Ένας τύπος με τσουρούτικο στενό παρδαλό κουστούμι, ένας γραβατωμένος Γκάς Πορτοκάλος της μεταπολιτικής, που κατά δήλωσή του έχει πλύνει πολλά πιάτα σε γκρίκ ρέστοραντς στην Αστόρια μέχρι να γίνει πάμπλουτος με τρόπους όχι ακριβώς διαφανείς, να μιλάει τώρα ως αρχηγός σε μια θλιβερή συγκέντρωση του Σύριζα στο Σύνταγμα όπου κυριαρχούσαν κόκκινες και παλαιστινιακές σημαίες και κλεμμένα συνθήματα άλλων εποχών όπως «ο λαός δεν ξεχνά τί σημαίνει Δεξιά».
Μια συγκέντρωση losers, γραφικών και αξιοθρήνητων απογοητευμένων που το μόνο που τους κρατάει ακόμα όρθιους είναι οι μνήμες της κυβερνητικής πενταετίας του Σύριζα, μίας περιόδου που έχει πλέον παρέλθει ανεπιστρεπτί.
Μια αλλόκοτη δυστοπική εικόνα ενός αρχηγού που δεν ξέρει πού πατά και που βρίσκεται, δεν έχει ιδέα από πολιτική, κάνει τραγικά λάθη και είναι ακόμα περισσότερο τοξικός από τον προκάτοχό του.
Ένας ανερμάτιστος τυχοδιώκτης που ήρθε στην Ελλάδα για διακοπές και βρέθηκε μ ‘ένα κόμμα χωρίς καλά -καλά να το καταλάβει.
Ο Σύριζα ήταν προϊόν της κρίσης, μεγαλούργησε στη διάρκειά της όταν απ´το 4% εκτινάχθηκε στο 35% αλλά έκλεισε τον βιοιστορικό του κύκλο μαζί με τα μνημόνια καθώς δεν είχε πια λόγο ύπαρξης.
Αυτό που βλέπουμε σήμερα στη θέση του είναι ένα συνοθύλευμα ακροδεξιών, αποτυχημένων λαικοδεξιών, οπαδών του Κουφοντίνα και του «ένοπλου», αμετανόητων σταλινικών και κρατιστών πασόκων που εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ όταν αυτό έπεσε κατηγορία, επενδύοντας στο άστρο του Τσίπρα.
Τσίπρας δεν υπάρχει πια, ο νέος αρχηγός έκανε τον Σύριζα ένα κόμμα ΙΧ καταργώντας de facto τα όργανα και διορίζοντας υποτακτικούς του στα κρίσιμα πόστα, χρησιμοποιώντας μιά τραμπική ρητορική και λέγοντας στον καθένα αυτά που θέλει ν´ ακούσει.
Στους επιχειρηματίες τάζει φοροαπαλλαγές, στους συνταξιούχους 13ο και 14ο μισθό, στους νέους φτηνά σπίτια, στους καταναλωτές κατάργηση ΦΠΑ στα τρόφιμα, στους μαθητές ελεύθερη είσοδο στα πανεπιστήμια και σε όλους τη γή της επαγγελίας.
Όλα αυτά πασπαλισμένα με το «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια», με το ΝΑΤΟ που είναι «ιερή συμμαχία», με τον φράχτη του Έβρου που ήταν “σωστή απόφαση”. Τα πάντα όλα, σε όλους.
Στην πραγματικότητα και έχοντας βάλει τον πήχη ψηλά, παίζει το κεφάλι του και τα ρέστα του, καθώς αν πέσει κάτω από ένα κρίσιμο ποσοστό και χάσει τη δεύτερη θέση, χάνεται κι ο ίδιος.
Πράγμα που τις τελευταίες μέρες φαίνεται ολοένα και περισσότερο πιθανό, ιδιαίτερα μετά τους τραγικούς χειρισμούς με το πόθεν έσχες που προβλημάτισε ακόμα και πρωτοκλασάτα στελέχη του.
Αν η υπόθεση είναι σωστή, Σύριζα και Κασσελάκης δεν θα υπάρχουν την επόμενη μέρα και μία ανορθογραφία της Μεταπολίτευσης, μία εστία διχασμού, τοξικότητας και εχθροπάθειας, θα αποτελέσει ένα θλιβερό παρελθόν που κανείς δεν θα θέλει πια να θυμάται.
Κι αν συμβεί αυτό, τότε η Δημοκρατία μας παρ´όλες τις ατέλειές της, θα αποδειχθεί ανθεκτική ακόμα και απέναντι στους εχθρούς της.
Και στο τέλος της ημέρας, αυτό θα κρατήσουμε ως παρακαταθήκη.
*ο Κυριάκος Μπερμπεριδης είναι μέλος της Γραμματείας Προγράμματος και των Τομέων Υγείας & Πολιτικής Υποστήριξης της Νέας Δημοκρατίας.
