Του Γιάννη Σιδέρη
Η χώρα είναι στο κόκκινο αλλά η πολιτική ζωή και η σταθερότητα μιας κυβέρνησης εξαρτάτο από την απόφαση δύο Αλβανών βουλευτών των Σκοπίων!
Υποτίθεται ότι στα θέματα εθνικής συνείδησης δεν υπάρχουν αμφιταλαντεύσεις και συμψηφισμοί. Εκαστος αμύνεται εφ' ω ετάχθη. Είναι θέματα που δεν καθορίζονται από συγκυριακά γεγονότα, όπως εν προκειμένω από το αν δεν είχε συμπληρώσει ο Ζάεφ τις 80 ψήφους που χρειαζόταν προκειμένου να προβεί στις συνταγματικές αλλαγές.
Εάν η συμφωνία των Πρεσπών είναι προδοτική, ή έστω μειοδοτική, είναι τέτοια σε κάθε περίπτωση, ασχέτως της κατάληξης στη βουλή των Σκοπίων. Και την κρινόμενη από τον Πάνο ως προδοτική /μειοδοτική, την υπέγραψε ο δικός του συγκυβερνήτης Πρωθυπουργός. Άρα είναι εν δυνάμει μειοδότης.
Εξ αυτού, το ρήγμα είναι υποτίθεται ρήγμα αρχών, και θα έπρεπε να είναι αγεφύρωτο. Φευ δεν είναι γιατί έχει ενοποιητικό στοιχείο την καρέκλα. Αυτό φυσικά ισχύει και για τα μέλη της Κ.Ο. των ΑΝΕΛ, για όσα εξ αυτών αντιτίθενται στην Συμφωνία αλλά δεν εξουσιοδοτούν τον Πρόεδρό τους να τους αποσύρει από την κυβέρνηση, ή να αποσύρουν οι ίδιοι την εμπιστοσύνη τους σε αυτή.
Η πρόσκαιρη δυστοκία που παρουσιάστηκε στην εξεύρεση των 80 που αναγκαιούτο ο Ζάεφ (επειδή Αλβανοί βουλευτές προέβαλαν ενστάσεις για να διαχωρίσουν και να διαφυλάξουν την εθνικότητά τους από την Μακεδονική), αναδεικνύει πόση ελαφρά τη καρδία την παραχώρησε η κυβέρνηση στους Σλαβομακεδόνες, μη συναισθανόμενη το άγος και το βάρος της παροχής.
Ούτως ή άλλως το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Η Βουλή των Σκοπίων αποφάσισε, η Συμφωνία πέρασε, ο Πάνος θα πιει μέχρι τέλους το πικρόν ποτήριον του αποχωρισμού της εξουσίας, εκτός αν μπρος στον τρόμο να στερηθεί τις αγαπημένες του στολές και όσα παρελκόμενα θέλγητρα του αποκομίζουν, κάνει μια ακόμη πιρουέτα.
Ήδη το tweet με το οποίο διαβεβαιώνει ότι δεν τίθεται θέμα εμπιστοσύνης της κυβέρνησης, εκτός εάν αυτή συνδεθεί με την συμφωνία των Πρεσπών, για πιρουέτα προεικάζει, αφού «μόνη διαφορά μας είναι το όνομα Μακεδονία».
Τι σημαίνει «εκτός αν συνδεθεί» το θέμα εμπιστοσύνης με την Συμφωνία; Ποιος θα το συνδέσει αν όχι ο ίδιος και η συνείδησή του; Και πως δεν υπάρχει άλλο θέμα εμπιστοσύνης όταν η κυβέρνηση στην οποία μετέχει, έχει προβεί σε μια προδοτική/μειοδοτική, κατ' αυτόν, ενέργεια;
Του διαφεύγει πως πρόκειται για ιστορική πράξη που θα έχει επιπτώσεις σε πολλές γενιές Ελλήνων στο μέλλον – για όσο θα υπάρχουν κράτη στον πλανήτη. Το αποτέλεσμα της συγκεκριμένης Συμφωνίας ισχύει άπαξ, και δεν εξισούται με το βάρος οποιουδήποτε νομοσχεδίου, που μια μελλοντική κυβέρνηση θα μπορούσε να το ακυρώσει, ώστε ο αρχηγός των ΑΝΕΛ να έχει την ανεμελιά να δηλώνει ότι δεν τίθεται θέμα εμπιστοσύνης.
Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, έχοντας συνείδηση της προβολής στο μέλλον, χαρακτήρισε την συμφωνία ως «παρακαταθήκη». Ευτυχώς είναι νέος και θα προλάβει να «απολαύσει» το δυστοπικό τοπίο που θα δημιουργήσει στον Βορρά η παρακαταθήκη του, όχι τώρα που το κλίμα θα είναι «γιορτινό», αλλά σε δέκα, είκοσι, τριάντα χρόνια.
Φυσικά και για τον Πρωθυπουργικό κυνισμό ισχύουν παρόμοια με όσα αναφέρθηκαν για τον αρχηγό των ΑΝΕΛ. Υφίσταται τον ευτελισμό από τον συγκυβερνήτη του για να απολαύσει λίγους μήνες ακόμη εξουσίας. Εν τη πράξει διακωμωδεί εαυτόν και την κυβέρνησή του, αλλά - το χειρότερο - και αυτήν την περίφημη ιδέα της αριστεράς που είχε πασπαλιστεί με τόσες μυθολογημένες αρετές, και οι οποίες ξέφτισαν ταχύρυθμα επί θητείας του. Γενιές και γενιές αριστερών, με αγώνες (καλούς, κακούς, σωστούς, λαθεμένους, πάντως αγώνες με κόστος ζωής) ξέπεσαν στον κ. Τσίπρα και την παρέα του!
Το νερό μπήκε στ' αυλάκι χθες το απόγευμα. Οι 80 (+1) του Ζάεφ βρέθηκαν και τα ψέμματα τελειώνουν. Στις επόμενες δύο-τρεις εβδομάδες οι δύο κυβερνώντες και τα κοινοβουλευτικά τους εξαπτέρυγα (οι πρόθυμοι βουλευτές άλλων κομμάτων) θα κληθούν να πάρουν θέση. Και θα είναι και δική τους παρακαταθήκη. Θα μείνει και αυτή στο μέλλον, μαζί με τα ονόματά τους…
