Είναι γεγονός πως το παρελθόν, ιδίως το πρόσφατο, δύσκολα ξεχνιέται και ακολουθεί τους ανθρώπους. Ακόμα πιο δύσκολα ξεχνιέται το πρόσφατο παρελθόν των δημοσίων αντρών. Έτσι, οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, τα παχιά τα λόγια τα μεγάλα, τα προγράμματα της Θεσσαλονίκης κ.λπ., θα κυνηγούν τον πολιτικό ηγέτη που τα εξήγγειλε και όχι μόνον δεν τα εφάρμοσε, αλλά κινήθηκε προς την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση.
Συνεπώς, αυτές τις ημέρες ουδείς θα ήθελε να ήταν στη θέση του Α. Τσίπρα. Ήρθε στη Θεσσαλονίκη με 11 μονάδες χάντικαπ και θα πρέπει κάτι να πει για να αλλάξει το πολιτικό κλίμα. Έλα όμως που ό,τι και να πει ουδείς -πλην των συντρόφων του, και αυτοί όχι όλοι- θα τον πιστέψει! Έχει καταγραφεί στη συνείδηση των πολιτών ως αναξιόπιστος πολιτικός, για να μη χρησιμοποιήσω τη βαρύτερη λέξη «ψεύτης». Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης θα τον κυνηγά. Υποσχέθηκε τον Σεπτέμβριο του 2014 μεταξύ άλλων, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, επαναφορά του αφορολόγητου για όλους στις 12.000 ευρώ και βέβαια κατώτατο μισθό 751 ευρώ. Το τι έγινε είναι γνωστό.
Ηταν μονόδρομος για τον Α. Τσίπρα να ξανατάξει. Να ξαναμιλήσει για κατώτατο μισθό, τον οποίο ανέβασε στα 800 ευρώ. Το ΚΚΕ προτείνει 1200 ευρώ. Γιατί, μήπως θα κληθούν να υλοποιήσουν την υπόσχεση τους; Και του χρόνου ο Τσίπρας τι θα υποσχεθεί; Πάλι 800 ευρώ; Ή μήπως θα πάει ακόμα πιο ψηλά τον πήχη κινδυνεύοντας να γίνει ακόμα πιο αναξιόπιστος;
Είναι πολύ εύκολο να υπόσχεσαι, αλλά ό,τι υπόσχεσαι το βρίσκεις μπροστά σου. Και σε ακολουθεί για πολλά χρόνια. Έτσι το σκίσιμο των μνημονίων με έναν νόμο και ένα άρθρο θα ακολουθεί τον Τσίπρα όσα χρόνια και αν περάσουν, εφ' όσον βέβαια η παρούσα κυβέρνηση δεν διαπράξει σοβαρά λάθη. Σε αυτήν την περίπτωση όλα αυτά ξεχνιούνται.
Σήμερα όμως διαθέτει σημαντικό απόθεμα αξιοπιστίας και ως εκ τούτου οι υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν την κλονίζουν, ούτε απειλούν την ηγεμονία της. Προβλήματα θα αρχίσουν να ανακύπτουν για τη Νέα Δημοκρατία, αν δεν διαχειρισθεί με διαφάνεια τα κεφάλαια του Ταμείου Ανασυγκρότησης και αν εμφανισθούν φαινόμενα αλαζονείας στην άσκηση της εξουσίας.
Προς το παρόν έχουμε έναν Α. Τσίπρα ο οποίος προσπαθεί να μηχανευθεί τρόπους να ανακάμψει και να ανακαλύψει εντυπωσιακές υποσχέσεις που θα αναθαρρήσουν το μουδιασμένο, για να μην πω απογοητευμένο, κοινό του. Δεν είναι εύκολο ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Και αυτό ακριβώς είναι το αδιέξοδο του. Αυτά που θα πει θα αντιμετωπισθούν με δικαιολογημένη ειρωνεία από τους πολιτικούς αντιπάλους του και με βαρετή αδιαφορία από το ευρύ κοινό. Μας τα έχει ξαναπεί, θα πουν.
Μέχρι τις εκλογές μάλλον θα ξαναέρθει στη Θεσσαλονίκη, οπότε τότε θα δούμε τις νέες υποσχέσεις του, που πιθανόν να είναι προεκλογικές και συνεπώς εντυπωσιακότερες. Προς το παρόν παρακολουθώ με συμπάθεια και συγκατάβαση ό,τι και να πει, γιατί αναγνωρίζω τη δύσκολη και άχαρη θέση στην οποία σήμερα βρίσκεται.
Υ.Γ. Παρατηρώ πως στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τις δημοσκοπήσεις ως εργαλεία του διαβόλου ή ως όργανα της διαπλοκής. Δεν έβαλαν μυαλό ακόμα.
