Εκκωφαντική αγανάκτηση ξέσπασε για τη χειρονομία του Ίλον Μασκ, που αρκετοί την εξέλαβαν - μπορεί και να ήταν - ως φασιστικό χαιρετισμό. Η χειρονομία, συνοδευόμενη και από τη φράση «my heart goes out to you», ερμηνεύτηκε έτσι, μέσα από το καλειδοσκόπιο των πολιτικών επιλογών που προβάλει τελευταία ο μεγιστάνας.
Η στήριξή του στη νεοχιτλερική AfD της Γερμανίας, η όψιμη φιλία του με την ακροδεξιά Τζόρτζια Μελόνι, η επίθεση στη βρετανική κυβέρνηση γιατί… «απελευθερώνει βιαστές και παιδόφιλους», όπως και η υποστήριξή του στον ακροδεξιό Νάιτζελ Φάρατζ, σκιαγραφούν το φόντο των πολιτικών του επιλογών.
Όμως η επικινδυνότητα του Μασκ δεν επικεντρώνεται τόσο στο αν ο ίδιος προέβη σε αμφισβητούμενο φασιστικό χαιρετισμό. Άλλωστε, δεν ξέρουμε εάν ο άνθρωπος του οποίου η εταιρία (Neuralink) εμφύτευσε για πρώτη φορά ασύρματο τσιπ στον εγκέφαλο ανθρώπου, είχε ανάγκη να εκφραστεί με μια τόσο παλιομοδίτικη, για τα μέτρα του, χειρονομία.
Η εν δυνάμει επικινδυνότητα είναι ουσιαστικότερη και αποκαλύπτεται από τον άλλο ακροδεξιό και σύμβουλο στρατηγικής στην πρώτη θητεία Τραμπ, τον Στιβ Μπάνον, που έχει κριθεί ένοχος για τα γεγονότα της κατάληψης του Καπιτωλίου.
Σε συνέντευξή του προ μηνός στην ιταλική Corriere della Sera, χαρακτήρισε τον Μασκ «κακό άνθρωπο» και είπε πως «ο μοναδικός στόχος του είναι να γίνει τρισεκατομμυριούχος». Και αν αυτό θα μπορούσε να φαντάζει ως θεμιτή φιλοδοξία για τους λάτρεις της επιχειρηματικότητας (αφού η δίψα του χρήματος κάποιου, δεν μπορεί να κορεστεί με τα 450 δισεκατομμύρια της περιουσίας που κατέχει), ο κίνδυνος ελλοχεύει αλλού.
Αναδύεται στη συνέχεια της συνέντευξης του Μπάνον, ο οποίος εκτίμησε ότι ο Μασκ: «Στοχεύει στην επιβολή μιας τεχνοφεουδαρχίας σε παγκόσμια κλίμακα».
Ο Μασκ, ο Μαρκ Ζούκεμπεργκ της Meta (δημοκρατικός που έγινε υποτακτικός φορέας της πολιτικής Τραμπ καταργώντας τα fact checking), ο Τζεφ Μπέζος της Blue Origin, οι CEO της Google, του OpenAI Σαμ και της Apple, και άλλοι της συνομοταξίας τους, όλοι πρωτοπόροι της ξέφρενης τεχνολογίας, χρυσά παιδιά της νεοφανούς επιχειρηματικότητας, είναι παράλληλα και οραματιστές ενός δυστοπικού μέλλοντός μας.
Αποσκοπούν να επιβάλλουν την παγκόσμια τεχνοφεουδαρχία, να γίνουν οι πραγματικοί ηγέτες του κόσμου μέσω της τεχνολογίας τους, ειδικά τώρα που εισερχόμαστε ορμητικά στην ανεξέλεγκτη εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης, που εξελίσσουν στα φουτουριστικά εργαστήριά τους.
