδα προβληματίζεται σήμερα για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ιταλία, αποκρύπτοντας σκόπιμα ότι σε θέματα που σχετίζονται με την Ευρωπαϊκή Ένωση και στην πληθώρα των υποσχέσεων, βάδισε ακριβώς στον ίδιο δρόμο πριν το 2015.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίες οι ευχές της πιθανότατα μελλοντικής πρωθυπουργού στην Ιταλία, Τζόρτζια Μελόνι ή της Μαρί Λεπέν στον Τσίπρα τον Ιανουάριο του 2015.
Όπως, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ το 2012-2014 με ένα αριστερό λαϊκισμό, σε συνδυασμό με την συμπόρευση μαζί του ενός αντισυστημικού κινήματος, έφτασε στην εξουσία στην Ελλάδα, έτσι και η Μελόνι από την αντίθετη πλευρά, γίνεται πρωθυπουργός στην Ιταλία.
Ίδια πορεία, αντίθετες πλευρές. Απλώς στην Ιταλία ο λαϊκισμός είναι δεξιόστροφος.
Κροκοδείλια, λοιπόν, τα δάκρυα του ΣΥΡΙΖΑ για την εξάπλωση της ακροδεξιάς στην Ιταλία.
Στη γειτονική χώρα, όπως και εδώ πριν το 2015 μοιράσθηκαν αφειδώς υποσχέσεις και εφευρέθηκαν εύκολες λύσεις. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίστηκε όχι απλώς εχθρικά, αλλά περίπου ως «μπαμπούλας». Τα λάθη φυσικά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επέτειναν το πρόβλημα.
Στην Ιταλία το μόνο που δεν ακούσαμε είναι για «τα νταούλια και τους ζουρνάδες που θα τρομάξουν τις αγορές».
Θα είναι η πορεία της Ιταλίας το 2023 αντίστοιχη με της Ελλάδας το 2015; Μπορεί, δεν το γνωρίζω.
Θα ζήσουμε όμως σίγουρα ανάλογες καταστάσεις με το ελληνικό πρώτο εξάμηνο του 2015.
Πιθανολογώ ότι η «κωλοτούμπα» αλά Τσίπρα θα γίνει και εκεί. Περιμένω να μάθω ποιος θα παίξει το ρόλο του Γιάνη Βαρουφάκη και αν αυτός θα εξελιχθεί σε «Ιφιγένεια» της κωλοτούμπας.
*Ο Στράτος Σιμόπουλος είναι Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, πρώην Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Έργων. Περισσότερα άρθρα και απόψεις του μπορείτε να διαβάσετε στο site www.efsimopoulos.gr
