Του Σάκη Μουμτζή
Η τακτική της ηγετικής ομάδος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η διαγραφή των όσων έχουμε αποθηκεύσει στην μνήμη μας τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Με αυτό ως δεδομένο, επιδιώκει να διαμορφώσει μια νέα πραγματικότητα, μιαν εικονική πραγματικότητα, μέσα στην οποία δεν θα υπάρχουν οι ΑΝΕΛ, ο Βαρουφάκης, το τρίτο και αχρείαστο μνημόνιο, ο Καλογρίτσας και η Τράπεζα Αττικής και όλα τα σκάνδαλα και οι προκλητικές συμπεριφορές που χαρακτήρισαν αυτήν τετραετία.
Σιγά- σιγά φεύγει και το όνομα «ΣΥΡΙΖΑ» από το λεξιλόγιο του Α. Τσίπρα. Γνωρίζει πως έχει φθαρεί και επιδιώκει να το αντικαταστήσει με ένα άλλο όνομα που θα σηματοδοτεί την διαγραφή του παρελθόντος. Ένα παρελθόν που υπενθυμίζει στους πολίτες τις απατηλές υποσχέσεις αυτών των ετών.
Βέβαια, υπάρχουν ισχυρές αντιδράσεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ για τις διαφαινόμενες προθέσεις του Α.Τσίπρα. Υπάρχει ο ιστορικός πυρήνας του κόμματος που, όχι μόνον δεν θέλει να ξεχάσει την προηγούμενη τετραετία, αλλά αισθάνεται υπερήφανος γι΄αυτήν. Είναι μέρος της ιστορίας του.
Όμως, ο πρωθυπουργός, 44 ετών, ουδόλως ενδιαφέρεται για την υστεροφημία των εβδομαντάρηδων του κόμματος του. Τους χωρίζει μια γενιά. Αυτός μπορεί να περιμένει και οκτώ χρόνια για να ξαναγίνει πρωθυπουργός. Συνεπώς, χαράζει την στρατηγική του με βάση το προσωπικό του συμφέρον και μόνον αυτό.
Έτσι λοιπόν μετά την απαλλαγή του από τον Π. Καμμένο, θα θελήσει να απαλλαγεί και από τις δυσάρεστες καταστάσεις της περιόδου 2015-2019. Ο Α. Τσίπρας κάνει την δουλειά του.
Σε αυτήν την προσπάθεια του τον βοηθούν οι γεφυροποιοί ο οποίοι όμως εκφράζουν το «χειρότερο από το παλιό». Εκφράζουν το χειρότερο από αυτό που υποτίθεται πως πολεμά ο ίδιος. Αυτή η θεμελιώδης αντίφαση ακυρώνει, εν τη γεννέσει της, την στρατηγική της μετάλλαξης. Υπονομεύει αφετηριακά το όλο εγχείρημα.
Κι εμείς τι κάνουμε; Θα βλέπουμε απαθείς την παραχάραξη της μνήμης μας; δεν θα αντιδράσουμε;
Καθήκον όλων των δυνάμεων του ευρωπαϊκού, δημοκρατικού τόξου είναι να υπενθυμίζουν στους πολίτες την ενιαία πορεία του ΣΥΡΙΖΑ από το 2011 ως τις ημέρες μας. Έτσι, η συνωμοσία της Novartis είναι η φυσιολογική κατάληξη του εκτσογλανισμού της πολιτικής μας ζωής που άρχισε το 2011, με τους ίδιους πάντα πρωταγωνιστές. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Η καταρράκωση των θεσμών στην περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, βρίσκεται σε πλήρη αντιστοίχιση με το σύνθημα « να καεί, να καεί το μπουρδ...η βουλή» και το άλλο σύνθημα « η χούντα δεν τελείωσε το 73». Αυτές τις καταστάσεις τις ενώνει μια ευθεία και εμφανής γραμμή, που οφείλουμε συνεχώς να την αναδεικνύουμε.
Οφείλουμε μέσα από το απόθεμα της μνήμης που διαθέτουμε - και που είναι πλούσιο χάρη στον ΣΥΡΙΖΑ - να δείχνουμε στους πολίτες πως τον Βαρουφάκη, με τον Πολάκη και τον Πετσίτη τους συνδέει ο Α. Τσίπρας. Αυτοί οι τρείς, και πολλοί άλλοι, δεν έπεσαν από τον ουρανό. Είναι τα συμπτώματα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και του πρωθυπουργού της περιόδου 2015-2019.
Το απόθεμα της μνήμης μας ας μας βοηθήσει να επαναφέρουμε την Μεταπολιτευτική κανονικότητα, σπρώχνοντας οριστικά στο περιθώριο την Αριστερά. Ο,τι και να κάνει ο Α.Τσίπρας, ό,τι επικοινωνιακά τεχνάσματα και να μηχανευτεί, η πολιτική της τετραετούς διακυβέρνησης του δεν θα πρέπει να μπει στο συρτάρι της λήθης.
Είναι καθήκον μας.
