Η δημόσια πρόσκληση του Νίκου Φίλη στο ΚΙΝΑΛ «να επιλέξει με δικούς του όρους και προϋποθέσεις τη συμμετοχή του σε αριστερή προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας», μετά τις επόμενες εκλογές που θα γίνουν με απλή αναλογική, επανέφερε στο προσκήνιο της συζήτησης τη γνωστή πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ περί «προοδευτικής διακυβέρνησης».
Το γεγονός ότι το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς προσθέτει και τον χαρακτηρισμό «αριστερή» οφείλεται μάλλον σε μια ειρωνική διάθεση προς την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα στην πρόσφατη Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ που ζητάει να κερδηθεί ο κεντρώος χώρος «με στροφή προς τα αριστερά».
Αφήνουμε κατά μέρος τη ρεαλιστική δυνατότητα σχηματισμού μιας τέτοιας κυβέρνησης, με βάση τα ποσοτικά ευρήματα των μετρήσεων της κοινής γνώμης αλλά και την πρόβλεψη του καθηγητή Νίκου Μαραντζίδη ότι «ο Μητσοτάκης θα κερδίσει με άνεση τις επόμενες εκλογές όποτε και αν γίνουν».
Κι αυτό γιατί το θέμα του σχηματισμού μιας κυβέρνησης δεν είναι μόνο αριθμητικό αλλά πρωτίστως πολιτικό, πράγμα που φαίνεται να έχουν ξεχάσει στη «Ριζοσπαστική Αριστερά», όπως απέδειξαν και με τον σχηματισμό της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που σφράγισε αρνητικά τις τύχες της χώρας για μεγάλο και κρίσιμο χρονικό διάστημα.
Μιλώντας πολιτικά, η πρόσκληση του Νίκου Φίλη για κυβερνητική συνεργασία απευθύνεται σε ένα κόμμα από το οποίο, στοχευμένα, μεθοδικά και σταθερά ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποσπάσει στελέχη και ψηφοφόρους προσεταιριζόμενος ακόμα και την ιδεολογική του ταυτότητα και την ιστορία του. Στην ουσία πρόκειται για πρόσκληση συριζοποίησης «υπό προϋποθέσεις» της εναπομείνασας εκλογικής δύναμης του ΠΑΣΟΚ - Κινήματος Αλλαγής, με στόχο τη «Δεύτερη Φορά Αριστερά» που έχει ήδη προαναγγελθεί σκληρότερη και «αποτελεσματικότερη» από την πρώτη.
Πόσο ρεαλιστική και γόνιμη μπορεί να είναι η κυβερνητική συνεργασία δύο κομμάτων όπου ο πολιτικός θάνατος του ενός θα σημάνει την πολιτική ανάσταση του άλλου;
Η αποδοχή της, καθαρά επικοινωνιακής επί της ουσίας, πρόσκλησης του ΣΥΡΙΖΑ, όπως εκφράστηκε και από τον Νίκο Φίλη, είναι αδιανόητη και για έναν ακόμα λόγο, τον σημαντικότερο. Οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ βρίσκονται σήμερα σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από αυτήν που οραματίζεται η αξιωματική αντιπολίτευση για τη μελλοντική πορεία της χώρας.
Εκτός από το πολύ καθαρό μήνυμα που στέλνει το μόλις 10% που εμφανίζεται στις μετρήσεις θετικό σε μια συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν στη διάθεση του πρώην υπουργού Παιδείας και άλλα χαρακτηριστικά ευρήματα, όπως το εκκωφαντικό 90,8% που τάσσεται υπέρ της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και το 78,5% που θεωρεί ότι η χώρα «οδεύει προς τη σωστή κατεύθυνση» (έρευνα της Opinion Poll-8/7/21) παρά τις διαφωνίες και τη δικαιολογημένη κριτική που ασκεί σε μια σειρά τομείς της διακυβέρνησης Μητσοτάκη.
Η αλήθεια είναι ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, με την πρόταση αυτή, αναγνωρίζει στην πράξη την πολιτική απομόνωση στην οποία οδηγείται το κόμμα της Αριστεράς μετά τις διαδοχικές αποτυχίες των ιδεολογικοπολιτικών σχημάτων που υιοθετεί τα τελευταία χρόνια για να την περιορίσει.
Τα μέλη και τα στελέχη του Κινήματος Αλλαγής δεν θα αφήσουν να μετατραπεί ο σοσιαλδημοκρατικός και ο ευρύτερος φιλελεύθερος κεντρώος χώρος σε σανίδα σωτηρίας μιας επικίνδυνης και καταστροφικής προοπτικής για τη χώρα.
* Ο Γιάννης Μεϊμάρογλου είναι εκδότης του ηλεκτρονικού περιοδικού metarithmisi.gr
