Του Τάσου Ευαγγελίου
Το πολιτικό κλίμα που δημιουργείται είναι τοξικό. Κόμματα διαλύονται στο βωμό της «κεντροαριστερής» στροφής που επιχειρεί να κάνει ο Αλέξης Τσίπρας, εργαλειοποιώντας θεσμούς και χρησιμοποιώντας ως «όπλο» τη Συμφωνία των Πρεσπών. Το Ποτάμι είναι ήδη ένα εξωκοινοβουλευτικό κόμμα, ενώ ουδείς δύναται να αποκλείσει το ενδεχόμενο σύντομα να ακολουθήσουν και άλλα. Την ίδια στιγμή βουλευτές αποχωρούν, διαγράφονται και μεταπηδούν από κόμμα σε κόμμα.
Οι χειρισμοί του Αλέξη Τσίπρα με τη συμφωνία των Πρεσπών μπορεί να μην είχαν το θεμιτό αποτέλεσμα, δηλαδή τη διάλυση της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, ως βάση του ΚΙΝΑΛ, εν τούτοις έχουν προκαλέσει ένα ντόμινο αλλαγών και μετακινήσεων που πλήττει βάναυσα την πολιτική σκηνή της χώρας. Ακόμη και αν τα πρόσωπα που εμπλέκονται επί της ουσίας δεν αλλάζουν την πορεία των πραγμάτων στο δρόμο προς τις εκλογές η εικόνα καθίσταται αποτρεπτική για τους πολίτες.
Η εργαλειοποίηση των πάντων, μπροστά στην προσπάθεια της κυβέρνησης να παραμείνει στην εξουσία λίγο καιρό παραπάνω και ταυτόχρονα να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες που θα της επιτρέψουν να είναι ισχυρή ως αντιπολίτευση μετά τις εκλογές, κλείνει τον κύκλο της με την πόλωση και το διχασμό που επιχειρείται.
Χωρίζοντας τους πολίτες σε προοδευτικούς και συντηρητικούς, σε κεντροαριστερούς (εντάσσει και τον ΣΥΡΙΖΑ σε αυτούς) και δεξιούς, έχει στόχο να πολώσει και να συσπειρώσει γύρω της έναν κόσμο που δεν της ανήκει. Δημιουργεί διχαστικά μηνύματα και αδιαφορεί για τις εξελίξεις και το μέλλον της ίδιας της χώρας.
Οι πολίτες παρακολουθούν άναυδοι τον ευτελισμό της ίδιας της πολιτικής αλλά και πολιτικών προσώπων που αλλάζουν θέσεις και απόψεις καταργώντας κάθε ιδεολογική προσέγγιση παρελθόντων ετών.
Είναι πλέον δεδομένο ότι η Συμφωνία των Πρεσπών, ένα μείζονος σημασίας θέμα για τους Έλληνες, όπως έδειξε και το χθεσινό μεγάλο σε όγκο συλλαλητήριο, χρησιμοποιήθηκε πέραν των ιδεολογικών εμμονών του ΣΥΡΙΖΑ, για να διασπάσει άλλα κόμματα και να ερμηνεύσει τη ψήφο της Πέμπτης στην ολομέλεια της Βουλής ως στήριξη συνολική στην πολιτική που εφαρμόζεται.
Με τακτικισμούς άλλων εποχών μετατρέπει την πολιτική σε εργαλείο εξυπηρέτησης προσωπικών θεμάτων και διευθετήσεων.
Για τον λόγο αυτό από την πρώτη στιγμή απέφυγε και μάλιστα με συγκεκριμένο τρόπο να προχωρήσει σε μια συμφωνία που θα εκφράζει συνολικά ή τουλάχιστον πλειοψηφικά τα κόμματα της Βουλής και κατ'' επέκταση μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού. Ενός λαού που υποτίμησε, ειδικά σε αυτό το θέμα, σε μεγάλο βαθμό.
