Η εσωκομματική προεκλογική «συζήτηση» στον ΣΥΡΙΖΑ, απέδειξε πόσο εσωστρεφές, σεχταριστικό, ρηχό και αδιάφορο για όλα τα μεγάλα εθνικά και διεθνή ζητήματα είναι το κόμμα που παρέδωσε ο Αλέξης Τσίπρας. Όλοι μαζί απέδειξαν πως ενδιαφέρονται μόνο για την εξουσία και τον εαυτό τους. Ασχολήθηκαν μόνο με ταυτοτικά κομματικά θέματα, διασταύρωσαν τα ξίφη τους για θέματα άσχετα με τη χώρα, απέφυγαν όλα όσα κάνουν τζιζ. Μια πραγματική ωδή στην αφασία.
Όπως ήταν αναμενόμενο, το μεταναστευτικό απουσίασε εντελώς από τον εσωκομματικό προεκλογικό «διάλογο» (σε εισαγωγικά αν κρίνουμε από όσα διημείφθησαν). Και θα γλίτωναν και το Κυπριακό, αν ο προεκλογικός τους αγώνας δεν συνέπιπτε με την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στο βήμα της οποίας ανέβηκε ο Ερντογάν.
Στο παρά πέντε έγινε το λάθος. Ο Κασσελάκης μίλησε για «δεύτερο μισό της Κύπρου», ουπς το «βόρειο», ουπς το «κρατίδιο τέλος πάντων το δικό τους». Και η Αχτσιόγλου ζήτησε να μάθει ποια είναι η γνώμη του αντιπάλου της για τον ελληνοτουρκικό διάλογο.
Δεν έχει σημασία. Το τρολάρισμα και τα εσωκομματικά μαχαιρώματα έφτασαν μέχρι την κάλπη. Σ’ αυτόν τον πόλεμο χαρακωμάτων, ο ΣΥΡΙΖΑ παρέμεινε στον μικρόκοσμό του, περιχαρακωμένος, αδιάφορος για τα σημαντικά. Σάμπως θα ασχοληθεί μ’ αυτά κανείς από την γνωστή εσωκομματική δεξαμενή των ψηφοφόρων της πρώτης Κυριακής ενόψει της δεύτερης κάλπης;
Θεματολογία μηδέν, επομένως. Συνεχώς εκτός πραγματικότητας. Το παραπλανητικό sms, το mail που δεν διαβάστηκε, η «ορολογία» στα ελληνικά και στα αγγλικά για το ψευδοκράτος, το σαρδάμ – άρα δεν υπήρχε θέμα «ορολογίας» - η κατά τον Ν. Παππά «λέξη που διέφυγε», ένα απίστευτο αλαλούμ.
Πολύ περισσότερο που το σαρδάμ αποτελεί λανθασμένη εκφορά λέξεων και αναγραμματισμό και όχι προϊόν κακής χρήσης μιας γλώσσας που δεν γνωρίζουμε καλά!
Λέξη για το μεταναστευτικό
Η Ευρώπη συγκλονίζεται από την μεταναστευτική κρίση, αλλά δεν ακούσαμε την γνώμη των υποψηφίων για την φύλαξη των συνόρων, για τον φράχτη, για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη.
Και όμως! Η ραγδαία άνοδος της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς θα έχει άμεση επίπτωση στις χώρες του νότου, που υφίστανται το μεγαλύτερο βάρος της μεταναστευτικής κρίσης.
Είναι κάτι σαν το αβγό του Κολόμβου: Η στάση της αριστεράς στο μεταναστευτικό οδήγησε την ακροδεξιά στην άνοδο και η άνοδος της ακροδεξιάς θα οδηγήσει σε κλείσιμο των συνόρων, αφήνοντας στο έλεος της μεταναστευτικής κρίσης τις χώρες της πρώτης γραμμής.
Βιώνουμε ήδη την επόμενη μεγάλη κρίση, αλλά οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχαν τίποτε να μας πουν επ’ αυτού. Τι θα κάνουν, πώς θα αντιδράσουν, ποια είναι η γνώμη τους τελικά;
Άγνωστο! Αλλά, όπως είπαμε, οι ψηφοφόροι αυτής της Κυριακής δεν ασχολούνται με αυτά. Ευτυχώς, που ασχολούνται όλοι οι υπόλοιποι. Αυτοί που θα έχουν τον τελικό λόγο στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές, στις ευρωεκλογές και, στο τέλος της τετραετίας, στις βουλευτικές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ασχολείται μόνο με τις επιθέσεις και τις στοχοποιήσεις των πολιτικών του αντιπάλων. Ο κόσμος να γκρεμιστεί γύρω τους, αυτοί το βιολί τους. Για την πανδημία, για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, για τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες, για τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις δικές του συνέπειες, το μοτίβο είναι το ίδιο: Ό,τι και αν συμβεί στην Ελλάδα και στον πλανήτη, φέρει την… υπογραφή Μητσοτάκη!
Η εσωκομματική τους εκστρατεία, επομένως, δεν μπορούσε να μην είναι κενή περιεχομένου.
Δεν κατάλαβαν γιατί έχασαν – και με τέτοια διαφορά – και συνεχίζουν να μην καταλαβαίνουν.
Δεν αναζήτησαν τα αίτια της ήττας, δεν έκαναν την αυτοκριτική τους, δεν έριξαν μια ματιά στον κόσμο, απλά αφιέρωσαν όλες τους τις δυνάμεις στην ανάγκη να μην ενοχληθεί ο Τσίπρας.
Αυτή τη στιγμή – και ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ εκλέγει αρχηγό – στον κόσμο μας έχουν έλθει τα πάνω κάτω.