Και όλοι αυτοί είδαν τον Τραμπ ως το ιδανικό εργαλείο για να πετύχουν τον στόχο τους. Λογίζουν να καταστήσουν τους πολιτικούς εντολοδόχους τους, και οι βασικοί τρόποι είναι δύο:
Ο πρώτος οι κρουνοί κρατικών επιδοτήσεων στις πρωτοπόρες επιχειρήσεις τους και ο δεύτερος τα χαλαρά κανονιστικά – ελεγκτικά πλαίσια. Ο Μπάιντεν π.χ. είχε επιβάλει περιοριστικούς όρους στην ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης, ο Τραμπ τους καταργεί.
Το παραδέχτηκε και ο επιχειρηματίας της Silicon Valley, μέλος αυτής της ελίτ, Μαρκ Αντερσον. Όλοι αυτοί, πολλοί εκ των οποίων στήριζαν δημοκρατικούς και τάσσονταν υπέρ των ταυτοτικών ζητημάτων, τώρα στηρίζουν τον Τραμπ ως όχημα για την ακύρωση της αντι- τραστ νομοθεσίας, και γιατί δι’ αυτού προσδοκούν να ανοίξουν στους γίγαντες της αμερικανικής τεχνολογίας, οι αγορές του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Παρεμπιπτόντως ο Τραμπ ανακοίνωσε την Τρίτη ένα νέο πρόγραμμα για την Τεχνητή Νοημοσύνη, που ονομάστηκε «Stargate», το οποίο περιλαμβάνει επενδύσεις ύψους «τουλάχιστον 500 δισεκατομμυρίων δολαρίων» σε υποδομές ΑΙ στις ΗΠΑ. Οι εταιρίες που θα μετέχουν είναι οι κολοσσοί Oracle, OpenAI και η ιαπωνική SoftBank.
Θυμίζουμε ότι στην εναρκτήρια ομιλία του υποσχέθηκε ότι θα κυνηγήσει το προφανές πεπρωμένο των ΗΠΑ στα αστέρια, στέλνοντας Αμερικανούς αστροναύτες στον πλανήτη Άρη. Είχε προηγηθεί τον Σεπτέμβριο η προτροπή προς τον Μασκ : «Ίλον, θα φτάσουμε στον Άρη πριν από το τέλος της θητείας μου».
Επίσης, όπως έγραψε στο Liberal η Μαίρη Βενέτη, έχουν ήδη εκδοθεί νέα συμβόλαια με τη SpaceX του Μασκ και την Blue Origin του Bezos για την ανάπτυξη σεληνιακών προσεδαφίσεων. Τα συμβόλαια αυτά όμως έχουν αρκετά μηδενικά (παραμένουν υπό την κρίση του Κογκρέσου).
Τους κινδύνους της ταχύτατης τεχνολογικής αμερικανικής ανάπτυξης, είχε επισημάνει ο Μάριο Ντράγκι στη γνωστή έκθεσή του, με την οποία υποδεικνύει την ανάγκη επενδύσεων ύψους 800 δισ. από την ΕΕ.
Τονίζει: «Η Ένωσή χρειάζεται πολύ περισσότερο συντονισμό στη βιομηχανική πολιτική, ταχύτερες αποφάσεις και μαζικές επενδύσεις, αν θέλει να συμβαδίσει στον οικονομικό τομέα με ανταγωνιστές όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα(…) Αν η Ευρώπη δεν καταφέρει να γίνει παραγωγικότερη, δεν θα μπορούμε ταυτόχρονα να έχουμε ηγετική θέση στον τομέα των νέων τεχνολογιών, να είμαστε υπόδειγμα κλιματικής υπευθυνότητας και ανεξάρτητος παράγοντας στη διεθνή σκηνή».
Κατά την ταπεινή μας γνώμη, γνώμη ενός μη ειδικού, το μέλλον που επωάζει ο Μασκ και οι όμοιοί του, να μας καταστήσουν ανύποπτους υπηκόους της τεχνοφεουδαρχίας τους, είναι περισσότερο εφιαλτικό από το καραγκιοζιλίκι μιας αμφισβητούμενης χειρονομίας.
