Οι παπάδες έβλεπαν τον αντίχριστο εν γη όταν τους έλεγαν ότι δεν πρέπει να γεμίζουν οι εκκλησίες. Η Αριστερά βλέπει την επέλαση του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, στο αμφίβολο μέτρο του περιορισμού των συγκεντρώσεων ως 100 άτομα. Αμφίβολο γιατί είναι δύσκολο να εφαρμοστεί στην πράξη. Όμως η Αριστερά δεν προέβαλε αυτό ως πρόβλημα.
Κατήγγειλαν την κυβέρνηση ότι αντιμετωπίζει την πανδημία όχι ως θέμα δημόσιας Υγείας, αλλά ως ευκαιρία καταστολής (ΣΥΡΙΖΑ) και για ομολογία της κυβέρνησης ότι ο αυταρχισμός και η καταστολή είναι μόνιμο συστατικό στοιχείο της πολιτικής της (ΚΚΕ).
Η Ρένα Δούρου εν ποιητικώ οίστρω στο twitter ανήρτησε: «Σπίτι δουλειά, μη κοιτάτε δεξιά και (κυρίως) αριστερά, εν δυο, εν δυο, ευζωνάκι, γοργό , συγκεντρώσεις τέλος, κάνουν κακό, σπέρνουν τον ιό για το καλό σας. Εκ της διευθύνσεως»! Ο βουλευτής του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος δήλωσε «κουρελόχαρτο θα γίνει» και προειδοποίησε την κυβέρνηση «σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες».
Όπως και οι παπάδες έτσι και η Αριστερά πιστεύουν ότι υπάρχει ένας υπέρτατος σκοπός που πρέπει να εκπληρωθεί, και ενώπιον του οποίου ο κίνδυνος διασποράς του ιού είναι υποδεέστερος!
Δεν θα πούμε ότι επιδιώκουν την διασπορά προκειμένου να καταρρεύσει το σύστημα Υγείας και να επωμισθεί πολιτικό πρόβλημα η κυβέρνηση. Ειδικά το ΚΚΕ, πέραν κάποιας πολιτικής δικαίωσης επί της άποψής του περί κρατικής Υγείας, δεν θα είχε κάποιο έμπρακτο όφελος. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως εν αναμονή κυβέρνηση, θα μπορούσε να αναμένει εκλογικό όφελος (όπως κάθε αξιωματική αντιπολίτευση, αν και για την συγκεκριμένη δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα), ή έστω κάποια δημοκοπική ανάκαμψη από το τέλμα της δημοκοπικής καθήλωσης.
Ο μαύρος κατάλογος στη Γερμανία έχει καταρρίψει το αριστερό «μάντρα» που επαναλάμβαναν επί δέκα μήνες τα δύο κόμματα για «περισσότερες ΜΕΘ». Όχι βεβαίως ότι δεν χρειάζονται, αλλά το πρότυπο της πληθώρας ΜΕΘ η Γερμανία, χθες έφτασε τους 641 νεκρούς ανά εκατομμύριο, με την «ελλιπή» Ελλάδα σχεδόν μια εκατοντάδα πίσω - 548.
Δέκα μήνες τώρα το έχουμε μάθει όλοι, και οι πλέον αδαείς. Οι ΜΕΘ δεν προλαμβάνουν τον ιό. Θεραπεύουν αλλά όχι με σίγουρη επιτυχία. Η μόνη σίγουρη πρόληψη είναι η αποστασιοποίηση. Και ναι μεν μπορεί να μην υπάρχει στις ουρές των καταστημάτων (βασικά την πρώτη ημέρα δεν υπήρξε), αλλά εκεί υπάρχουν άνθρωποι που πρέπει να δουλέψουν, ιδιοκτήτες και υπάλληλοι που πρέπει να πουλήσουν για να ζήσουν.
Επίσης στις ουρές των καταστημάτων οι καταναλωτές τελούν εν ηρεμία. Άγνωστοι συνήθως μεταξύ τους, δεν συνομιλούν. Οι διαδηλωτές φωνάζουν συνθήματα, η χαρά δηλαδή της διασποράς.
Θα υιοθετηθεί η παράνοια της Ολλανδίας; Έγιναν μεγάλες ταραχές στη χώρα, διαδηλωτές επιδόθηκαν σε εμπρησμούς, λεηλατήσεις καταστημάτων, πέταξαν πέτρες την αστυνομία, επειδή η κυβέρνηση επέβαλε απαγόρευση κυκλοφορίας για… το Σαββατοκύριακο (τόσο… βάρβαρο μέτρο) προκειμένου να αντιμετωπισθεί η πανδημία. Και η Ολλανδία είχε χθες 796 νεκρούς ανά εκατομμύριο! Ενώ η Πορτογαλία με τον ίδιο πληθυσμό με μας είχε σε ένα 24ωρο 291 νεκρούς και η Ελλάδα 21.
Τώρα ο Φίλης αρέσκεται να λέει ότι η μνήμη της αγανάκτησης είναι ζωντανή και μπορεί να μετατραπεί σε οργή. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει ότι μπορεί να διατηρήσει την σπίθα. Θα δείξει το μέλλον αν μπορεί, καθώς πέρασε ο καιρός των εντατικών κυμάτων του θυμού που εκταμίευσε. Τότε ένας ξαφνιασμένος λαός κατευθυνόμενος από τους κήρυκες της ευκολίας στα τραπεζάκια του Συντάγματος, διοχέτευσε την οργή του στο «παλιό πολιτικό σύστημα που μας κατέστρεψε».
Τώρα προς ποιον θα εκδηλωθεί η αγανάκτηση; Στον ιό; Στους Κινέζους που τον έφεραν; Στην κυβέρνηση που «δεν έχει» ΜΕΘ αλλά έχει λιγότερους νεκρούς από την Γερμανία; (ενώ μια σύγκριση με Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία ή Βέλγιο, θα ήταν συνταρακτική και σπαρακτική).
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να ονειρεύεται «ενσώματη αντίδραση» για να ανακόψει την επέλαση του ψηφιακού καπιταλισμού, αλλά θα έπρεπε να αναμένει την λήξη της έκτακτης κατάστασης για να γίνει... φωτιά η σπίθα.
Το γεγονός ότι προσδίδει στην - όποια - κυβέρνηση ως σκόπιμο σχέδιο, αυτό που νομοτελειακά παρατηρείται σε όλη την Δύση - δηλαδή διάλυση εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων μέσω της τηλεργασίας, καταστροφή μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, περιορισμοί και υποβάθμιση της καθημερινότητας - δείχνει απλώς ότι δεν έχουν καταλάβει το πρόβλημα.
Με την ίδια μηχανιστική και ελαφρούτσικη ανάγνωση που αντιμετώπισαν την χρεοκοπία και είδαν(με) τα χαΐρια τους, με την ίδια αντιμετωπίζουν και τις επιπτώσεις του ιού.
