Ο Αλέξης Τσίπρας χθες στήριξε με σαφήνεια την απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να σφραγίσει τα σύνορα. Και μπορεί να μην ανέφερε τη λέξη εισβολή μίλησε όμως «για μαζική απόπειρα εισροής στη χώρα» στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα στο εσωτερικό του κόμματός του αλλά και στη νεολαία των «ανοιχτών συνόρων».
Και, ζυγίζοντας τις εξελίξεις για μια ακόμη φορά, δείχνει να καταλήγει πως ο δρόμος για τη σοσιαλδημοκρατία περνά μέσα από τη ρήξη με τον στενό πυρήνα ακόμη και της Κουμουνδούρου.
Διότι μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας όταν απευθύνεται στο στενό κομματικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ να σηκώνει ψηλά τους τόνους κατά της «Δεξιάς», γνωρίζει όμως πως αν θέλει να διατηρήσει έστω μέρος των ποσοστών που έλαβε στις τελευταίες εκλογές η στροφή προς το κέντρο αποτελεί για τον ίδιο μονόδρομο.
Οι ακραίες φωνές για άνοιγμα των συνόρων ώστε να μπουν οι μετανάστες, που δια της βίας επιχειρούν να περάσουν τα σύνορα, απομονώθηκαν από την πλειοψηφία των πολιτών. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ το συνειδητοποίησε και για αυτό το λόγο δεν αρκέστηκε σε κάποια δήλωση, μετά την τριήμερη σιωπή του, αλλά επέλεξε να μιλήσει σε τηλεοπτικό κανάλι. Και μάλιστα το Mega. Στέλνοντας προς όλους το μήνυμα πως είναι αποφασισμένος να προχωρήσει σε δρόμο που δεν συμβαδίζει με τα άκρα.
Το άδειασμα της νεολαίας του κόμματος που κατηγόρησε την Κυβέρνηση για τα κλειστά σύνορα εμφανές. «Οι νέοι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να διεκδικούν και να ονειρεύονται ακόμη και την ουτοπία» είπε για να προσθέσει:
«Εμείς όμως που διαχειριζόμαστε την πραγματικότητα, πολλές φορές είναι σκληρή. Και μάλιστα όταν έχουμε και την ευθύνη της χώρας, οφείλουμε να βλέπουμε την πραγματικότητα και να κινούμαστε με βάση τις αξίες μας για να διαφυλάξουμε αυτό που αποκαλούμε “εθνική ασφάλεια”»
«Πραγματικότητα» και «εθνική ασφάλεια» οι λέξεις κλειδιά που χρησιμοποίησε και που οι δυο τελευταίες αποτελούν κόκκινο πανί για τον στενό του πυρήνα. όπως και η φράση περί εθνικής ομοψυχίας ή έστω εθνικής συνεννόησης που επίσης ανέφερε ως μήνυμα προς όλους όσοι έχουν αρχίσει να επανέρχονται σε ρητορικές προ του 2015
Δεν είναι ότι δεν άσκησε κριτική στην κυβέρνηση. Εκ του ρόλου του άλλωστε αυτό αποτελεί σχεδόν υποχρέωση, όπως και η υπεράσπιση των πεπραγμένων της κυβέρνησής του. Είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται διατεθειμένος να αφήσει πίσω τα βαρίδια. Το κατά πόσο αυτό θα το επιτύχει στο δρόμο προς τη μεταστροφή του και την κατάληψη ενός χώρου που παραμένει κενός είναι κάτι που θα φανεί.
Άλλωστε το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ πλησιάζει και εκεί αναμένεται να γίνει το τελικό «ξεκαθάρισμα λογαριασμών». Θα φανεί αν θα υπάρξει ρήξη ή όχι και κατά πόσο θα υπάρξει σύγκρουση με όσους διαφωνούν με τη στροφή του κόμματος μακριά από την περιχαρακωμένη λογική του 3%.
Στην παρούσα φάση όμως η στήριξη, έστω και διά της πλαγίας, της κυβέρνησης για το κλείσιμο των συνόρων και η έμμεση προειδοποίηση για το κύμα των προσφύγων – μεταναστών που αναμένεται να χτυπήσει τα νησιά δείχνουν οτι είναι διατεθειμένος να επιτελέσει το ρόλο του ως αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Και μια αξιωματική αντιπολίτευση για να είναι ισχυρή και να βρίσκει ανταπόκριση δεν μπορεί να είναι ακραία ούτε να στηρίζεται σε ακραία στοιχεία. Η χώρα χρειάζεται ισχυρή κυβέρνηση και ισχυρή αντιπολίτευση. Όπως χρειάζεται και συνεννόηση στα δύσκολα