Τα γεγονότα που αγνοήθηκαν
Οι πόλεμοι στη Συρία και στην Ουκρανία συνεχίζονται, ένας ακόμη πόλεμος ξέσπασε στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, στην Αφρική έχουν συμβεί οκτώ πραξικοπήματα μέσα σε λιγότερο από τρία χρόνια, μέσα σε πέντε μόλις μήνες ο εμφύλιος στο Σουδάν έχει προκαλέσει πέντε εκατομμύρια εκτοπισμένους, οι καύσωνες και η ξηρασία έχουν πολλαπλασιάσει τους κλιματικούς μετανάστες, η κλιματική κρίση έχει προκαλέσει επισιτιστική κρίση, μια νέα γενιά κλιματικών και πεινασμένων μεταναστών αναζητεί τρόπους να φθάσει στην Ευρώπη.
Και το κυριότερο: Μετά το 2020 και τα γεγονότα στον Έβρο, στην Τουρκία έχει αναπτυχθεί μια κουλτούρα διακίνησης. Καθώς έχει αυξάνεται η «ζήτηση», αυξάνεται και η προσφορά από την πλευρά των εγκληματικών δικτύων.
Μόλις πριν λίγες μέρες έγινε γνωστό πως πάνω από 43.000 άνθρωποι εκτοπίστηκαν μετά τις φονικές πλημμύρες που κατέστρεψαν την ανατολική Λιβύη, κυρίως την πόλη Ντέρνα. Θα αναζητήσουν κι’ αυτοί έναν δρόμο προς την Ευρώπη.
Περισσότερα από 1.200 παιδιά κάτω των πέντε ετών έχουν χάσει τη ζωή τους από ιλαρά και υποσιτισμό στους εννέα προσφυγικούς καταυλισμούς στο Σουδάν μετά την έναρξη του εμφυλίου τον περασμένο Απρίλιο, ενώ δεκάδες χιλιάδες άλλα κινδυνεύουν να πεθάνουν μέχρι το τέλος του χρόνου. Προφανώς, οι επιζήσαντες θα πάρουν τα παιδιά τους και θα φύγουν.
Οι χούντες που κυβερνούν το Μάλι, την Μπουρκίνα Φάσο και τον Νίγηρα υπέγραψαν συμφωνία αμυντικής συμμαχίες, ενώ η Μπουρκίνα Φάσο συζητά διμερή στρατιωτική συνεργασία με την Ρωσία και σίγουρα τα βήματά της θα ακολουθήσουν και τα άλλα αφρικανικά στρατιωτικά καθεστώτα.
Η ζώνη του Σαχέλ (που κατά τον κ. Τσίπρα ήταν… μακριά) μαστίζεται από τους τζιχαντιστές που σκοτώνουν και βιάζουν και καταστρέφουν όσα χωράφια δεν έχει καταστρέψει η ξηρασία.
Η Ευρώπη έχει χάσει την μάχη της Αφρικής, όπου επικρατεί η Ρωσία, με τον ιδιωτικό μισθοφορικό στρατό της Βάγκνερ να έχει προετοιμάσει το έδαφος. Ήδη η Ιταλία έχει επισήμως κατηγορήσει την Βάγκνερ, δηλαδή την Ρωσία, ότι στέλνει μετανάστες στην Ευρώπη, δίκην εκδίκησης για την στάση της υπέρ της Ουκρανίας.
Η Βουλγαρία μόλις ανακοίνωσε ότι από την αρχή του χρόνου καταγράφηκαν περισσότερες από 100.000 απόπειρες παράνομης διέλευσης από τα σύνορά της με την Τουρκία, την ώρα που οι γειτονικές της Λευκορωσίας χώρες κλείνουν το ένα μετά το άλλο τα συνοριακά τους περάσματα με αυτήν την συμμαχική της Ρωσίας χώρα.
Το Αφγανιστάν βρίσκεται στον τρίτο χρόνο ξηρασίας, αλλά, λόγω έλλειψης πόρων, το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα μειώνει την ποσότητα των τροφίμων που προσφέρει σε ακόμη 2 εκατομμύρια Αφγανούς, προειδοποιώντας για έναν «καταστροφικό» χειμώνα.
Στο νότιο Λίβανο βίαια επεισόδια σημειώνονται σε καταυλισμό Παλαιστινίων προσφύγων, με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες.
Και σα να μην φθάνουν όλα αυτά, έχουμε και εξαγωγή εμφυλίων στην Ευρώπη.
Στη Δανία ξεσπούν βίαια επεισόδια μεταξύ υποστηρικτών της κυβέρνησης της Ερυθραίας και των αντικαθεστωτικών. Το ίδιο και στο Ισραήλ.
Όλα αυτά δείχνουν πως βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμη μεταναστευτική κρίση.
Αλλά αυτήν την Κυριακή, στο τέλος της ημέρας, στην Ελλάδα, που βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της κρίσης, η αξιωματική αντιπολίτευση θα έχει καινούργιο αρχηγό χωρίς κανείς από τους υποψηφίους να έχει αρθρώσει λέξη επί του θέματος.
Λογικό. Και οι δύο υποψήφιοι συναγωνίστηκαν για το ποιος μπορεί να νικήσει τον Μητσοτάκη. Σα να ζούμε τη μέρα της μαρμότας: Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει την εξουσία, αλλά δε μας λέει ποτέ τι θα την κάνει. Για την ακρίβεια μας λέει, αλλά τελικά κάνει… κάτι άλλο!
Και για να πούμε την αλήθεια, η μόνη φορά που έκανε ό,τι είχε υποσχεθεί ήταν στο μεταναστευτικό. Με τις γνωστές συνέπειες…
* Η Σοφία Βούλτεψη είναι Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
